Κοιτάζεις τη βαθμολογία της Σούπερ Λιγκ και δεν το πιστεύεις: Ατρόμητος 16, ΠΑΟΚ 15, ΑΕΚ και Ολυμπιακός 14 (…) Παναθηναϊκός 10. Η μεγάλη γειτονιά μπροστά από τις τρεις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας. Ενας σύλλογος που μετράει και το τελευταίο ευρώ, με παίκτες (σχετικώς) φθηνούς κι άλλους που περίσσεψαν από τους πλούσιους, με άγνωστο προπονητή, φιγουράρει στην κορυφή μετά την όγδοη αγωνιστική, για πρώτη φορά στα χρονικά του Πρωταθλήματος. Αήττητος. Το Περιστέρι γιορτάζει -από το βράδυ της Δευτέρας- ένα κατόρθωμα που μέχρι πριν από ένα μήνα ήταν αδιανόητο.

Με το 1-0 επί της ΑΕΚ (χθες, στο Ολυμπιακό Στάδιο), ο Ατρόμητος έγραψε ιστορία. Εγινε η τρίτη ομάδα που στα χρόνια της Α’ Εθνικής κατάφερε να νικήσει, εκτός έδρας, και την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό μέσα στην ίδια σεζόν. Είχαν προηγηθεί, ο Απόλλων Σμύρνης πριν από 56 χρόνια (1961-1962), και τέσσερις φορές ο Παναθηναϊκός. Την ΑΕΚ ως γηπεδούχο δεν την είχε νικήσει ποτέ. Σε 15 αγώνες μετρούσε 11 ήττες και τέσσερις ισοπαλίες.

Ο Ατρόμητος δεν πρόκειται να γίνει «η Λέστερ της Ελλάδας» -περίπου για τους ίδιους λόγους που την περασμένη σεζόν δεν έγινε ο καταπληκτικός Πανιώνιος-, όμως η μέχρι στιγμής πορεία του μπορεί να θεωρηθεί, ήδη, ως ένα μικρό ποδοσφαιρικό θαύμα. Που πίσω του κρύβονται η μεθοδικότητα, η υπομονή και η (πάντοτε απαραίτητη) τύχη.

Ιστορία πρώτη. Μετά την αποχώρηση του Σα Πίντο ο τεχνικός διευθυντής του Ατρόμητου, Γιάννης Αγγελόπουλος, αναζητεί προπονητή. Αυτή τη φορά δεν ψάχνει για κάποιο «όνομα» που να ‘χει πείρα από πολλούς συλλόγους -με κάτι τέτοιους δεν είδαν προκοπή στο Περιστέρι-, αλλά για έναν τεχνικό που ξέρει να πορεύεται με φθηνούς, ταλαντούχους και φιλόδοξους παίκτες. Πρώτος στη λίστα είναι ο Τιάγκο Φερνάντες, ο 35χρονος προπονητής της ομάδας Νέων της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Ο Πορτογάλος λέει το «ναι», όμως -σύμφωνα με τη Record- το deal σκαλώνει στη χρονική διάρκεια του συμβολαίου. Ο Φερνάντες αρνείται να υπογράψει μόνο για ένα χρόνο στην πρώτη του δουλειά μακριά από τη χώρα του, κι έτσι ο Ατρόμητος περνά στον επόμενο υποψήφιο.

Ο Νταμίρ Κάναντι ήταν 12 χρόνια μεγαλύτερος από τον Φερνάντες, όμως το βιογραφικό του έμοιαζε με παραμύθι. Τον Ιανουάριο του 2013 είχε αναλάβει την Αλταχ, την ομάδα ενός χωριού δέκα χιλιάδων κατοίκων που βολόδερνε στις μικρές κατηγορίες, και τον Νοέμβριο του 2016 την είχε παραδώσει στον διάδοχό του, πρώτη στην Α’ Κατηγορία του αυστριακού πρωταθλήματος. Με μπάτζετ παρόμοιο με εκείνο του Ατρόμητου, η Αλταχ στρατολογούσε ταλαντούχους και φιλόδοξους ποδοσφαιριστές (που περνούσαν απαρατήρητοι από τους μεγάλους συλλόγους της χώρας), και με αυτούς έκανε φοβερά πράγματα στις μέρες του Κάναντι.

Τη σεζόν 2014-2015 βγήκε στο Europa League, τερματίζοντας στην τρίτη θέση της αυστριακής Bundesliga, ενώ την επόμενη (2015-2016) ήρθε όγδοη. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο (2016-2017) όμως, ο Κάναντι την άφησε -φεύγοντας- πρωτοπόρο έπειτα από 20 αγωνιστικές. Στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι του στον πάγκο της, η Αλταχ συνέτριψε (5-1) την Αούστρια Βιέννης. Και γιατί άφησε στη μέση ένα τόσο επιτυχημένο project; Επειδή βιάστηκε να εξαργυρώσει την καλή του φήμη. Αν και το συμβόλαιό του έληγε το καλοκαίρι του 2017, έφυγε για να αναλάβει τη Ραπίντ Βιέννης. Ηταν μεγάλο λάθος. Τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα περίμενε, και η θητεία του στην πρωτεύουσα ήταν πολύ σύντομη.

