Ένα από τα κεντρικά πρόσωπα στην υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων έστειλε τον συνήγορό του στην εισαγγελία του Μονάχου για να μάθει τι υπάρχει εις βάρος του στη γερμανική δικογραφία. Οι γερμανοί εισαγγελείς ενημέρωσαν τον συνήγορό του ότι για την ώρα δεν είναι ούτε κατηγορούμενος αλλά ούτε και μάρτυρας και θα μπορούσε να παραμείνει έτσι ως το τέλος της υπόθεσης, αν διευκόλυνε τη γερμανική δικαιοσύνη στην αναζήτηση ενοχοποιητικών στοιχείων κατά μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας Ferrostaal, του εμπορικού βραχίονα δηλαδή της κοινοπραξίας HDW/Ferrostaal που πούλησε τα υποβρύχια τύπου 214 στο ελληνικό δημόσιο.

Θυμήθηκα την ιστορία όταν διάβασα την επιστολή του υπουργού Δικαιοσύνης κ Χάρη Καστανίδη προς την ηγεσία της δικαιοσύνης με την οποία ζητούσε να μάθει τι έχει γίνει με την διερεύνηση των μεγάλων υποθέσεων διαφθοράς.Την ίδια επιστολή θα μπορούσε να έχει αποστείλει κάθε συνάδελφος του κ Kαστανίδη προς τους επικεφαλής των ελεγκτικών μηχανισμών, που εποπτεύει για όλες τις μεγάλες υποθέσεις καθώς καμμία δεν έχει προχωρήσει ουσιαστικά. Για πολλούς λόγους: και ο βασικότερος λόγος στα εγκλήματα «λευκού κολάρου» είναι ότι δεν δίνονται κίνητρα στους μάρτυρες της εισαγγελίας να συνεργαστούν με τους ανακριτές τους.

Με απλά λόγια δεν γενικεύεται η διάταξη που ισχύει για τα εγκλήματα τρομοκρατίας ή και εκείνα των ναρκωτικών. Θυμίζω ότι ακόμα και σήμερα οι υποθέσεις διαφθοράς δικάζονται με τον 1608/50 περί καταχραστών του ελληνικού δημοσίου, ένα νόμο δηλαδή που δεν δίνει σε κανένα το κίνητρο να συνεργαστεί με τους ανακριτές του. Ένα δειλό βήμα έγινε για εκείνους που θα δεχθούν να «δώσουν» υπουργούς αν και το κίνητρο για πρώην υπουργούς δεν είναι αρκετά ισχυρό. Η υπόθεση των υποβρυχίων θα δοκιμάσει για μία ακόμα φορά το κατά πόσο το κράτος μας έχει τη θέληση και τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει το σύνθετο οικονομικό έγκλημα, την εγκληματικότητα του «λευκού κολάρου». Αυτό που γίνεται στις χώρες της Δύσης δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News