H τελευταία φορά που ο Κερτ Ράσελ και η Γκόλντι Χον πρωταγωνίστησαν μαζί σε μια ταινία ήταν το 1987, στην κωμωδία «Γυναίκα στη θάλασσα» («Overboard»). Και χρειάστηκαν πάνω από 30 χρόνια μέχρι να συνεργαστούν και πάλι, στην οικογενειακή κωμωδία του Netflix «Τα Χρονικά των Χριστουγέννων» («The Christmas Chronicles»), του 2018. Η ταινία αποδείχτηκε εξαιρετικά δημοφιλής χάρη στην απολαυστική ερμηνεία του Κερτ Ράσελ. Οσο για τη Γκόλντι Χον έκανε μόνο μια σύντομη εμφάνιση στο φινάλε ως κυρία Αγιοβασίλη…

Και τώρα ήρθε η σειρά του σίκουελ «Χρονικά των Χριστουγέννων: Δεύτερο Μέρος», που θα αρχίσει να προβάλλεται στην ψηφιακή πλατφόρμα στις 25 Νοεμβρίου. Μόνο που αυτή τη φορά η Γκόλντι Χόουν έχει πρωταγωνιστικό ρόλο πλάι στον Κερτ Ράσελ, ο οποίος, όπως το θέτει η ίδια, «είναι ένας “επικαιροποιημένος” Αγιος Βασίλης και κάπως σέξι»…

Με αφορμή τη νέα τους ταινία, το ζευγάρι μίλησε στους New York Times για το σίκουελ, για το πώς βλέπουν το μέλλον τους, την κατάσταση στο Χόλιγουντ, και γιατί κατά τη γνώμη τους, οι celebrities δεν πρέπει να εκφράζουν τις πολιτικές τους απόψεις δημόσια.

Διάσημοι ηθοποιοί και ένα από τα πιο δημοφιλή και μακροβιότερα ζευγάρια του Χόλιγουντ, η Γκόλντι Χον και ο Κερτ Ράσελ ζουν μαζί εδώ και 37 χρόνια. Γνωρίστηκαν στο πλατό του παιδικού μιούζικαλ της Disney «The One and Only, Genuine, Original Family Band», το 1966, όταν ο Ράσελ ήταν 16 και η Χον 21 ετών. Συναντήθηκαν και πάλι το 1983 στο στα γυρίσματα της δραματικής ταινίας «Στρατιώτες δίχως όπλα», και τότε άρχισαν να βγαίνουν και λίγο αργότερα να συζούν. Δεν παντρεύτηκαν ποτέ, μεγάλωσαν τα παιδιά της Γκόλντι Χον από τον γάμο της με τον Μπιλ Χάντσον, τους ηθοποιούς πλέον, Κέιτ και Ολιβερ Χάντσον, και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον επίσης ηθοποιό Γουάϊατ Ράσελ, ενώ και ο Κερτ έχει ακόμα έναν γιο, από προηγούμενο γάμο, τον Μπόστον Ράσελ.

Γιατί όμως χρειάστηκε να περάσουν 33 χρόνια (από τη «Γυναίκα στη θάλασσα») μέχρι να δουλέψουν και πάλι μαζί; Εφταιγε το «υλικό» απαντάει η 75χρονη Γκόλντι Χον (γενέθλια στις 21 Νοεμβρίου). Και ο 69χρονος Κερτ Ράσελ συμπληρώνει πως πίστευε ότι θα συνεργαζόντουσαν πολύ νωρίτερα αλλά «η Γκόλντι κι εγώ είμαστε αρκετά επιλεκτικοί. Και γενικά, οι ταινίες της Γκόλντι Χον και οι ταινίες, στις οποίες συμμετέχει ο Κερτ Ράσελ είναι διαφορετικά πράγματα». Διευκρινίζει, εξάλλου ότι «δεν είναι υποχρεωτικό επειδή απλά ζεις με κάποιον, αγαπάς κάποιον και σου αρέσει να δουλεύεις μαζί του, να κάνετε και 10-15 ταινίες μαζί».

Πίσω από την επιτυχία των «Χρονικών των Χριστουγέννων» κρύβεται ο Κρις Κολόμπους, ο οποίος από την εποχή του «Μόνος στο Σπίτι» έχει αποδείξει ότι γνωρίζει καλά τη συνταγή της επιτυχημένης οικογενειακής ταινίας. Και ενώ την πρώτη φορά ήταν μόνο παραγωγός, ο Κολόμπους ανέλαβε στη συνέχεια εκτός από την παραγωγή, το σενάριο και τη σκηνοθεσία του σίκουελ.

