Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Γερμανίας, ο Φιλελεύθερος Μάρκο Μπούσμαν, κάνει λόγο «για την πιο σημαντική μεταρρύθμιση στο οικογενειακό δίκαιο των τελευταίων δεκαετιών». Πρόκειται για τη νομοθετική τροποποίηση που συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της κυβερνητικής συμμαχίας μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών, των Πρασίνων και των Ελεύθερων Δημοκρατών για τη νομική αναγνώριση της «επιλεκτικής συγγένειας»: δηλαδή όλων εκείνων των δεσμών στοργής και αλληλοϋποστήριξης που επιλέγονται και δεν «κληρονομούνται» εκ γενετής, ούτε εντάσσονται στο πλαίσιο της σχέσης ενός ζευγαριού. 

Η νέα νομική φόρμουλα που ακόμα συντίθεται (και στα γερμανικά είναι γνωστή με το πομπώδες όνομα «Verantwortungsgemeinschaft» -«κοινότητα ευθύνης»), πρέπει σύμφωνα με τον γερμανό υπουργό «να ευθυγραμμιστεί με διαφορετικές καταστάσεις ζωής, επιτρέποντας διαφορετικούς βαθμούς ανάληψης αμοιβαίας ευθύνης».

H Süddeutsche Zeitung αναφέρει πως κατευθυντήρια γραμμή των φιλελεύθερων Ελεύθερων Δημοκρατών οι οποίοι επιδίωξαν τη μεταρρύθμιση είναι ότι το Κράτος, όπως ακριβώς ευνοεί και ενθαρρύνει τον γάμο, οφείλει να προωθεί και να στηρίζει και άλλες μορφές ανάληψης αμοιβαίας ευθύνης μεταξύ των ανθρώπων, σε συμφωνία με την πολλαπλότητα των επιλογών ζωής που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Ταυτόχρονα καλείται να επιτρέπει στον καθένα να αναλαμβάνει την όποια ευθύνη με τον τρόπο που εκείνος επιθυμεί.

Πρόκειται για ένα ακόμη παράδειγμα του λαϊκού αποτυπώματος που επιδιώκει να αφήσει η νέα γερμανική κυβέρνηση στο πεδίο των πολιτικών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με τις προηγούμενες γερμανικές κυβερνήσεις των συντηρητικών Χριστιανοδημοκρατών – Χριστιανοκοινωνιστών. 

Περιουσιακά δικαιώματα

Ανέκαθεν οι φίλοι μπορούσαν να καταστούν η πραγματική, η επιλεγμένη οικογένεια κάποιου, αλλά η «κοινότητα της ευθύνης» θα καταστήσει δυνατή η επισημοποίηση πτυχών που αφορούν δικαιώματα και υποχρεώσεις και περιουσιακά στοιχεία. Μεταξύ των παραδειγμάτων που παραθέτει η γερμανική εφημερίδα ένα αφορά δύο χήρες ηλικίας άνω των εξήντα ετών οι οποίες, ζώντας μακριά από τα παιδιά τους, αποφάσισαν να αγοράσουν από κοινού ένα σπίτι και να συγκατοικήσουν. Θα ήθελαν σε περίπτωση θανάτου μίας εκ των δύο, το ακίνητό τους να περάσει αυτομάτως στην κυριότητα της άλλης δίχως να χρειαστεί να αναγνωρίσει άλλους κληρονόμους και να καταβάλει επιπλέον φόρους.  

Η μεταρρύθμιση απευθύνεται επίσης στις αποκαλούμενες «οικογένειες ουράνιο τόξο», δηλαδή στους γονείς της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και στα παιδιά τους. Αλλά και στους ανθρώπους που δεν έχουν παντρευτεί ή έχουν χηρέψει ή χωρίσει και που στην ανάγκη, κατά τη διάρκεια μιας ασθένειας λόγου χάρη, αισθάνονται πιο κοντά στους φίλους τους παρά στους μακρινούς συγγενείς τους.

Απώτερος σκοπός είναι να αναγνωριστεί η αξία και η σημασία των επιλεκτικών σχέσεων, όπως αναγνωρίζεται και η αξία των κληρονομικών σχέσεων. Σχολιάζοντας την είδηση η Ελενα Τεμπάνο της Corriere della Sera κάνει λόγο για μία «κοπερνίκεια επανάσταση» σε σχέση με τον συνήθη τρόπο που γίνεται αντιληπτή η συγγένεια, ειδικά σε χώρες όπως η Ιταλία αλλά και η Ελλάδα, όπου οι δεσμοί αίματος μετράνε πάντα περισσότερο και στο καλό και στο κακό. Πρόκειται επίσης για μια επιπλέον ελευθερία η οποία, όπως όλες οι ελευθερίες άλλωστε, απαιτεί την απόρριψη ή έστω την επανεξέταση ενός αυτοματισμού υπέρ μιας διευρυμένης αυτοσυνειδητοποίησης και ανάληψης ευθύνης.