Ο επικεφαλής της ελβετικής οργάνωσης Dignitas, η οποία υπερασπίζεται το δικαίωμα στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία, έδωσε τέλος στη ζωή του μέσω της διαδικασίας που υποστήριζε, σύμφωνα με ανακοίνωση της ομάδας. Ο Λούντβιχ Μινέλι, ο οποίος ίδρυσε την οργάνωση το 1998, πέθανε το Σάββατο, λίγο πριν κλείσει τα 93, ανέφερε η λακωνική ανακοίνωση της Dignitas, με τον τίτλο «Ο θάνατος ενός πρωτοπόρου μαχητή».

Ο βρετανικός Guardian έγραψε ότι σύμφωνα με την οργάνωση «μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Μινέλι συνέχισε να αναζητά τρόπους για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία επιλογής και αυτοδιάθεσης που αφορούν το τέλος της ζωής τους».

Η Dignitas ανακοίνωσε ότι «θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ακολουθώντας το πνεύμα του ιδρυτή της, ως μαχητικός διεθνής οργανισμός για την αυτοδιάθεση και την ελευθερία επιλογής τόσο για τη ζωή, όσο και για το τέλος της».

Ο Μινέλι, ο οποίος ξεκίνησε ως δημοσιογράφος και έγινε δικηγόρος, αντιμετώπισε πολλές νομικές προκλήσεις και κέρδισε αρκετές προσφυγές στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ελβετίας και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR).

Σε διεθνές επίπεδο, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες από την ίδρυση της Dignitas, έχει σημειωθεί σημαντική μετατόπιση στις αντιλήψεις κοινωνιών, κρατών και κυβερνήσεων απέναντι στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Η Γαλλία πρόσφατα ψήφισε νόμο ο οποίος επιτρέπει σε άτομα που βρίσκονται στα τελευταία στάδια μιας ανίατης ασθένειας το δικαίωμα στον υποβοηθούμενο θάνατο.

Ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Ισπανία και η Αυστρία έχουν θεσπίσει αντίστοιχους νόμους, ενώ στις ΗΠΑ η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι νόμιμη σε δέκα πολιτείες, ανέφερε ο Guardian. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ένα νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από μέλη της Βουλής των Κοινοτήτων τον περασμένο Ιούνιο, βρίσκεται υπό συζήτηση στη Βουλή των Λόρδων, με έναν αριθμό-ρεκόρ τροπολογιών να προτείνονται κατά τη διάρκειά της.

Εάν εγκριθεί, ο νόμος θα επιτρέπει σε ενήλικες ασθενείς τελικού σταδίου – με λιγότερους από έξι μήνες ζωής – στην Αγγλία και την Ουαλία να υποβάλουν αίτηση για υποβοηθούμενο θάνατο. Το αίτημα θα πρέπει να εγκρίνεται από δύο γιατρούς και από μια επιτροπή που θα περιλαμβάνει έναν κοινωνικό λειτουργό, έναν ανώτερο νομικό και έναν ψυχίατρο. Επικριτές του νομοσχεδίου ζητούν σημαντικές αλλαγές ώστε να διασφαλισθεί η προστασία των ευάλωτων ατόμων.

Αποτίοντας φόρο τιμής στον Μινέλι, η Dignitas ανακοίνωσε ότι το έργο του είχε διαρκή επιρροή στο ελβετικό Δίκαιο, αναφερόμενη σε μια απόφαση του ECHR από το 2011, σύμφωνα με την  οποία αναγνωρίζεται το δικαίωμα ενός ατόμου να αποφασίζει τον τρόπο και τον χρόνο του τέλους της ζωής του.

Η ελβετική νομοθεσία δεν επιτρέπει την ευθανασία, δηλαδή την χορήγηση θανατηφόρου φαρμάκου από τρίτο πρόσωπο (π.χ. γιατρό). Αλλά ο υποβοηθούμενη αυτοκτονία –η εκπεφρασμένη επιθυμία κάποιου να διαπράξει ο ίδιος την πράξη– είναι νόμιμη εδώ και δεκαετίες. Σε αντίθεση με ορισμένες παρόμοιες οργανώσεις στην Ελβετία, η Dignitas, η οποία ισχυρίζεται ότι έχει πάνω από 10.000 μέλη, προσφέρει τις υπηρεσίες της και σε άτομα που ζουν εκτός της χώρας.

Από το 2024, ο οργανισμός είχε βοηθήσει πάνω από 4.000 ανθρώπους να θέσουν τέλος στη ζωή τους – ανάμεσά τους και 571 βρετανούς υπηκόους, σύμφωνα με τον Guardian. Περίπου 1.900 άτομα από το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μέλη της Dignitas, με πιο επώνυμο μέλος της την τηλεπαρουσιάστρια και ακτιβίστρια της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, Εσθερ Ράντζεν.

Το 2023, ο Μινέλι δήλωνε στους Financial Times ότι εξακολουθούσε να «εργάζεται όλη την ημέρα και τη μισή νύχτα» στην ηλικία των 90 ετών – και υποστήριξε ότι ο υποβοηθούμενος θάνατος θα πρέπει να αποτελεί επιλογή σχεδόν για όλους τους ανθρώπους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News