Είναι ο μεγαλύτερος ζωντανός οργανισμός στον πλανήτη. Αργοπεθαίνει εδώ και είκοσι χρόνια και παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να παρακολουθούν τον επιθανάτιο ρόγχο του. Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Υφαλος σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει πια προειδοποίησαν ξανά οι επιστήμονες.
Η καταστροφή που κατέγραψαν φέτος είναι χωρίς προηγούμενο. Η από αέρος έρευνα έδειξε ότι ο αποχρωματισμός (λεύκανση) του υφάλου προχωρά ασταμάτητα και έχει επηρεάσει περίπου τα δύο τρίτα. Η έκταση του φαινομένου είναι τέτοια που αφήνει πλέον ελάχιστες ελπίδες αναστροφής της κατάστασης. Οι έρευνες έδειξαν λεύκανση σε 800 μεμονωμένους υφάλους σε μία απόσταση 1.500 χλμ.
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε δώδεκα μήνες που οι ερευνητές καταγράφουν τέτοια μαζική καταστροφή. Το φαινόμενο της μαζικής λεύκανσης, η οποία έχει συνδεθεί με την κλιματική αλλαγή και την αύξηση της θερμοκρασίας των θαλασσών, έχει παρατηρηθεί ως σήμερα τέσσερις φορές στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Υφαλο.
Η πρώτη φορά που καταγράφηκε το φαινόμενο ήταν το 1998, η δεύτερη το 2002 ενώ η τρίτη και η τέταρτη φορά σημειώθηκαν το 2016 και το 2017. Η καταστροφή του περασμένου έτους έπληξε τα 700 χλμ. του βόρειου σκέλους του υφάλου ενώ φέτος θύμα ήταν το κεντρικό τμήμα. Το 90% του υφάλου έχει υποστεί αλλοιώσεις. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι αλλοιώσεις που καταγράφηκαν φέτος συνέβησαν παρά την απουσία του φαινομένου Ελ Νίνιο, το οποίο έχει συσχετιστεί με τη λεύκανση των κοραλλιών.
Αυτό που καθιστά την φετινή καταστροφή τόσο δραματική είναι ότι έρχεται αμέσως μετά από εκείνη του 2016. Ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Τέρι Χιουζ δήλωσε ότι δεδομένου ότι τα κοράλλια χρειάζονται περίπου δέκα χρόνια να συνέλθουν μετά από φαινόμενα λεύκανσης η κατάσταση είναι δύσκολα αναστρέψιμη. Ο Χιουζ προειδοποίησε τις Αρχές της Αυστραλίας ότι πλέον ο χρόνος πιέζει και τα περιθώρια για να ληφθούν μέτρα προστασίας του υφάλου στενεύουν δραματικά.
Ο Γιον Μπρόντι, ειδικός στην ποιότητα των θαλασσίων υδάτων, λέει απερίφραστα ότι ο Υφαλος είναι όπως ένας ασθενής σε «τελικό στάδιο». Ο Μπρόντι, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στη βελτίωση της ποιότητας του νερού στον Υφαλο – καθώς αυτή θεωρείται καθοριστική για την επιβίωσή του – δεν κρύβει την απογοήτευσή του. «Παρότι δόθηκαν πολλά χρήματα για τη βελτίωση της κατάστασης αποτύχαμε» λέει.