Το «αντίο» ήταν ξαφνικό, κανείς δεν το περίμενε. Εμοιαζε με ένα τελευταίο μαγικό κόλπο του «Ιμπρακατάμπρα». Το ρεπορτάζ τον ήθελε να συνεχίζει την καριέρα του στη Μόντσα. Αμέσως μετά το κυριακάτικο -τελευταίο σε αυτή τη σεζόν- ματς της Μίλαν με την Ελλάς Βερόνα (3-1) βγήκε στον αγωνιστικό χώρο για να βραβευθεί από τη διοίκηση των «ροσονέρι» για την προσφορά του στον σύλλογο. Τότε… πέταξε τη βόμβα. Με δάκρυα στα μάτια ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τη δράση, στα 41 του χρόνια. Ούτε στην οικογένειά του δεν το είχε πει, μέχρι πριν από μερικές μέρες.
Το «Σαν Σίρο» έκλαψε μαζί του. Τον αποθέωσε για τελευταία φορά. Στα 24 χρόνια του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς πέρασε από ένα σωρό ομάδες (Μάλμε, Αγιαξ, Γιουβέντους, Ιντερ, Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Παρί Σεν-Ζερμέν, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Λος Αντζελες Γκάλαξι και, πάλι, Μίλαν), όμως μόνο μια αγάπησε πραγματικά. Στη Μίλαν έπαιξε πεντέμισι χρόνια (από το 2010 έως το 2012 και από τον Ιανουάριο του 2020 μέχρι τώρα), και πέτυχε 93 γκολ σε 163 εμφανίσεις.
«Την πρώτη φορά που ήρθα στη Μίλαν, μου δώσατε μεγάλη χαρά. Τη δεύτερη, με αγαπήσατε. Σε όλη μου τη ζωή θα είμαι ένας Μιλανίστα. Ηρθε η ώρα να αποχαιρετήσω το ποδόσφαιρο, αλλά όχι εσάς. Αν είμαστε τυχεροί, θα ξαναβρεθούμε. Forza Μίλαν και arrivederci (στο επανιδείν)», είπε, μεταξύ άλλων, καθώς οι 70.000 θεατές φώναζαν ρυθμικά το όνομά του. Μόνο τη μέρα που «έφυγε» ο καλός του φίλος και ατζέντης του, Μίνο Ραϊόλα, τον είχαν δει να κλαίει.
Διατηρήθηκε στην κορυφή για πολλά χρόνια, κατακτώντας, συνολικά, 32 τρόπαια (αλλά όχι το Τσάμπιονς Λιγκ). «Το μυστικό μου φίλτρο είναι η δύναμη, η ενέργεια που μου δίνουν όσοι με μισούν», είχε δηλώσει στο Body Issue (ανήκει στον όμιλο του ESPN) τον Ιούνιο του 2018. Στην πραγματικότητα, ήταν η σκληρή δουλειά στο γυμναστήριο (υπό την επιτήρηση ειδικών επιστημόνων, τους οποίους πλήρωνε από την τσέπη του) και τα προγράμματα διατροφής, τα οποία τηρούσε με θρησκευτική ευλάβεια την τελευταία 15ετία.
Ετσι έκανε και το θαύμα του τον Ιανουάριο του 2020. Αν και βάδιζε, ήδη, στα 39, και το ένα του γόνατο ήταν σε κακή κατάσταση (οι γιατροί τού είχαν συστήσει να τα παρατήσει), εκείνος επέστρεψε στη Μίλαν, σε ένα από τα πιο απαιτητικά πρωταθλήματα του Κόσμου. «Αποφάσισα ότι, το πότε θα και πώς θα τελειώσει η ιστορία μου στα γήπεδα, θα το επιλέξω εγώ», είχε τονίσει σε συνέντευξή του. Το Planet Football τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «Μπέντζαμιν Μπάτον του ποδοσφαίρου», ενώ ο Κάρλο Αντσελότι είχε σχολιάσει στην εκπομπή «Tiki Taka» της ιταλικής τηλεόρασης ότι «είναι αθάνατος, σαν τον Κριστιάνο Ρονάλντο».
Κακά τα ψέμματα, τον χρόνο δεν κατάφερε να τον νικήσει κανείς. Ο Ιμπραΐμοβιτς, μια από τις πιο ξεχωριστές, τις πιο καλτ προσωπικότητες των γηπέδων, δεν υπήρξε… αρχέτυπο Σουηδού, όμως χάρισε σε όλους τους μετανάστες αυτής της χώρας την ελπίδα: πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, ακόμη και για όποιους μεγάλωσαν σε μια διαλυμένη οικογένεια μιας φτωχής, περιθωριακής γειτονιάς.