• Οι φοιτητικές εκλογές έδειξαν ότι το «αύριο» της χώρας δεν (θέλει να) ξέρει να μετράει

    Υστερα από τρία χρόνια έγιναν εκλογές στα πανεπιστήμια, όπου σπουδάζει, μεγαλώνει και πολιτικοποιείται ο ανθός της ελληνικής νεολαίας –μην ξεχνάμε πως οι Δαπίτες και οι Πασπίτες τού σήμερα μπορεί να είναι οι αρχηγοί τού αύριο.

     

    Αλλά αν αυτή η πολιτικοποίηση λέει κάτι για το μέλλον της πολιτικής και της χώρας, πρέπει μάλλον να ανησυχήσουμε.

     

    Διότι αυτή τη φορά, ακόμα και τα αποτελέσματα που πάντα έχουν αποκλίσεις ανάλογα με τα ποια παράταξη τα δημοσιοποιεί –είναι μια φοιτητική παράδοση, όπως οι εκδρομές στην Αράχωβα και οι φωτοτυπημένες σημειώσεις–, εφέτος αυτές οι αποκλίσεις ήταν κραυγαλέες.

     

    Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η παράταξη που πρόσκειται στη ΝΔ, ανακοίνωσε για τον εαυτό της ένα ποσοστό 46,7%.

    Από την άλλη, ο γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας ανακοίνωσε ότι η παράταξη του κόμματός του, η Πανσπουδαστική, ήταν αυτή που πρώτευσε.

     

    «Το μήνυμα των φοιτητικών εκλογών, με την Πανσπουδαστική να αναδεικνύεται πρώτη δύναμη μετά το 1986, είναι μήνυμα αισιοδοξίας, μήνυμα αγώνα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης να συκοφαντήσει και να καταπνίξει τη φωνή των φοιτητών. Τα κόκκινα γαρίφαλα στις κάλπες είναι μήνυμα ελπίδας ότι οι φοιτητές, με τη συλλογική τους δράση, θα επιβάλλουν το δίκιο τους για τις σπουδές και το μέλλον που έχουν ανάγκη», είπε.

     

    Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πήρε 46,7% σύμφωνα με την ίδια. Αλλά σύμφωνα με την Πανσπουδαστική, η ΔΑΠ πήρε 27,66%! Και σύμφωνα με την ΕΑΑΚ (Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση), πήρε ακόμα λιγότερο 26,89%!

     

    Από την άλλη, η Πανσπουδαστική λέει ότι πήρε 33,43% και βγήκε πρώτη. Αλλά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δίνει τη φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ στο 25,53%.

     

    Η δε ΕΑΑΚ έδωσε στον εαυτό της 19,60%, αλλά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ την υπολόγισε στο 9,2 και η Πανσπουδαστική στο 10%.

     

    Ενα είναι σίγουρο. Οτι οι φοιτητές μας δεν ξέρουν να μετράνε.

  • Ο Νίκος Παπανδρέου εξυμνεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη και επικαλείται τον Κωνσταντίνο Καραμανλή

    Οπως και να το κάνουμε, το να εξυμνεί ένας Παπανδρέου έναν Μητσοτάκη δεν είναι σύνηθες. Και το γεγονός ότι ο Νίκος Παπανδρέου, γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου, ιστορικού αντιπάλου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έσπευσε να δηλώσει «μόνο υπερηφάνεια» για την ομιλία του υιού του τελευταίου και σημερινού Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο, είναι αξιομνημόνευτο.

     

    Βέβαια η σχετική διθυραμβική ανάρτηση του κ. Παπανδρέου –ο οποίος ας μην ξεχνάμε πως είναι και εν αναμονή ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, καθώς κάποια στιγμή θα γίνουν εκλογές και ο Νίκος Ανδρουλάκης θα εκλεγεί βουλευτής και θα του αφήσει την έδρα– δεν έγινε στον λογαριασμό όπου δηλώνει πολιτικός αλλά στον λογαριασμό όπου δηλώνει συγγραφέας, δοκιμιογράφος και οικονομολόγος, αλλά σε κάθε περίπτωση δείχνει κάτι.

     

    Ο κ. Παπανδρέου τα έγραψε εξάλλου στα αγγλικά, καθώς επικαλέστηκε τη διπλή υπηκοότητά του –είναι και Αμερικανός, καθώς γεννήθηκε το 1956 στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ. Εγραψε λοιπόν:

     

    «Για έναν κάτοχο διπλής υπηκοότητας όπως είμαι εγώ, και έναν άνθρωπο με βαθιά συμμετοχή στην ελληνική και αμερικανική πολιτική για όλη μου τη ζωή, και ως ένας υποψήφιος στο Ευρωκοινοβούλιο με το ΠΑΣΟΚ, η ομιλία του έλληνα Πρωθυπουργού στην κοινή σύνοδο “πέτυχε διάνα”.