Η Κέιτ Πιρς, το κορίτσι της πρώτης ταινίας, έχει μεγαλώσει πια και βλέπει διαφορετικά τα Χριστούγεννα. Δυσαρεστημένη με την οικογένειά της, δραπετεύει προσωρινά και φτάνει στον Βόρειο Πόλο, όπου ένα κακό ξωτικό σχεδιάζει με δόλο να καταργήσει τα Χριστούγεννα. Εκεί, η Κέιτ θα βοηθήσει ξανά τον Άγιο Βασίλη και την κυρία του στην προσπάθειά τους να σώσουν το χωριό και τα Χριστούγεννα. (Δείτε το trailer στο τέλος του κειμένου)

Η κυρία Βασίλη είναι «ένας μυστηριώδης χαρακτήρας. Δεν είναι μόνο μια γλυκιά γριά που ψήνει μπισκότα», λέει ο Ράσελ. Το μικρό όνομα της δεν ακούγεται σε καμιά από τις δύο ταινίες, βέβαια «έχει μικρό όνομα αλλά δεν το μαθαίνουμε ποτέ για κάποιον λόγο», λέει ο ηθοποιός. Μάλιστα, ο Άγιος Βασίλης και η κυρία του επικοινωνούν με τα ξωτικά μιλώντας στην (ακαταλαβίστικη)… γλώσσα τους, που δημιουργήθηκε ειδικά για αυτές τις ταινίες.

Πώς είναι να δουλεύουν μαζί; «Αφησα την κυρία Βασίλη μαζί με τη στολή της. Την κρέμασα σε μια κρεμάστρα και πήγαμε για ένα κοκτέιλ, φάγαμε και μανιταρόσουπα και αυτό ήταν όλο», λέει η Γκόλντι Χον και ο Κερτ Ράσελ συμπληρώνει: «Είμαστε της παλιάς σχολής. Κάνουμε ό, τι κάνουμε στη δουλειά αλλά μετά όταν επιστρέφουμε στο σπίτι, δεν κυβερνά τη ζωή μας».

Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή – υπερπαραγωγή και στην πραγματική ζωή του ζευγαριού. Συνήθως τα πέρναγαν στο Ασπεν, τον παραμυθένιο χιονοδρομικό προορισμό των Αμερικανών, το αντίστοιχο Γκσταντ ή Σεν Μόριτς των ΗΠΑ αν όχι κάτι παραπάνω αφού εκεί συνήθιζαν να κάνουν τις διακοπές τους διάσημοι χολιγουντιανοί σταρ. Φέτος, η πανδημία τους κρατάει στο σπίτι τους στο Λος Αντζελες, όμως και εκεί το τζάκι θα είναι αναμμένο, οι κάλτσες θα είναι γεμάτες με δώρα και ο Κερτ θα ντυθεί όπως συνήθως Αγιος Βασίλης. Αλλά δεν θέλει να πει περισσότερα, «γιατί θα το δουν τα εγγόνια». Η Γκόλντι τον κατακεραυνώνει γελώντας: «Λοιπόν, δεν πρόκειται να διαβάσουν τους New York Times»…

Το Χόλιγουντ σήμερα

«Όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε», λέει η Γκόλντι Χον, που μελαγχολεί με τις μεγάλες αλλαγές στη βιομηχανία του θεάματος. Η AMC Theatres, για παράδειγμα, η μεγαλύτερη αλυσίδα κινηματογράφων στις ΗΠΑ, με 661 multiplex και 8.200 αίθουσες, έχει κατεβάσει ρολά εξαιτίας της πανδημίας, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, και κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει.

«Ωστόσο, τώρα υπάρχει περισσότερο περιεχόμενο από ποτέ, και όχι μόνο αυτό, υπάρχει και ένα μέρος για το περιεχόμενο. Βλέπουμε απίστευτα ταλέντα, όπως στο “Succession” [σειρά του HBO]. Αλλά όλα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι αν θα υπάρχουν σταρ, όπως παλιά που υπήρχαν εκείνα τα λαμπερά αστέρια και οι άνθρωποι ανυπομονούσαν να πάνε σινεμά για να τους δουν. Δεν ξέρω αν θα συμβεί ξανά. Τι νομίζετε;», ρωτάει η ηθοποιός και ο σύντροφός της απαντάει: «Νομίζω ότι το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει χώρος για κάτι τέτοιο. Χωρίς τον χώρο [το σινεμά], αυτοί οι σταρ του κινηματογράφου δεν υπάρχουν. Αυτή η πολιτιστική πτυχή δεν υπάρχει».

