Πώς να μη σου στρίψει, πώς να παραμείνεις με σώας τας φρένας, όταν καθημερινά η συμπεριφορά που αντιμετωπίζεις είναι το λιγότερο παρανοϊκή; Πώς να μπορέσεις να μείνεις νηφάλιος και λογικός όταν ο άμεσος προϊστάμενος σου, η διοίκηση του αθλητικού συλλόγου εν προκειμένω, από την μία βγάζει δημόσιες ανακοινώσεις στήριξης σου κι από την άλλη σου μοιράζει τελεσίγραφα απόλυσης; Πώς μπορεί οι οπαδοί της ομάδας σου την μια στιγμή να σε αποθεώνουν και την επόμενη να σε βρίζουν εν χορώ; Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος να αρχίσουν να του χαλαρώνουν οι βίδες. Κι αν είσαι και προπονητής; Τόσο το χειρότερο!
Θέλοντας να δώσουμε κάποια απτά παραδείγματα της γενικότερης αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς των προπονητών ανά τον κόσμο, ξεχωρίσαμε κάποια από τα πλέον χαρακτηριστικά:
Κανείς δεν θυμάται το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τους λίγους μήνες που είχε για προπονητή της τον Μόγες. Ωστόσο, οι τότε παίκτες της δύσκολα μπορούν να ξεχάσουν ότι πριν από τα παιχνίδια, τους απαγόρευε να τρώνε πατατάκια. Η φήμη που λέει ότι ο συμπαθής κατά τα άλλα πρώην τεχνικός των «κόκκινων διαβόλων» είχε κατάλοιπα από την αυστηρή μητέρα του που τον τάιζε πατατάκια βουτηγμένα σε ρετσινόλαδο, ελέγχεται ως ανακριβής.
Ο πρώην προπονητής της Στουτγκάρδης δεν είχε πρόβλημα γενικά με τα ακουστικά. Άφηνε τους παίκτες του να τα φοράνε μέσα στο λεωφορείο, αλλά όχι όταν βρίσκονταν σε δημόσια θέα, γιατί θεωρούσε γελοίο παίκτες μετρίου αναστήματος να φοράνε ακουστικά που είχαν σχεδόν το ίδιο μέγεθος με το κεφάλι τους. Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος ήταν προορισμένος να προπονεί ομάδες μπάσκετ.
Όσο ήταν προπονητής στην Σάντερλαντ, ο Ιταλός προέβη σε μια σειρά απαγορεύσεων για τους παίκτες του. Δεν τους άφηνε να τρώνε κέτσαπ, μαγιονέζα, fast food, να πίνουν κόκα-κόλα, να τραγουδούν και να κουτσομπολεύουν. Πρέπει να έπεφτε πολύ bullying στο σχολείο, Πάολο…
Ο πρώην προπονητής της Μπόλτον ήθελε οι παίκτες του να αντιμετωπίζουν το κρύο χωρίς πρόσθετα προστατευτικά μέσα. Είχε δηλώσει σχετικά: “Δεν θέλω να φοράνε σκούφους στην προπόνηση, αφού δεν φοράνε σκούφους στους αγώνες. Αν θέλουν να ζεσταθούν, ας αρχίσουν να τρέχουν”. Πάλι καλά δηλαδή που στους αγώνες φορούσαν εσώρουχα…
Ο πάλαι ποτέ προπονητής της Μπολόνια δεν έβγαζε ποτέ από πάνω του το μπλε παλτό που φορούσε όταν ανέβασε την ομάδα, από τη 2η, στην 1η κατηγορία. Ούτε καν το καλοκαίρι. Σε ένα ματς με την Παλέρμο, με την θερμοκρασία στους 35 βαθμούς κελσίου, δεν το έβγαλε από πάνω του. Το απίστευτο είναι ότι μετά παραξενεύτηκε επειδή δεν τον πλησίαζε άνθρωπος!
Τα ίδια και χειρότερα για τον “ξανθό” που φορούσε το ίδιο σακάκι σε όποιον πάγκο κι αν βρισκόταν: του Άρη, του Ολυμπιακού ή της ΑΕΚ. Πρέπει να το έβγαλε μετά από εκείνη την υπέρ – επιτυχημένη (εδώ γελάμε) πορεία του στην εθνική ομάδα…
Όσο ο Ιταλός κόουτς προπονούσε την εθνική Ιρλανδίας τρελαινόταν όταν έβλεπε κάποιον παίκτη να τρώει μανιτάρια την μέρα πριν τον αγώνα. Δυστυχώς, δεν έδωσε ποτέ μια ξεκάθαρη εξήγηση για αυτό. Πού να ήταν και δηλητηριασμένα…
Δεν έχει αισθητικό θέμα με τα τατουάζ ο Γερμανός. Το κάνει για λόγους υγείας. Κάποια στιγμή είχε μολυνθεί η περιοχή που είχε κάνει τατουάζ ένας παίκτης του και από τότε δήλωσε πως δεν θέλει να ρισκάρει να χάνουν προπονήσεις οι παίκτες του για ένα τατουάζ. Πάντως εμάς μας βγάζει και λίγο αντιπάθεια προς την hipster community.
Στον πρώην προπονητή της Γιουνάιτεντ δεν άρεσε ο σύγχρονος τρόπος ντυσίματος και συγκεκριμένα τα παπούτσια με φανταχτερά χρώματα. Ήθελε οι παίκτες των ακαδημιών του να φοράνε μαύρα ποδοσφαιρικά. Ο σερ Άλεξ μεγάλωσε σε μια εποχή που στο Γκόβαν της Γλασκόβης έπαιζες με μια μάλλινη φανέλα χειμώνα – καλοκαίρι κι όσο για παπούτσια είχε ένα ζευγάρι σκαρπίνια ενός ξαδέρφου του που δεν του έκαναν πια…
Ο Καπέλο προσπάθησε να φέρει την επανάσταση στην εθνική Αγγλίας, αλλά δεν τα κατάφερε. Ήταν αρκετά αυστηρός σε θέματα πειθαρχίας και στον τρόπο που συμπεριφερόταν σε παίκτες. Μάλιστα είχε απαγορεύσει στους διεθνείς να φοράνε παντόφλες και σορτσάκια όταν βρισκόντουσαν στην αποστολή των «λιονταριών» και αποφάσιζαν να εμφανιστούν σε δημόσιο χώρο. Dress code λοιπόν ο Ιταλός και σε όποιον αρέσει. Άμα έχει στυλ ο άνθρωπος…
Ο Γερμανός έβαλε τέλος σε μια παράδοση χρόνων στη Λίβερπουλ. Απαγόρευσε στους παίκτες του να ακουμπάνε το σημείο του τοίχου που γράφει “This is Anfield”. Η εξήγηση που έδωσε είναι η εξής: “Είπα στους παίκτες μου να μην ακουμπάνε το “This Is Anfield” μέχρι να κατακτήσουν κάποιο τίτλο. Αποτελεί ένδειξη σεβασμού”. Εδώ η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Respect στον Γερμανό.
Χαρακτηριστικές μεν, ελάχιστες δε οι περιπτώσεις που αναφέρθηκαν και που αποδεικνύουν ότι προπονητική και λογική δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχουν. Μια βόλτα σε κάποιο ελληνικό γήπεδο από την σούπερ λίγκα μέχρι την ένωση ποδοσφαιρικών σωματείων Γρεβενών θα σας πείσει.