Καθυστερημένα μεν αλλά μάλλον εγκαίρως, η Ευρωπαϊκή Ενωση αντελήφθη ότι η Κίνα είναι κάτι περισσότερο από αχανές παζάρι με δισεκατομμύρια πεινασμένα για κατανάλωση στόματα.

Εκτός από πολύφερνη νύφη για ευρωπαίους εξαγωγείς, η «χώρα του δράκου» είναι επίσης και ένα αυταρχικό, μονοκομματικό κράτος, με κομμουνιστική διακυβέρνηση κιόλας, και με αυξανόμενη επιρροή στη Γηραιά Ηπειρο μέσω των επιθετικών εμπορικών προγραμμάτων της, του τύπου Belt & Road.

Ετσι ο Γκίντεον Ράχμαν σχολιάζει στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες, στην πρόσφατη, λονδρέζικη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι αβάσιμος ο «συναγερμός» του Τραμπ και των ΗΠΑ όσον αφορά την επικινδυνότητα της κινεζικής εταιρείας Huawei και των τηλεπικοινωνιακών δικτύων 5G.

O αρθρογράφος του βρετανικού εντύπου υπενθυμίζει ένα έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του περασμένου Μαρτίου, στο οποίο η Κίνα χαρακτηρίζεται με τον πλέον επίσημο τρόπο «συστημικός αντίπαλος». Αλλά πάνω από όλα ο Ράχμαν υπογραμμίζει τη μεταστροφή της γερμανικής πολιτικής για την υπόθεση της Huawei και του 5G. Η καγκελάριος Μέρκελ είχε ανοίξει την πόρτα στους Κινέζους μεν, έκτοτε όμως άλλοι γερμανοί κυβερνητικοί παράγοντες έχουν δηλώσει ότι τίθεται ζήτημα εθνικής κυριαρχίας και ότι η Ευρώπη προωθεί τη λύση άλλων παρόχων δικτύων 5G ως εναλλακτική προς την επιλογή της Huawei.

Πάντως απόλυτη άρνηση στην κινεζική εταιρεία είναι σχεδόν αδύνατον να εκφραστεί από τους Ευρωπαίους, λέει ο Ράχμαν, δεδομένου ότι η Huawei ήδη εξοπλίζει τηλεπικοινωνιακά συστήματα χωρών όπως η Βρετανία και η Γερμανία. (Παράλληλα ο κινεζικός τεχνολογικός κολοσσός θα συνεχίζει να εξοπλίζει τρίτες χώρες με δίκτυα 5G.) Επίσης, κανείς από τους Δυτικούς δεν θέλει να εκτεθεί σε πιθανά εμπορικά αντίποινα από πλευράς Πεκίνου – είπαμε, η κινεζική αγορά είναι αχανής.

Πρόκειται για δύσκολη επιλογή, υποστηρίζει το άρθρο, και είναι η πρώτη μιας μακράς σειράς από διλήμματα.

Η πρόβλεψη του Ράχμαν είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα επιδιώξουν να μη στεναχωρήσουν κανέναν – ούτε τους Αμερικανούς ούτε τους Κινέζους. Την ώρα των κρίσιμων αποφάσεων όμως, επιμένει ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», θα προσμετρηθούν πολλοί παράγοντες, όπως «οι αξίες, η οικονομία, η ασφάλεια και η στρατηγική». Τότε «οι Ευρωπαίοι πρέπει να επιλέξουν τις ΗΠΑ, όχι την Κίνα» κλείνει το άρθρο του με τη φράση που περισσότερο εύχεται παρά διαβεβαιώνει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News