Είναι μία αθώα, «οικολογικής λογικής» πρόταση ή αποκαλύπτει κίνητρα βαθύτερα και ανομολόγητα, λόγου χάρη ότι η περιφέρεια της Βαρκελώνης πρέπει να αποσχιστεί από την Ισπανία και να ανεξαρτητοποιηθεί; Βέβαια τέτοιος στόχος, αν δεν είναι φενάκη, είναι κολοσσιαίος, όμως για την επίτευξή του από κάπου πρέπει να ξεκινήσει κανείς…

Διότι ποιος μπορεί να μη σκεφθεί ότι η πρόταση κατάργησης της αεροπορικής σύνδεσης μεταξύ της ισπανικής πρωτεύουσας και της καταλανικής μεγαλούπολης μπορεί να ερμηνευθεί και σαν βήμα προς την κατεύθυνση της ανεξαρτησίας; Η δήμαρχος της Βαρκελώνης, πάντως, η Αντα Κολάου, 45 ετών, ισχυρίζεται ότι επιθυμεί μόνο να συμβάλει στη μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων.

Αρκετά με το αεροπλάνο, λέει, πολύ καλύτερο μέσο ταξιδιού είναι το τρένο, το οποίο δεν μολύνει τόσο. Η Κολάου γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επιβάλει την επιλογή της, ωστόσο τη διατύπωσε δημόσια ως πρόταση, και η αντιπαράθεση ξεκίνησε.

Η Κολάου ζήτησε από τους διευθυντές του διεθνούς αεροδρομίου El Prat (το οποίο εξυπηρετεί τη Βαρκελώνη μεν, ωστόσο δεν βρίσκεται εντός των ορίων του δήμου τής Κολάου) να ακυρώσουν την αεροπορική «γέφυρα» μεταξύ Βαρκελώνης και Μαδρίτης. Επειδή η μόλυνση που προκαλεί κάθε τέτοια πτήση είναι 60-80 κιλά διοξειδίου του άνθρακα ανά επιβάτη, ενώ η σιδηροδρομική μόλυνση κυμαίνεται από 4,9 κιλά ανά επιβάτη μέχρι 7, 25 κιλά ανά επιβάτη. Το τρένο μελλοντικά ενδέχεται να έχει ακόμα και μηδενικό «αποτύπωμα άνθρακα», αφού ηλεκτροδοτείται από ΑΠΕ.

Η Κολάου υποστηρίζει γενικότερα τη «βιώσιμη πόλη» (από οικολογική άποψη, βέβαια), ενώ από τον νέο χρόνο εφαρμόζει πρόγραμμα απαγόρευσης κυκλοφορίας ρυπογόνων οχημάτων, είτε αυτά κινούνται με βενζινοκινητήρες είτε με πετρελαιοκινητήρες. Ετσι τουλάχιστον 50.000 οχήματα έχουν αποκλειστεί από τη Βαρκελώνη τις καθημερινές, σε συγκεκριμένο ωράριο. Με τον τρόπο αυτό υπολογίζεται ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση θα μειωθεί 15%.

Ωστόσο η Κολάου δεν παρενέβη στο λιμάνι της Βαρκελώνης καθώς δεν δικαιούται, αφού η διαχείριση των ισπανικών λιμένων είναι υπόθεση του ισπανικού κράτους. Και το αεροδρόμιο δεν είναι δουλειά της φυσικά, ωστόσο εκεί παρενέβη.

Τα στατιστικά στοιχεία των τελευταίων δέκα ετών πάντως δείχνουν ότι ο κόσμος από μόνος του, χωρίς τις προτροπές κανενός δημάρχου, μείωσε τις αεροπορικές μετακινήσεις (από 4,9 εκατομμύρια ετησίως το 2008 σε 2,3 εκατομμύρια ετησίως πέρυσι) και αύξησε τις σιδηροδρομικές (από 2 εκατομμύρια σε 4,3, για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα). Εκτιμάται ότι μόλις μπουν στο παιχνίδι των ισπανικών σιδηροδρόμων η ιταλική εταιρεία και η γαλλική εταιρεία, τότε ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές των εισιτηρίων στα γρήγορα τρένα και ότι θα ταξιδεύουν με αυτά ακόμη περισσότεροι.

Οι επιχειρηματίες δεν είδαν με καλό μάτι τη δημαρχιακή κήρυξη πολέμου στα αεροσκάφη: οι βιομήχανοι και των δύο περιοχών (Μαδρίτης και Βαρκελώνης) με κοινή ανακοίνωσή τους λένε ότι «αυτές οι δύο κοσμοπολίτικες πόλεις πρέπει να έχουν όλες τις πιθανές συνδέσεις: αεροπορική, οδική, σιδηροδρομική». Διότι οι βιομήχανοι ξέρουν ότι τα λεφτά (η ανάπτυξη) είναι σοβαρή υπόθεση και όχι παίξε-γέλασε. Βέβαια, η Κoλάου έχει ένα ιδιαίτερο πρόβλημα: εδώ και χρόνια ο δήμος της προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον υπερπληθυσμό που δημιουργεί στη Βαρκελώνη ο μαζικός τουρισμός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News