Στις 13 Ιανουαρίου 2006, το γερμανικό περιοδικό Spiegel απηχώντας τις απόψεις της συντριπτικής πλειοψηφίας της γερμανικής κοινής γνώμης, έγραφε για τον καλπασμό ενός «αναδυόμενου αστεριού» στα πολιτικά πράγματα της χώρας, της Ανγκελα Μέρκελ.

Η γερμανίδα καγκελάριος είχε αναλάβει για πρώτη φορά τη διακυβέρνηση της χώρας (το 2005), αλλά πάνω από όλα είχε καταφέρει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να πείσει τους δύσπιστους Γερμανούς ότι μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στο δρόμο που είχαν χαράξει ο Αντενάουερ και ο Κολ. Δεν είναι τυχαίο ότι και στο συγκεκριμένο άρθρο, η κυρία Μέρκελ εμφανιζόταν ως γνήσιο τέκνο του Χέλμουτ Κολ που όμως δεν έμεινε για καιρό κάτω από η βαριά σκιά του… πατρός, αλλά διαμόρφωσε το δικό της πολιτικό χαρακτήρα. Κάπως έτσι, μετατράπηκε σε «σταρ» που έχαιρε της εκτίμησης φίλων και εχθρών.

Δέκα χρόνια μετά, η Μέρκελ δεν αισθάνεται τόσο άνετα. Τα πυρά που συγκεντρώνει στο εσωτερικό δεν μπορούν να αναχαιτιστούν από τα θετικά σχόλια που λαμβάνει από τους ξένους ηγέτες. Πολύ πρόσφατα ο Μπαράκ Ομπάμα εξύμνησε τους χειρισμούς της Ανγκελα Μέρκελ στο Προσφυγικό και τόνισε πως ήταν οι δικές της ενέργειες που βοήθησαν στην ομαλή εξέλιξη του σοβαρού ζητήματος. Το κακό είναι ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν μπορεί να επηρεάσει τους Γερμανούς.

Στη… μέση η Ελλάδα

Οι εποχές του «κρασιού και των ρόδων» έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί για την Μέρκελ. Φαίνεται πως η νέμεσή της είναι η Ελλάδα. Την πρώτη φορά που δέχθηκε έντονη κριτική –ακόμη και μέσα στο κόμμα της- ήταν όταν αποφάσισε να μην ακολουθήσει τη σκληρή γραμμή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που επέμενε πως μόνο με Grexit θα υπάρξει λύση στην κρίση χρέους που αντιμετώπιζε (και συνεχίζει να αντιμετωπίζει) η Αθήνα. Αντιθέτως, μέχρι την ύστατη στιγμή αναζήτησε μια συμβιβαστική λύση και δύο φορές όρθωσε το ανάστημά της στην Μπούντεσταγκ ζητώντας από τους βουλευτές να κυρώσουν τη συμφωνία με την Ελλάδα.

Μάλιστα, κατάφερε –και τις δύο φορές- να πείσει ακόμη και τον Σόιμπλε να την υποστηρίξει. Οι αντιδράσεις που της επιφύλαξαν οι «οικείοι» βουλευτές ήταν αναιμικές και σίγουρα δεν της άφησαν τίποτα περισσότερο από κάποιες αμυχές που θα μπορούσαν να επουλωθούν. Φαίνεται, όμως, πως η προσφυγική κρίση ξεπερνάει το πολιτικό προσωπικό και δημιουργεί φοβικά σύνδρομα στον απλό λαό με αποτέλεσμα η αντίδραση να είναι μεγαλύτερη. Η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι μπροστά της.

Το τελευταίο γκάλοπ

Η τελευταία δημοσκόπηση του Ινστιτούτου INSA για το περιοδικό Cicero δείχνει ότι τα 2/3 των Γερμανών δεν θέλουν η Ανγκελα Μέρκελ να είναι εκ νέου υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές του 2017.

Στην ερώτηση αν πιστεύουν ότι η Μέρκελ πρέπει να διεκδικήσει την επανεκλογή της για τέταρτη φορά στο αξίωμα, το 64% των συμμετεχόντων στην έρευνα απάντησε αρνητικά. Στο ομόσπονδο κρατίδιο της Θουριγγίας, το 79% τάχθηκε εναντίον της νέας υποψηφιότητας της Μέρκελ. Οι συμμετέχοντες μόλις δύο ομόσπονδων κρατιδίων – της Βρέμης και του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν– τάχθηκαν κατά πλειοψηφία υπέρ μιας νέας υποψηφιότητας της Μέρκελ (55% στο καθένα).

