Η Λίζο έχει δεχτεί τόσες επιθέσεις για τα κιλά της, για το ότι είναι μαύρη, για το ότι είναι γυναίκα (και κυρίως για το ότι είναι αυτά τα τρία πράγματα ταυτόχρονα), ώστε αναφέρει συχνά ότι κάνει μουσική για όσους αισθάνονται παραγκωνισμένοι από την κοινωνία επειδή αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει και τη δική της ζωή.
«Πάντοτε υπερασπιζόμουν τους αδύναμους και τους αδικημένους επειδή ούτε εγώ μπορώ να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Δεν μπορώ ξαφνικά να πάψω να είμαι μαύρη, γυναίκα ή παχιά. Πάντοτε είχα αυτά τα τρία χαρακτηριστικά που λειτουργούν εναντίον μου και, όπως υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, έτσι υπερασπίζομαι και όλους τους άλλους» είπε προ μηνών, μιλώντας στον «Guardian».
Οπότε είχε εξαρχής ξεκαθαρίσει μέσα της πως το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι «να αγαπάς και να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και να μην ανέχεσαι να σου φέρονται άσχημα».
«Ολοι αξίζουμε να νιώθουμε όμορφοι», προσθέτει, «και αυτό δεν είναι απλώς μια ταμπέλα που θέλω να βάλω στον εαυτό μου. Για μένα είναι η ίδια μου η ύπαρξη» λέει, τονίζοντας εμφατικά πως «η ομορφιά υπάρχει σε όλα τα μεγέθη» και πως το περιλάλητο «body positivity» που ευαγγελίζεται δεν είναι απλώς ένα κόλπο του μάρκετινγκ, αλλά μια πραγματική στάση ζωής, που την έμαθε εξ απαλών ονύχων μάλιστα.
«Είναι άδικο να υποθέτουν ότι ο κόσμος ξέρει να αγαπάει τον εαυτό του, όταν οι πολυεθνικές, εδώ και δεκαετίες, μας λένε ότι δεν αξίζουμε όπως είμαστε, για να μας πουλήσουν αυτό που εκείνες θεωρούν ιδανική ομορφιά. Πώς άρχισαν, ξαφνικά, να πουλάνε αυτοεκτίμηση; Ο κόσμος δεν ξέρει πια τι σημαίνει αυτή η λέξη, επειδή προσπαθούν εδώ και χρόνια να τον κάνουν να μοιάσει στην “γκομενάρα” που του πουλάνε. Ακόμα κι όταν σταματήσει όλος αυτός ο χαμός γύρω από το body positivity, δεν θα γίνω ξαφνικά μια λευκή αδύνατη γυναίκα. Πάντα θα είμαι παχιά και μαύρη. Είναι αφελές να πιστεύεις ότι λόγω μιας μόδας οι άνθρωποι θα αγαπήσουν αυτόματα τον εαυτό τους. Αυτή η αγάπη είναι ψεύτικη. Προσωπικά, προσπαθώ να δω πώς μπορείς να τη βιώσεις στ’ αλήθεια».
Αυτό πάντως που μπορεί στα αλήθεια να βιώσει αυτή τη στιγμή η Λίζο είναι το –παράλληλο με την μουσική– ντεμπούτο της στο σινεμά στην ταινία «Επικίνδυνες κυρίες» (Hustlers), δίπλα στην Τζένιφερ Λόπεζ, όπου ξεχωρίζει στον ρόλο μιας στρίπερ που παίζει φλάουτο, ένας ρόλος που όπως λέει και η ίδια «γράφτηκε σίγουρα για εκείνη».
Μάλιστα, σύμφωνα με τη σεναριογράφο και σκηνοθέτη της ταινίας, Λορίν Σκαφάρια, η 31χρονη μουσικός ήταν μια «ευχάριστη έκπληξη, καθώς αυτοσχεδίαζε πολλές ατάκες που ταίριαζαν τέλεια στο σενάριο».
Ποια είναι η Λίζο
Η Μελίσα Τζέφερσον γεννήθηκε το 1988 στο Ντιτρόιτ και είχε μια σχετικά δύσκολη παιδική ηλικία, καθώς λόγω της σωματοδομής της δεχόταν σχολικό εκφοβισμό μέχρι τα 18 της. Λίγο μετά, πέθανε ο πατέρας της, αλλά η ίδια ευτυχώς είχε προλάβει να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο φλάουτο, σε ένα καλό ωδείο του «Motor City».
Ακουγε πάντα πολλή μουσική και όχι μόνο ραπ ή χιπ χοπ, αλλά και εναλλακτική – αγαπημένη της καλλιτέχνις ήταν ανέκαθεν η Ισλανδή Μπγιορκ. Οταν τελείωσε το σχολείο, μετακόμισε σε ένα προάστιο της Μινεάπολις. Εκεί έφτιαξε δύο μπάντες, τις (α λα Spice Girls) Chalice και τις GRRRL PRTY που έπαιζαν ραπ. Ο Prince πρόσεξε τις τελευταίες και τις προσκάλεσε να παίξουν μαζί του αλλά και να κάνουν φωνητικά στο άλμπουμ του «Plectrumelectrum», το 2014. Κάπως έτσι υπέγραψε στη σπουδαία δισκογραφική εταιρεία Atlantic και λίγο μετά έγραψε το τραγούδι «BoyTrouble» με τον Prince.
Η καθολική επιτυχία ήρθε πέρσι με το άλμπουμ «Cuz I Love You», που περιέχει τις επιτυχίες «Juice» και «Tempo», αλλά και το «Truth Hurts», το οποίο θεωρεί «το καλύτερο τραγούδι που έχει γράψει μέχρι σήμερα». Και μάλλον έχει δίκιο, καθώς είναι η πλέον εμπορική επιτυχία της με σχεδόν 120 εκατομμύρια προβολές στο YouTube.