Ο Κερτ Ράσελ έχει πει ότι οι celebrities δεν θα πρέπει να παίρνουν θέση στην πολιτική. Και εξακολουθεί να το πιστεύει: «Πάντα έλεγα ότι είμαστε γελωτοποιοί. Αυτό κάνουμε. Όσο για μένα, πιστεύω ότι  δεν πρέπει να μιλάς, ώστε το κοινό να μπορεί να σε δει σε κάθε ρόλο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος οι διασκεδαστές να μην μπορούν να μάθουν για ένα θέμα όσο οποιοσδήποτε άλλος, ό, τι κι αν είναι αυτό. Αλλά νομίζω ότι είναι λυπηρό να χάνουν τη θέση τους ως γελωτοποιοί. Και είμαι γελωτοποιός. Γι’ αυτό γεννήθηκα», λέει ο Ράσελ αλλά η Γκόλντι Χον τον διορθώνει: «Δεν είσαι πάντα αστείος».

«Ο γελωτοποιός δεν είναι πάντα αστείος. Είναι ο μόνος που μπορεί να μπει στο κάστρο και να ρίξει τον βασιλιά, αρκεί να μην εμπλέκεται άμεσα. Νομίζω ότι ήταν ένα μεγάλο, σημαντικό μέρος όλων των πολιτισμών στην ιστορία και θα ήθελα να το δω να παραμένει και στον δικό μας», λέει ο Ράσελ και η Χον υπενθυμίζει ότι «οι ΗΠΑ είχαν πρόεδρο έναν ηθοποιό, τον Ρόναλντ Ρίγκαν. Ηταν σίγουρα ένας πολύ γνωστός ηθοποιός. Νομίζω ότι είναι μια προσωπική επιλογή το να θέλει να μπει κανείς σε αυτό. Το μόνο πράγμα με το οποίο δεν συμφωνώ είναι ότι επειδή έχουμε μια πλατφόρμα, πρέπει πάντα να τη χρησιμοποιούμε».

Πώς βλέπουν το μέλλον τους και την καριέρα τους; «Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα που θα πέθαινα για να το κάνω. Θέλω να ζήσω μια ευτυχισμένη ζωή και την έχω. Θέλω να μπορώ να πάω σε διάφορα μέρη, αλλά τώρα δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εάν έρθει μια ταινία και είναι καλή, θα μπορούσε να είναι κάτι διασκεδαστικό. Κατά τα άλλα, θέλω να είμαι με τα εγγόνια», λέει η Γκόλντι Χον που ονειρεύεται να παίξει με τον γιο και τον εγγονό της «για τη διασκέδαση όχι για την καριέρα».

Και ο Ράσελ συμπληρώνει ότι «είναι ακόμα διασκεδαστικό» να παίζει, αλλά παραδέχεται με ειλικρίνεια ότι τον «ενδιαφέρει περισσότερο η καριέρα των παιδιών από τη δική μου».

Φαίνεται, μάλιστα ότι όχι μόνο τα παιδιά τους αλλά και τα εγγόνια τους θα συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση του ηθοποιού: «Δεν υπάρχει αμφιβολία. Είναι εκπληκτικό το πώς αυτά τα γονίδια συνεχίζουν να προχωρούν», λέει η Γκόλντι Χον και ο Κερτ Ράσελ συμπληρώνει: «Υπάρχουν λίγες οικογένειες στην ιστορία που έχουν τόσα μέλη σε αυτό, όσο η δική μας οικογένεια. Δεν είναι κάτι που προωθούμε. Είναι απλώς κάτι που αν θέλουν να το κάνουν, το κάνουν».

Πώς κατάφεραν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους όντας και οι δύο ηθοποιοί; «Προσπαθούσαμε να μην εργαζόμαστε ταυτόχρονα. Αλλά μερικές φορές φεύγαμε. [Το 1990] ο Κερτ έφυγε για πέντε μήνες για τα γυρίσματα της ταινίας “Κύματα φωτιάς” οπότε όλοι τον έχασαν. Είχα φύγει κι εγώ σχεδόν έξι μήνες [το 1996] όταν έκανα το “Ολοι λένε σ’αγαπώ” και το “Κλαμπ των χωρισμένων γυναικών”», λέει η Χον και ο Ράσελ συμπληρώνει «Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε και νομίζω ότι τα παιδιά μας επωφελήθηκαν από τις καλές αποφάσεις και προφανώς δεν επωφελήθηκαν από τις αποφάσεις που ήταν κακές ή δεν έγιναν τα πράγματα όπως θα έπρεπε. Τα έχει, όμως, αυτά η ζωή». Αλλωστε όπως λεει η Γκόλντι Χον, «στο κάτω κάτω κάτι πρέπει να έχεις για να πας στον ψυχίατρο»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News