Οι νέοι πατεράδες στην Ιαπωνία έπαψαν πια να είναι απόμακροι με τα παιδιά τους και να τα βλέπουν στη χάση και στη φέξη – ή τέλος πάντων όποτε τους το επιτρέπουν τα εξαντλητικά τους ωράρια.

Αυτό επιτάσσουν τα νέα ήθη της ιαπωνικής κοινωνίας που πλέον θέλουν τους μπαμπάδες να ασχολούνται ισόποσα με την ανατροφή του παιδιού τους και την απαιτητική τους δουλειά, γεγονός που σύμφωνα με το BBC τους καθιστά, τρόπον τινά, υπερήρωες.

Δηλαδή… «Ικουμέν», ο σύγχρονος πατέρας, ο οποίος δεν αδιαφορεί για το παιδί του και του προσφέρει άπλετο χρόνο.

Ο όρος, που είναι ένα συνδυασμός της λέξης «ikuji» (φροντίδα του παιδιού) και «ikemen» (ωραίος άντρας), χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από έναν γιαπωνέζο διαφημιστή το 2000 και το 2010 το υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας της Ιαπωνίας ξεκίνησε το εθνικό Ikumen Project, για να ενθαρρύνει τους άντρες να εμπλέκονται περισσότερο στην οικογενειακή ζωή.

Κι έτσι, ενώ πριν 15 χρόνια, το 2002 μόλις το 0.33% των νέων μπαμπάδων έπαιρναν άδεια πατρότητας για να βοηθήσουν στο μεγάλωμα του παιδιού, τώρα η συντριπτική πλειοψηφία απαιτεί την – εξίσου σημαντική με την μητέρα – συνεισφορά στο σπίτι, ειδικά μετά την γέννηση του νέου μέλους της οικογένειας.

Πλέον, οι «ικουμέν» είναι παντού: σε περιοδικά, εφημερίδες και σάιτ της χώρας, όπου απεικονίζονται χαμογελαστοί να κάνουν διάφορες δραστηριότητες με τα παιδιά τους, να βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού και τις περισσότερες φορές ταυτόχρονα να δουλεύουν.

Το Ikumen Project απεικονίζει τον νέο πατέρα ως μια… υπερηρωική φιγούρα, που δεν προστατεύει απλώς την οικογένειά του, αλλά ουσιαστικά μπορεί και κρατάει… δυο καρπούζια κάτω από την μασχάλη του – και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία.

Προσοχή, βέβαια, γιατί το… «καρόσι» (η εργασιακή υπερκόπωση) εξακολουθεί να επικρέμεται σαν Δαμόκλειος σπάθη πάνω από τον γιαπωνέζο πατέρα, ειδικά τώρα με τόσες υποχρεώσεις στους ώμους, με πολλούς άντρες να έχουν εκφράσει παράπονα πως με όλο αυτό το πλέγμα δραστηριοτήτων είναι πιο πιθανό να «καούν».

Δια του λόγου το αληθές υπάρχει η «ikumen illness», η σωματική και ψυχολογική εξάντληση δηλαδή που προκύπτει από την προσπάθεια να αντεπεξέλθουν σε τόσο υψηλά στάνταρ τόσο στο εργασιακό όσο και το οικογενειακό περιβάλλον, ειδικά καθώς πολλοί είναι εκείνοι οι εργοδότες που δεν την υποστηρίζουν, οπότε κάποιος «ικουμέν» είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσει προβλήματα, μέχρι και κυρώσεις, στην δουλειά του αν τυχόν επιλέξει να βάλει σε προτεραιότητα την οικογένειά του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News