Ο Σάκης Ρουβάς θα τραγουδήσει το Άξιον Εστί. Ο μισός -και παραπάνω- ελληνικός πλανήτης ταράζεται σε βαθμό κακουργήματος. Θα αλληλοβριστεί με τον άλλο μισό. Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν μετέχει του δείπνου των υπόλοιπων υπουργών. Το αλληλοσπάραγμα συνεχίζεται. Τη σκυτάλη του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού παραλαμβάνει ο Στάθης Λιβαθινός και νέο μέτωπο πολέμου ανοίγει: Λιβαθινικοί-Χατζακικοί σημειώσατε x; Εκεί να δεις κονταρομαχίες! Και ξέρετε οι καλλιτέχνες δεν έχουν έλεος (πολλές φορές), τους πήρες το παιχνίδι τους, θα ακολουθήσουν 5-6 χορικά και μετά θα ησυχάσουν. Οι πρόσφυγες αγοράζουν ελπίδα όσο όσο, 4.000, 5.000, 6.000 ευρώ, και αυτή είτε πνίγεται στοιβαγμένη στα βάθη των θαλασσών είτε αργοπεθαίνει στις πλατείες, στα παράλια, στα τσιμέντα των «πολιτισμένων» χωρών. Η αναλγησία, στοιβαγμένη με τη σειρά της στην άγνοια, προεκτείνεται μιας και ως γνωστόν μας φταίνε (και) οι άλλοι, πού να χορτάσει το πεπτικό μας ενδο-οισοφαγικές παλινδρομήσεις, ας κατασπαράξουμε λίγο και το ξενόφερτο. Εκτός και αν ισχύει αυτό της εξαφάνισης και ζούμε όλοι σε ένα παράλληλο σύμπαν, με στιγμές πρόσκρουσης μεταξύ των άλλων και έχουμε χάσει αυγά, πασχάλια και σιγά-σιγά και τα μυαλά μας.

Δεν αντέχεται τόσο μίσος. Αν η οργή μας κουβαλάει τόση εμπάθεια, για όποιον πορεύεται λίγο διαγωνίως από τη δική μας βόλεψη, τότε είμαστε και θα είμαστε άξιοι της μοίρας. Δεν αντέχεται τόση υποκρισία καλοί μου άνθρωποι, τη μια να καταδικάζεις αυτόν που ναι, παράνομα μπήκε στη χώρα σου (γιατί ξέρουμε και πολλούς πρόσφυγες που έπραξαν νομίμως (;) και από την άλλη ωσάν σαλαμάνδρα/τραγωδός να μου ποστάρεις ό,τι φωτογραφία και video κυκλοφορεί για τον καταστροφικό σεισμό στο Νεπάλ και να διεκδικείς -ναι, να διεκδικείς!- δάκρυα και λίγο από τον οβολό μου. Kαι από αύριο, θα ψάξεις τον επόμενο στη σειρά για εκτόνωση χολής.

«Η κρίση φταίει», «οι Έλληνες του εξωτερικού δεν μας καταλαβαίνετε, δεν βιώνετε τη δική μας πραγματικότητα». Μάλιστα. Δηλαδή για άλλη μια φορά, όλοι οι άλλοι στην πυρά και το δικό μας μπαλκονάκι να γυαλίζει και να μοσχοβολάει λεβάντα. Και όποιος ετόλμησε να ρίξει λάσπη σε αυτά τα ιερά χώρα, «θίγοντας» τον ραγιαδασμό και την πατριδολαγνεία κάποιων, θα κατηγορηθεί ως ανθέλληνας, δυτικόφιλος (ναι, γιατί η Ελλάδα σφύζει από Ανατολή!) και ποιος ξέρει τι άλλο. Μπορεί να φταίνε και κάποιοι «κυβερνητικοί» που εξαργυρώνουν τη μαγκιά τους, όντας μικροπρεπείς στο ύφος και φουλαρισμένοι παροξυσμό λόγω θέσης (η απειρία συνάδει σε αυτό, μην ξεχνάμε). Το τέρας θα του μοιάσεις στο τέλος, θες δεν θες. Μπορεί να είναι και αυτός ο αφανισμός/μηδενισμός/ψόφος που κυκλοφορεί πολύ τελευταία. «Ψόφα» ο ένας, «ψόφα» ο άλλος. Αλήθεια, το εννοείτε; Mήπως ενδόμυχα θα επιθυμούσατε να συμβάλλετε ενεργά σε αυτόν τον «ψόφο»; Μερικοί δε, δίνουν και συμβουλές «ψοφίσματος» και εκεί χάνεις κάθε ελπίδα για την ανθρώπινη συνείδηση/ύπαρξη.

Δεν μας λες και κάτι καινούριο, θα μου πείτε. Όχι, δεν σας λέω τίποτα καινούριο. Και δεν σκοπεύω εν τοιαύτη περιπτώση, μιας και όσο και αν κάτι μπαγιατεύει, θα συνεχίζει να απλώνει τη μούχλα του μέχρι να πεταχτεί. Να πεταχτεί ανεπιστρεπτί. Και επιτέλους, ας αποδεχτούμε τον φόβο -ας τον αποδομήσουμε- μπας και το ποτήρι χωρέσει λιγότερο θυμό. Φοβισμένοι να μη χάσουμε και το λίγο που μας απέμεινε από τα κεκτημένα μας, γινήκαμε θεριά ανθρωποφάγα, μαγειρεύουμε μεσαιωνικά «κόλλυβα» και ικανοποιούμε τη πείνα μας. Τα περισσότερα από αυτά είναι και δηλητηριασμένα. Ο ωχαδερφισμός μας τέλειωσε και μείναμε μετέωροι στο «τι κάνουμε τώρα»; Ο ωχαδερφισμός έγινε ανταδερφισμός, αλλά θα βρει και αυτός τον δρόμο του, μιας και είναι αρκετοί αυτοί που κρατάν μόνο το δεύτερο συνθετικό και ας του λέμε αλαφροίσκιωτους. 

Δεν ξέρω αν ο χειρότερος εχθρός του Έλληνα είναι ο Έλληνας, αλλά σίγουρα ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Στον μικρόκοσμο της Ευρώπης και πέρα από αυτόν. «Όταν με το ένα δάχτυλο δείχνεις κάποιον, τα άλλα τρία δείχνουν τον εαυτό σου». Μετρήστε τα δάχτυλά σας. Αυτό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News