Οταν ο Ατρόμητος του «χτύπησε την πόρτα», ο αυστριακός τεχνικός εμφανίστηκε εξαιρετικά απρόθυμος να εργαστεί στην Ελλάδα. Είχε ακούσει τόσα πολλά για το πρωτάθλημά μας… Ο Αγγελόπουλος τον είχε σε στενό μαρκάρισμα, ώσπου τον έπεισε να έρθει στην Αθήνα για να γνωρίσει τους ανθρώπους της ομάδας από κοντά. Μόνον αυτό. Ο Κάναντι ενέδωσε στις πιέσεις, έκανε το ταξίδι, μίλησε με τον Γιώργο Σπανό (τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ) και τους συνεργάτες του, επισκέφθηκε τις αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας και, στο τέλος, δέχτηκε να αναλάβει. Οπως τους εξήγησε, η διαίσθησή του σπανίως τον προδίδει.

Ιστορία δεύτερη. Επειτα από μερικές μέρες σκληρής δουλειάς, στη διάρκεια των οποίων ο Αυστριακός προσπάθησε να μυήσει τους παίκτες του στο δόγμα του -την άμυνα μέχρις εσχάτων-, ακολουθούν τα διαγωνίσματα των καλοκαιρινών φιλικών. Καταστροφή. Ο Ατρόμητος δέχεται έξι γκολ από τον Αστέρα στην Τρίπολη, κι άλλα έξι από τον Πανιώνιο στο Περιστέρι. Η ανησυχία για το αν η επιλογή του προπονητή ήταν σωστή, φούντωσε ακόμη περισσότερο όταν άρχισε η σεζόν. Τέσσερα ματς, τέσσερις ισοπαλίες – εκ των οποίων οι δύο στο Περιστέρι. Είναι η στιγμή που οι περισσότεροι ελληνικοί σύλλογοι απολύουν τον τεχνικό τους, προτού να είναι πολύ αργά.

Ο Ατρόμητος δεν πανικοβλήθηκε. Ο Αγγελόπουλος μίλησε πολλές φορές μαζί του και διαπίστωσε ότι ο Κάναντι ήξερε τι έκανε. Είχε, μόλις, διδάξει στην ομάδα καινούργια πράγματα. Ηταν λογικό, οι παίκτες να χρειάζονται χρόνο για να τα αφομοιώσουν. Παρά τη μουρμούρα της εξέδρας, ο Σπανός διέταξε εμπιστοσύνη στον προπονητή. Ο διακόπτης γύρισε στις 23 Σεπτεμβρίου. Ο Ατρόμητος νίκησε τη Λαμία 3-0, στο Περιστέρι, κι έκτοτε δεν ξανακοίταξε πίσω. Κέρδισε τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», τον Αστέρα Τρίπολης, και την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ενα μήνα μετά την πρώτη του νίκη, απολαμβάνει τη μοναξιά της κορυφής. Με πρωταγωνιστές τον στόπερ Σπύρο Ρισβάνη και τον τερματοφύλακα Ανδρέα Γιαννιώτη, που δεν έκαναν στον Ολυμπιακό του Μπέσνικ Χάσι, έχει την καλύτερη άμυνα στο Πρωτάθλημα. Εχει δεχτεί μόλις τρία γκολ – το τελευταίο στις 26 Αυγούστου. Είναι η μοναδική ομάδα, εφέτος, που δεν έχει δει την εστία της να παραβιάζεται στο πρώτο ημίχρονο.

Ο άγνωστος Κάναντι δεν άργησε να γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Ατρόμητου. Αλλά και οι παίκτες του, τον λατρεύουν. Αν και της γερμανικής (προπονητικής) σχολής, είναι πολύ ανοιχτόκαρδος, γελαστός και προσιτός. Συζητά διαρκώς με τους ποδοσφαιριστές του, τους εξηγεί κάθε του κίνηση που τους αφορά και τους συμβουλεύει, ακόμη και σε ζητήματα που δεν έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο.

Στον ελεύθερο χρόνο του, όταν δεν βρίσκεται σε κάποιο άλλο γήπεδο για να δει μπάλα, κάνει βόλτες για να μάθει την Αθήνα. Του αρέσει εδώ. Δεν το μετάνιωσε, που ακολούθησε το ένστικτό του. Ούτε τα ξημερώματα του Σαββάτου, 2 Σεπτεμβρίου, όταν άγνωστοι ληστές εισέβαλαν στο σπίτι του στον Αλιμο, του έριξαν υπνωτικό σπρέι και το άδειασαν, ενώ δίπλα του κοιμόταν η σύζυγός του και η κόρη του. Φημίζεται για την ψυχραιμία του. Οπως και για τις παραδόσεις του στα μαθήματα τακτικής. Αν τον καλοπροσέξεις, πιο πολύ για καθηγητής μοιάζει. Προπονητή δεν τον κάνεις με τίποτα. Κι όμως…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News