Με εξήντα μπαλαρίνες και πολύ χορό καν-καν γιόρτασε η γαλλική πρωτεύουσα τα 130 χρόνια ζωής του Μουλέν Ρουζ, του πλέον διάσημου καμπαρέ της υφηλίου.
Οι χορεύτριες, ντυμένες στα χρώματα της γαλλικής σημαίας, βγήκαν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από τον «Κόκκινο Μύλο» και χόρεψαν τις κλασικές φιγούρες του καν καν, του χορού που ξεκίνησε στο Μουλέν Ρουζ και κατόπιν εξαπλώθηκε σε όλα τα καμπαρέ της Ευρώπης.
Καθόλου άσχημα για ένα νυχτερινό μαγαζί που πρωτοάνοιξε τις πύλες του του 1889, σε μια χρονιά-σταθμό για το Παρίσι καθώς τον Μάιο είχε εγκαινιαστεί ο Πύργος του Αϊφελ.
Το καμπαρέ με σήμα τον Κόκκινο Μύλο στην ταράτσα του, άνοιξε στις 6 Οκτωβρίου στους πρόποδες της συνοικίας της Μονμάρτρης και ήταν το πρώτο κτίριο στο Παρίσι που διέθετε ηλεκτρικό ρεύμα.
Ιδρυτές του ήταν οι Σαρλ Ζιντλέρ και ο Ιωσήφ Ογιέρ, ιδιοκτήτες του Paris Olympia -του διάσημου συναυλιακού χώρου, που τον πρώτο καιρό φιλοξενούσε από συναυλίες, βαριετέ και μπαλέτο μέχρι οπερέτες.
Το νυχτερινό μαγαζί γίνεται γρήγορα… talk of the town, όπως θα λέγαμε σήμερα και δυο χρόνια μετά, ο ζωγράφος Ανρί Τουλούζ Λωτρέκ υπογράφει την πρώτη του αφίσα για το Mουλέν Ρουζ.
Το 1897 το καμπαρέ πενθεί τον θάνατο του Ζιντλέρ, ο οποίος δυστυχώς για τον ίδιο, δεν ζει για να γίνει μάρτυρας της δόξας που γνωρίζει το Μουλέν Ρουζ μέχρι την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο είναι η περίοδος του Μεσοπολέμου, μεταξύ 1920-1940, που το Μουλέν Ρουζ γίνεται γνωστά στα πέρατα της οικουμένης, χαρη στις παραστάσεις του Μορίς Σεβαλιέ και της πιο ακριβοπληρωμένης σταρ της εποχής, Μιστενγκέτ.
Το καμπαρέ συνεχίζει να δίνει παραστάσεις και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ενώ το 1944, λίγες ημέρες μετά την απελευθέρωση του Παρισιού από τους Γερμανούς, εμφανίζεται στο Moulin Rouge η Εντίφ Πιαφ μαζί με έναν νεαρό και φέρελπι σταρ, τον Ιβ Μοντάν.
Το 1951 γίνεται η τρίτη ανακαίνιση και αρχίζει μία νέα εποχή παρέλασης αστέρων, μεταξύ των οποίων και ο Σαρλ Αζναβούρ, ενώ το 1979 γιορτάζει τα 90ά του γενέθλια, φέρνοντας στη σκηνή, για πρώτη φορά στο Παρίσι τη Τζίντζερ Ρότζερς.
Το 1982 τραγουδάει στο καμπαρέ η Λίζα Μινέλι, το 1984 ο Ντιν Μάρτιν και την ίδια χρονιά ο Φρανκ Σινάτρα.
Περισσότερες από δέκα ταινίες έχουν γυριστεί για το θρυλικό καμπαρέ, την ιστορία και την ατμόσφαιρα του, με τελευταία την ομότιτλη ταινία του Μπαζ Λούρμαν (2001).