Η προφανής αιτία αυτής της ραγδαίας πτώσης της δημοτικότητάς της είναι το Προσφυγικό και η απόφαση της Μέρκελ να ακολουθήσει κι αυτή τη φορά διαλλακτική στάση και να μην ακολουθήσει τη σκληρή στάση της Αυστρίας και άλλων χωρών της Κεντρικής Ευρώπης που ζητούν να κλείσουν τα σύνορα και να ανακοπούν στη ρίζα τους οι προσφυγικές ροές. Κι όμως, δεν είναι μόνο το Προσφυγικό που «πληγώνει» την Ανγκελα Μέρκελ. Εντονη κριτική δέχεται από ανθρώπους που έχουν χαμηλά εισοδήματα ή και από ανθρώπους με χαμηλότερη εκπαίδευση.

Το πλήγμα στις περιφερειακές εκλογές

Το πρώτο σοβαρό πλήγμα, προανάκρουσμα για όσα θα επακολουθούσαν, το έλαβε η Ανγκελα Μέρκελ στα μέσα Μαρτίου κατά τις περιφερειακές εκλογές σε τρία γερμανικά κρατίδια. Σε εκείνες τις εκλογές προσήλθαν 13 εκατομμύρια ψηφοφόροι και το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από ηχηρό.

Οι Χριστιανοδημοκράτες έχασαν την πρωτιά στα δύο από τα τρία κρατίδια και το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μπήκε και στα τρία κοινοβούλια της Βάτης-Βυρτεμβέργης, της Ρηνανίας-Παλατινάτου και της Σαξονίας-Ανχαλτ. Η Χριστιανοδημοκρατική Ενωση (CDU) της Ανγκελα Μέρκελ ηττήθηκε κατά κράτος στα κρατίδια Βάδης – Βυρτεμβέργης και Ρηνανίας-Παλατινάτου. Αναλυτικά, στο κρατίδιο της Βάδης – Βυρτεμβέργης το ποσοστό του CDU υποχώρησε στο 27,5%, αν και είχε συγκεντρώσει πάνω από 40% στις τελευταίες εκλογές. Στο κρατίδιο Ρηνανίας-Παλατινάτου το κόμμα της Μέρκελ ήρθε δεύτερο με ποσοστό 32,5%, ενώ κατέλαβε την πρώτη θέση στο κρατίδιο της Σαξονίας-Ανχαλτ (ανατολικό) με 29%. Την ίδια στιγμή που η πολιτική στάση της γερμανίδας καγκελαρίου στο Προσφυγικό φάνηκε να ρίχνει τα ποσοστά της, ανησυχία προκάλεσε το γεγονός ότι  το ακροδεξιό AfD αύξησε καταφανώς τις δυνάμεις του. Αυτό και αν ήταν μήνυμα.

Αλλάζει τακτική

Ακόμη κι έτσι, όμως, η Μέρκελ δεν έδειξε και δεν δείχνει έτοιμη να παρατήσει τα όπλα. Μπορεί να μην εγκατέλειψε την πολιτική του «Willkommenskultur» (πολιτική ανοικτών θυρών), αν και πλέον είναι περισσότερο προσεκτική στο Προσφυγικό.

Επίσης, δεν δείχνει ούτε και τώρα αποφασισμένη να τραβήξει την πρίζα από την Ελλάδα λόγω των οικονομικών προβλημάτων της. Οι τηλεφωνικές επικοινωνίες της με τον Αλέξη Τσίπρα είναι συχνές και σαφώς όχι έντονες. Η Μέρκελ εξακολουθεί να τάσσεται υπέρ της επιστροφής της Ελλάδας στην κανονικότητα μέσα στην Ευρωζώνη. Βέβαια, το θέμα της διαγραφής του χρέους παραμένει «τοξικό» επομένως θα ήθελε να το αποφύγει στην παρούσα φάση.

Αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυρία Μέρκελ είναι να στρέφει περισσότερο την προσοχή της στο εσωτερικό θέλοντας να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε θέματα της καθημερινότητας. Οι πληροφορίες ότι η Γερμανία προτίθεται να αυξήσει μετά από πολλά χρόνια τα χρήματα για στρατιωτικές δαπάνες σε συνδυασμό με διάφορα μέτρα οικονομικής φύσεως υπέρ των αδύναμων στρωμάτων, φανερώνουν τη στρατηγική της.

Μπορεί το αστέρι της Μέρκελ να έχει θαμπώσει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ετοιμάζεται να πέσει. Πόσο μάλλον αμαχητί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News