Στην καρδιά του τελευταίου παγετώνα των Αλπεων σε υψόμετρο περί τα 2.660 μέτρα, στο Πέρασμα Τονάλε, ο αμερικανός γλύπτης Τιμ Λίνχαρτ, από το Νέο Μεξικό, σμιλεύει τον πάγο για να κατασκευάσει μουσικά όργανα, σε μία απαιτητική δουλειά που χρειάζεται σταθερή θερμοκρασία, από -7 έως -5 βαθμούς Κελσίου.
To Πέρασμα Τονάλε, μεταξύ της Λομβαρδίας και Τρεντίνο, είναι μία τοποθεσία των ιταλικών Αλπεων άκρως τουριστική σήμερα, με τις σχετικές υπηρεσίες εξειδικευμένες στα χειμερινά σπορ. Κατά το παρελθόν υπήρξε και θέατρο μαχών, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο συγκεκριμένα, όπου συγκρούστηκαν ιταλικά και αυστριακά στρατεύματα – εκεί υπάρχει και μνημείο πεσόντων
Μία ομάδα Δώδεκα ανθρώπων (κατασκευαστές οργάνων, αρχιτέκτονες, γλύπτες, οδηγοί εκχιονιστικών, κ.ά.) εργάζονται για τη δημιουργία ενός εξαιρετικού έργου: μιας ορχήστρας δεκαπέντε οργάνων κατασκευασμένων από πάγο. Τα όργανα θα χρησιμοποιηθούν σε συναυλία που θα δοθεί εκεί σε ένα ιγκλού-θέατρο 200 καθισμάτων, όπως γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica.
«Είμαστε πάλι σε πόλεμο» – λέει ο Λίνχαρτ – «αλλά αυτή τη φορά μαχόμαστε για να σώσουμε τη ζωή στη Γη. Καταγγέλλουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη μας, είμαι και εγώ ένας μετανάστης της παγκόσμιας υπερθέρμανσης» υποστηρίζει.
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις οικολογικές ανησυχίες του.
Στην περιοχή ο παγετώνας έχει αδυνατίσει μέσα σε μισόν αιώνα πάρα πολύ, το πάχος του από 40 μέτρα έπεσε στα δύο. Το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο από τους ειδικούς επιστήμονες: θα εξαφανιστεί εντός της δεκαετίας.
«Ζητάμε από όλους να κάνουν κάτι για να προστατεύσουν τη Γη, ώστε να μη μετατραπεί σε μια άψυχη έρημο» τονίζει ο Λίνχαρτ.
Δείτε ένα βίντεο με δουλειές του Λίνχαρτ εδώ:
Το ιγκλού-θέατρο θα είναι εννέα μέτρων ύψους και θα κατασκευαστεί στους πρόποδες του παγετώνα σε προστατευμένη έκταση. Θα χρησιμοποιηθεί και τεχνητό χιόνι.
Σε 54 συναυλίες κάθε είδους θα λάμψουν τα φτιαγμένα από πάγο όργανα με τους κατάλληλους φωτισμούς και θα δημιουργήσουν αξέχαστες εικόνες στους θεατές.
«Ηταν όνειρο της παιδικής ηλικίας μου». Ο Λίνχαρτ λέει ότι ο ίδιος δεν σκέφτεται πλέον μόνο τη ζωή του, αλλά τη ζωή που «γεννιέται μόνο μέσα στο νερό και σώζεται μόνο με πάγο».