Οχι πολύ παλιά, οικογένειες που έρχονταν στην ακτή του Μοντγκάτ της Ισπανίας, λίγο έξω από τη Βαρκελώνη, έχτιζαν κάστρα από άμμο, έκαναν θαλάσσια σπορ, και χαλάρωναν στην παραλία, δημιουργώντας την πιο χαρακτηριστική εικόνα των διακοπών στην Ευρώπη. Τώρα, σε τέτοια μέρη δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να στρώσεις ούτε μια πετσέτα.
Οι New York Times γράφουν ότι η κλιματική αλλαγή μετατρέπει την Ευρώπη σε έναν χαμένο καλοκαιρινό παράδεισο. Και παρατηρούν πως σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, αλλά και στην Ελλάδα, οι καταιγίδες που διαβρώνουν τις αμμουδιές, η άνοδος της στάθμης των θαλασσών, οι ασφυκτικές θερμοκρασίες, οι θανατηφόρες πλημμύρες και οι φρικτές πυρκαγιές μετατρέπουν χρόνο με τον χρόνο μερικά από τα πιο ελκυστικά σημεία διακοπών της ηπείρου σε «άθλια μέρη».
Την ώρα που οι Νοτιοευρωπαίοι ονειρεύονται φιόρδ, τα παραδοσιακά μέρη για διακοπές που περιλαμβάνονται στα πακέτα προσφορών των ταξιδιωτικών γραφείων δεν φαίνονται πια ελκυστικά. Την περασμένη εβδομάδα με τις θερμοκρασίες στα ύψη, μετεωρολόγοι προειδοποίησαν ντόπιους και τουρίστες στη Νότια Ευρώπη ότι το επόμενο κύμα καύσωνα δεν αργεί. Η είδηση προβλημάτισε τους επισκέπτες, χωρίς να ενθουσιάσει ούτε τους ακτιβιστές εναντίον του υπερτουρισμού.
Μέχρι και οι διαδηλωτές που αντιπαλεύουν την αύξηση των τουριστών, πλέον στρέφουν τα νεροπίστολα τους στους εαυτούς τους, αναφέρουν οι New York Times!
Στη Ρώμη, συνεχίζει το δημοσίευμα, οι τουρίστες περιφέρονται στα αξιοθέατα της πόλης σαν να στροβιλίζονται σε έναν υπαίθριο φούρνο μικροκυμάτων – την ώρα που τραγουδιστές όπερας στη Βερόνα λιποθυμούν φορώντας τα κοστούμια τους.
Η Ισπανία έχει γίνει για τους αμερικανούς τουρίστες ο λιγότερο ελκυστικός καλοκαιρινός προορισμός της Ευρώπης. Οι θερμοκρασίες στη νοτιοδυτική πόλη Ελ Γρανάδο άγγιξαν τους 46 βαθμούς Κελσίου – εθνικό ρεκόρ τον περασμένο μήνα. Πέρυσι, οι πλημμύρες στη Βαλένθια σκότωσαν πάνω από 200 ανθρώπους.
Η κλιματική αλλαγή μεταμορφώνει το ισπανικό τοπίο. Στην παραλία Μονγτκάτ, βορειοδυτικά της Βαρκελώνης, οι ολοένα και συχνότερες καταιγίδες έχουν «ξεπλύνει» μεγάλο μέρος της άμμου. Η ίδια η πρωτεύουσα της Καταλονίας έχει αναφέρει την απώλεια 30.000 τετραγωνικών μέτρων αμμώδους ακτής τα τελευταία πέντε χρόνια, όπως επισημαίνουν οι New York Times.
Η Χρυσή Μαρίνα, έξω από τη Βαλένθια, νοτιότερα της Βαρκελώνης, είχε σχεδιαστεί ως παραθαλάσσιο θέρετρο, έμβλημα των καλοκαιρινών διακοπών της χώρας. Τώρα, οι καταιγίδες έχουν διαβρώσει αρκετές από τις παραλίες της. Ειδικοί εκτιμούν ότι χώρα έχει απωλέσει εκατοντάδες χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων παραλιών της – και προειδοποιούν για τους κινδύνους ερημοποίησης.
Στο πλαίσιο της οικολογικής μετάβασης, η κυβέρνηση της Ισπανίας επιχειρεί να προσελκύσει επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ στη βιώσιμη ενέργεια, με στόχο τη δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων πράσινων θέσεων εργασίας. Επιδιώκει επίσης, επενδύσεις σε συστήματα πρόβλεψης θερμοκρασίας για την έγκαιρη ειδοποίηση του κινδύνου καυσώνων. Παράλληλα, προσπαθεί να αυξήσει την ενεργειακή απόδοση και να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Σε τοπικό επίπεδο, πόλεις όπως η Βαρκελώνη επιχειρούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Προτεραιότητα της πόλης είναι η προστασία των πιο ευάλωτων κατοίκων της με εκατοντάδες κλιματικά καταφύγια. Παράλληλα επενδύει 1,8 δισ. ευρώ για να κάνει τα κτίρια πιο πράσινα, να επεκτείνει τους χώρους πρασίνου, να φτιάξει 200 δομές σκίασης, και να αντικαταστήσει ορισμένα πεζοδρόμια με χώμα – ώστε να απορροφούν καλύτερα το νερό της βροχής.
Η πόλη χρησιμοποιεί άμμο που ανακτάται από κατασκευαστικά έργα για τη συντήρηση των παραλιών, οι οποίες αποτελούν αγαπημένο δημόσιο χώρο δροσιάς για τους ντόπιους – αλλά και προστατευτικό παράγοντα από τις καταιγίδες και κρίσιμο στοιχείο της ταυτότητας της πόλης ως τουριστικού προορισμού. Περίπου το 15% της οικονομίας της Βαρκελώνης προέρχεται από τον τουρισμό, αναφέρουν οι New York Times.
Στη Σεβίλλη, λευκά σεντόνια άρχισαν να καλύπτουν τους στενούς δρόμους της, τεντωμένα στις στέγες των σπιτιών για σκιά. Τμήματα της πόλης χρησιμοποιούν ένα αρχαίο σύστημα υπόγειων αγωγών για να φέρουν πιο δροσερό αέρα στην επιφάνεια, ενώ ένα άλλο σύστημα στέλνει νερό της βροχής σε σκιερούς δημόσιους χώρους, που συχνά ψύχονται από τεχνητές ομίχλες.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αριθμός των θυμάτων του καύσωνα ίσως τριπλασιαστεί σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Ωστόσο, κάποιοι ντόπιοι στην Ευρώπη αντιμετωπίζουν τη ζέστη ως μορφή ανακούφισης των πόλεών τους από τη μάστιγα του υπερτουρισμού.
Από την άλλη, μια αποδεκατισμένη τουριστική βιομηχανία θα επιφέρει αναμφίβολα την οικονομική δυσπραγία. Παράλληλα, σε βάθος χρόνου, η ακραία ζέστη ίσως οδηγήσει και τους ντόπιους προς τη μετανάστευση. Ηδη, πολλοί Ισπανοί έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά την πιθανότητα μετεγκατάστασης των οικογενειών τους σε σκανδιναβικές χώρες με πιο ψυχρό κλίμα…