Η οσκαρική Τζένιφερ Λόρενς είναι μια από τις σταρ του εφετινού Φεστιβάλ των Καννών. Από τη λαμπερή Κρουαζέτ, όμως, η 34χρονη ηθοποιός επέλεξε να αναφερθεί στην «εξαιρετικά απομονωτική» επίδραση της επιλόχειας κατάθλιψης που βίωσε στις εγκυμοσύνες της. Τα είπε όλα αυτά στη διάρκεια press conference για την πρεμιέρα της νέας ταινίας της, στην οποία ερμηνεύει μια μητέρα που βυθίζεται σε ψύχωση, όπως σημείωσε ανταπόκριση του βρετανικού Guardian από τις Κάννες.

Στο μελαγχολικό σινεφίλ ψυχόδραμα της σκωτσέζας σκηνοθέτριας Λιν Ράμσεϊ, «Die, My Love», η Γκρέις, ο χαρακτήρας που υποδύεται η αμερικανίδα σταρ, μένει μόνη της να φροντίζει το νεογέννητο μωρό της σε ένα ετοιμόρροπο σπίτι στα απομακρυσμένα δάση της Μοντάνα, την ώρα που ο σύζυγός της, Τζάκσον (Ρόμπερτ Πάτινσον) την εγκαταλείπει για να εργαστεί.

«Ως μητέρα, ήταν πραγματικά δύσκολο να διαχωρίσω αυτά που θα έκανα εγώ από όσα έκανε εκείνη», ανέφερε η Λόρενς στη συνέντευξη Τύπου την παραμονή της πρεμιέρας της ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. «Και αυτό ήταν πραγματικά σπαρακτικό», συμπλήρωσε.

Η Λόρενς, με ένα Οσκαρ ερμηνείας από το 2013 για τον «Οδηγό αισιοδοξίας», δύο ακόμα υποψηφιότητες, αλλά και πρωταγωνίστρια της κινηματογραφικής σειράς «Αγώνες Πείνας», γέννησε το πρώτο παιδί της το 2022 και ήταν πέντε μηνών έγκυος στο δεύτερο όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα του «Die, My Love» το 2024. Και στη συνέντευξη Τύπου ανέφερε ότι «τίποτε δε συγκρίνεται με την επιλόχεια κατάθλιψη – σε απομονώνει πλήρως. Η αλήθεια είναι ότι το ακραίο άγχος και η ακραία κατάθλιψη σε απομονώνουν όπου κι αν βρίσκεσαι. Νιώθεις σαν εξωγήινος».

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της αργεντινής συγγραφέως Αριάνα Χάρβιτζ και είναι η δεύτερη ταινία της Ράμσεϊ που εξερευνά τις σκοτεινές πλευρές της μητρότητας, μετά το «Πρέπει να Μιλήσουμε για τον Κέβιν» του 2011, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Λάιονελ Σράιβερ, που είχε αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές.

Ο Πάτινσον, πρωταγωνιστής του «Μπάτμαν», ο οποίος έγινε πατέρας το 2024, ανέφερε ότι συνήθως τον ελκύουν πιο σκληροί χαρακτήρες από τον Τζάκσον του «Die My Love», αλλά οι δυσκολίες ενός χαρακτήρα που βρίσκεται αντιμέτωπος με τα προβλήματα ψυχικής υγείας της συντρόφου του τον συγκίνησαν.

«Ειδικά μετά τον τοκετό, η προσπάθειά σου να διαχειριστείς την απομόνωση της συντρόφου σου και να κατανοήσεις τι νιώθεις και ποιος είναι ο ρόλος σου στη σχέση είναι κάτι πολύ δύσκολο, ειδικά αν δεν γνωρίζεις την ορολογία της πάθησης», εξήγησε ο ηθοποιός στις Κάννες. «Ο χαρακτήρας που ερμηνεύω δεν είναι επαγγελματίας ψυχικής υγείας – απλώς ελπίζει ότι η σχέση θα επιστρέψει στο σημείο που βρισκόταν πριν τον τοκετό».

Σε αντίθεση με τον αυξανόμενο τρόμο της πρώιμης μητρότητας που καταγράφει η ταινία, η Λόρενς επιμένει ότι η απόκτηση παιδιών την έχει κάνει καλύτερη ηθοποιό. «Δεν φανταζόμουν ότι μπορούσα να έχω τόσο βαθιά συναισθήματα», είπε. «Η δουλειά μου έχει να κάνει πολύ με το συναίσθημα – και αυτό με έχει αλλάξει σε δημιουργικό επίπεδο. Συνιστώ ανεπιφύλακτα την τεκνοποίηση σε όποια γυναίκα θέλει να γίνει ηθοποιός», συμπλήρωσε με έμφαση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News