     

    »Απέδειξε ότι είναι ένας ευρωπαίος ηγέτης και έδωσε ένα σαφές μήνυμα ότι η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τα παγκόσμια ζητήματα που μας βαραίνουν, χωρίς να εγκαταλείψουν τις αξίες της δημοκρατίας και της ισότητας, τις οποίες μοιράζονται και οι δύο χώρες. Το γεγονός ότι τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί χειροκρότησαν και στάθηκαν όρθιοι περισσότερες από μία φορές κατά τη διάρκεια της ομιλίας, ήταν μια σπάνια δικομματική απόλαυση. Για πρώτη φορά, μόνο περηφάνια».

     

    Μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου όταν κλήθηκε να σχολιάσει αυτή την παρέμβασή του πήγε ακόμα πιο πίσω, επικαλούμενος τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, δηλαδή τον πολιτικό αντίπαλο του παππού του Γεώργιου Παπανδρέου. Βγήκε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ την Πέμπτη και είπε ότι «τα ταμπού πρέπει να σπάνε… Το έχει πει και ο Καραμανλής ο μεγάλος, στο εξωτερικό πρέπει να είμαστε ενωμένοι».

     

    Είπε βέβαια και πολλά άλλα ο κ. Παπανδρέου, μία ημέρα πριν το 3ο Συνέδριο του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αλλά έχει άλλη χάρη να τα ακούει κανείς, οπότε απολαύστε υπεύθυνα:

     

  • Η Εφη Αχτσιόγλου για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ: «Οπου κριθεί ότι μπορούμε να βοηθάμε καλύτερα»...

    Η Εφη Αχτσιόγλου εξελέγη τελικά πρώτη στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και κάπως έτσι, ένα βράδυ μιας Τετάρτης του Μαΐου, βρέθηκε το πρόσωπο που θα μπορούσε να αντικαταστήσει, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, τον Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία –άλλωστε το πακέτο το έχει, είναι νέα, φρέσκια, μια σικ ριζοσπάστρια και μάλλον ξέρει και καλύτερα αγγλικά από τον αρχηγό.

     

    Αναπόφευκτα, η παρουσία της το πρωί της Πέμπτης στον ΣΚΑΪ, στους «Αταίριαστους» Χρήστο Κούτρα και Γιάννη Ντσούνο, περιστράφηκε γύρω από αυτό το ενδεχόμενο, μιας κάποιας πολιτικής φιλοδοξίας που φτάνει ακόμα και στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ.

     

    Ρωτήθηκε η κυρία Αχτσιόγλου «μέχρι πού θέλει να φτάσει προσωπικά η Έφη Αχτσιόγλου στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας».

     

    «Πουθενά, δεν υπάρχουν τέτοιου τύπου πράγματα, τέτοιες φιλοδοξίες. Στρατευόμαστε στην Αριστερά», απάντησε η αρχικά η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, επιστρατεύοντας τη γνωστή πανοπλία του κομματικού ταξίματος.

     

    Οταν οι δημοσιογράφοι επέμειναν «αφού τα διαβάσατε αυτά που έγραψαν», εννοώντας τα σενάρια για το μέλλον περί διεκδίκησης της αρχηγίας του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη επίσης το απέκρουσε: «Η αλήθεια είναι ότι δεν τα διάβασα. Δεν διαβάζω πράγματα που σχετίζονται με το όνομά μου και με κρατάει λίγο πιο ήσυχη αυτό στο σπίτι».

     

    Εξήγησε δε: «Στρατευόμαστε στην Αριστερά με έναν πολύ διαφορετικό τρόπο. Δεν το βλέπουμε με όρους καριέρας και φιλοδοξιών. Αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο παράδοξο ή ότι τώρα τα λέω έτσι για να φαίνομαι συμπαθής, αλλά στα αλήθεια στρατευόμαστε με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο».

     

    Ωστόσο, στη συνέχεια η κυρία Αχτσιόγλου σημείωσε με νόημα ότι «όπου κριθεί ότι μπορούμε να βοηθάμε καλύτερα ή ότι μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων που θέλουμε να εξυπηρετούμε, από εκεί προσπαθούμε να προσφέρουμε. Αυτό νομίζω ότι συμβαίνει για όλους μου τους συντρόφους και τις συντρόφισσες».

     

    Θα μπορούσε να το πει κι αλλιώς: Το 2025 θα είμαι μόλις 40 ετών.




text
  • Δύο κενές θέσεις στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο. Να δούμε και πόσα χαμόγελα θα υπάρχουν


    29 Μαρτίου 2024, 06:09