Η ακριβής αιτιολογία της διπολικής διαταραχής παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη, θεωρείται όμως ότι πηγάζει πιθανώς από έναν συνδυασμό γενετικών (κληρονομικών) και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι δύο πυλώνες της θεραπείας της διπολικής διαταραχής είναι η φαρμακευτική αγωγή και η ψυχοθεραπεία, ωστόσο ο Τζιλιλάντ υπογραμμίζει πως σημαντικό για τον διπολικό είναι επίσης να προσπαθεί να διατηρεί ένα πρόγραμμα, μια ρουτίνα στην καθημερινότητά του. Μικρά καθημερινά πράγματα, όπως η διατροφή και ο ύπνος, επηρεάζουν τη διάθεση είτε θετικά είτε αρνητικά, επομένως επηρεάζουν και την εξέλιξη της διπολικής διαταραχής, αναφέρει ο ειδικός.
Εννοείται, πάντως, πως ένας από τους λόγους που η Κάρεϊ απέφευγε τη θεραπεία, ήταν ο φόβος της πως θα αποκαλυπτόταν πως πάσχει από αυτή τη διαταραχή. «Μέχρι πρόσφατα ζούσα σε άρνηση και την απομόνωση, με τον διαρκή φόβο ότι κάποιος θα με αποκαλύψει», εξήγησε.
«Ηταν τόσο βαρύ φορτίο και απλά δεν μπορούσα να το κάνω πλέον. Υποβλήθηκα σε θεραπεία, έβαλα θετικούς ανθρώπους στον κύκλο μου και επέστρεψα σε αυτό που αγαπώ: να γράφω τραγούδια», πρόσθεσε. Οσο για την απόφασή της να μιλήσει για όλα αυτά δημόσια, είπε ότι το έκανε επειδή -τώρα, πια- είναι σε καλή συναισθηματική κατάσταση και ελπίζει ότι «θα φτάσουμε σε ένα σημείο που δεν θα είναι στιγματισμένοι οι άνθρωποι που βιώνουν μόνοι τους καταστάσεις.
Αρχικά η ίδια πίστευε ότι έπασχε από κάποια διαταραχή ύπνου. «Ομως, δεν ήταν φυσιολογική αϋπνία και δεν ήμουν ξαπλωμένη, ξύπνια, μετρώντας προβατάκια. Δούλευα ασταμάτητα… Ημουν οξύθυμη και φοβόμουν διαρκώς ότι θα απογοητεύσω τους άλλους», είπε, προσθέτοντας ότι κατά περιόδους έπεφτε σε κατάθλιψη. «Ενιωθα τόσο μόνη και θλιμμένη, ακόμη και ένοχη ότι δεν έκανα αυτό που έπρεπε για την καριέρα μου».
Η Μαράια πρόσθεσε ότι τώρα πια παίρνει αγωγή, η οποία «δεν την κάνει να νιώθει πολύ κουρασμένη ή νωθρή» και τώρα δουλεύει πάνω σε ένα νέο άλμπουμ, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός του 2018.
Τώρα πια, εξηγούνται όλα. Οι περίεργες συμπεριφορές και αντιδράσεις της, κατά καιρούς, το γεγονός ότι άλλαξε μουσική ρότα και από τα πιο ψαγμένα τραγούδια έπεσε με τα μούτρα στα μοδάτα, τα mainstream, τα εύκολα σουξεδάκια που απευθυνόταν στη μάζα και της απέφεραν πολλά χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό της. Ταυτόχρονα, πολλοί τότε, σε όλον τον πλανήτη, επισήμαιναν, με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο, ότι είχε πέσει και με τα μούτρα στο φαγητό και στα γλυκά και πως από ένα μινιόν, γλυκό κορίτσι κατέληξε η τριπλή σε όγκο. Σε όλα αυτά προστέθηκαν οι αισθητικές επεμβάσεις που εκείνη έκανε, σχολιάστηκε ακόμα και για τα ρούχα που φορούσε.
Κάποια από τα παραπάνω, λοιπόν, τα οποία έκανε ή δεν έκανε η Κάρεϊ, οφείλονται στη διπολική διαταραχή τύπου ΙΙ, από την οποία υπέφερε επί σειρά πολλών ετών. Ισως και μια ζωή ολόκληρη. Και εάν κάποιος θα έπρεπε να την ψέξει για κάτι, αυτό είναι η κρυψίνοιά της σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Για το οποίο, εάν μιλούσε, ίσως να κατάφερνε με τη δύναμη της αναγνωρισιμότητάς της να ξεθωριάσει αυτό το στίγμα που κουβαλούν εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη. Εστω και τώρα, όμως, δεν είναι αργά. Και το πολύ σημαντικό βήμα, αυτό της παραδοχής, έγινε από την Κάρεϊ.
Πλέον, που γνωρίζουμε τι της συμβαίνει, δεν αλλάζει η άποψή μας για το πόσο σπουδαία είναι σε αυτά που έχει κάνει – ακόμα κι αν δεν μας αρέσουν όλα τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει. Βασικά, ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει την έκταση και το βάθος της φωνής της, η οποία φθάνει τις 5 οκτάβες και μπορεί να χαρακτηριστεί ως μέση υψίφωνος.
Και, βασικά, κάποιοι που τη λοιδόρησαν για τις όποιες επιλογές της, της οφείλουν μια συγγνώμη. Και ίσως και μια υπόκλιση, επειδή είχε το θάρρος να παραδεχτεί από τι πάσχει.