Δεν ήταν ούτε τόσο δημοφιλής , ούτε τόσο προβεβλημένος όπως ο μικρός αδελφός του, ο Μπόμπι —η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ δεν σκέφτηκε ποτέ να τον χρίσει ιππότη όπως τον σεμνό σερ Ρόμπερτ. Ηταν όμως μια εμβληματική φυσιογνωμία —κατά κάποιους η πλέον χαρακτηριστική— του ποδοσφαίρου στο νησί όπου το άθλημα γεννήθηκε. Ο Τζακ Τσάρλτον, πρωταθλητής κόσμου το 1966 με την Αγγλία, θρύλος ενός ποδοσφαίρου που δεν υπάρχει πια, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Η οικογένεια του Τσάρλτον ανακοίνωσε με γραπτή δήλωση τη δυσάρεστη είδηση: «Ο Τζακ πέθανε την Παρασκευή 10 Ιουλίου σε ηλικία 85 ετών, στο σπίτι του στο Νορθάμπερλαντ, με την οικογένεια του στο πλευρό του. Δεν μπορούμε να εκφράσουμε πόσο περήφανοι είμαστε για την εξαιρετική ζωή που έζησε και την ευχαρίστηση που έδωσε σε τόσους πολλούς ανθρώπους σε διαφορετικές χώρες και από όλα τα κοινωνικά στρώματα».
Ο Τζακ ήταν αμυντικός, ο Μπόμπι μεσοεπιθετικός, άλλη κλάση λένε για τον δεύτερο. Όμως ο Τζάκι ήταν αυτός που θα ήθελες να πας να πιεις ένα ποτήρι μπίρα, λένε επίσης. Ο «μεγάλος Τζακ» ήταν πότης και καπνιστής, όπως οι περισσότεροι της γενιάς του.
Ο Τσάρλτον ήταν πιστός, έπαιξε στη Λιντς από το 1952 ως το 1973, σε 773 αναμετρήσεις. Μολονότι ήταν κεντρικό μπακ είχε ιδιαίτερη ευχέρεια στο σκοράρισμα, όπως αποδεικνύουν και τα 96 γκολ που σημείωσε με τα «χρώματα» της Λιντς με την οποία πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα το 1969, ένα Κύπελλο Αγγλίας το 1972 και δύο Κύπελλα Εκθέσεων, τον πρόδρομο του Κυπέλλου UEFA, το 1968 και το 1971 —ήταν τα χρόνια του θρυλικού προπονητή Ντον Ρέβι.
Αλλα έξι γκολ πέτυχε με την Αγγλία στα 35 ματς που έδωσε με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Κορυφαία του στιγμή ήταν αναμφίβολα το 1966, όταν έπαιξε σε όλα τα ματς εκείνου του ιστορικού για τους Άγγλους Παγκόσμιου Κυπέλλου, φτάνοντας στον θρίαμβο του 4-2 επί της Δυτικής Γερμανίας.
Ο Τσάρλτον όμως ήταν μια προσωπικότητα και έξω από τα γήπεδα. Όταν έγινε προπονητής, αρχικά στη Μίντλεσμπρο, έπειτα στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ και στη Νιούκαστλ, αλλά κυρίως στην Εθνική Ιρλανδίας, οι παίκτες του είχαν να λένε για τις ιστορίες του, το πώς τους ενέπνεε και ενθάρρυνε, αλλά και πώς σχολίαζε τα παιχνίδια, νίκες και ήττες, πάντα με προσωπικό τόνο.
Ύστερα από μια ήττα 3-0 της Ιρλανδίας από την Πορτογαλία είχε διακόψει μια βασανιστική πρες κόνφερανς με μια ερώτηση προς τους δημοσιογράφους: «Μπορούμε να τελειώνουμε; Θα ήθελα μια μπίρα».
Ο Τζον Ολντριτζ, παίκτης της Λίβερπουλ και του Ιρλανδίας, ευθυμούσε πάντα διηγούμενος τι τους έλεγε ο Τσάρλτον όταν έβλεπε έναν αθλητή του να πίνει Coca Cola. «Τι την πίνεις αυτήν την αηδία; Μια Guinness θα σου κάνει καλό».
Μεγάλη του στιγμή στην προπονητική του καριέρα ήταν αναμφίβολα η πορεία της Ιρλανδίας στο Μοντιάλε ’90. Είχε προηγηθεί βέβαια, η αξιοπρόσεκτη εμφάνιση της ομάδας στο Euro 1988, όπου η Ιρλανδία νίκησε την Αγγλία —και αυτός, ο χαρακτηριστικά εγγλέζος κόουτς κέρδισε τις καρδιές ενός έθνους που σιχαινόταν κάθε τι αγγλικό.
Στην Ιταλία, δύο χρόνια αργότερα, η Ιρλανδία ήταν ακόμα πιο έτοιμη. Στους ομίλους, δεν έχασε από την Αγγλία, αλλά ούτε και από την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ολλανδία και πέρασε στους «16». Εκεί απέκλεισε τη Ρουμανία στα πέναλτι: «Είχα κόψει το τσιγάρο και το ξανάρχισα» είπε. Η ομάδα έφτασε στα προημιτελικά, όπου κλήθηκε να αντιμετωπίσει στη Ρώμη τη διοργανώτρια Ιταλία.
Ήταν 30 Ιουνίου 1990, μια υπέροχη ημέρα. Όλη η ομάδα της ρωμαιοκαθολικής Ιρλανδίας πήγε να δει τον Πάπα στο Βατικανό, σε μια κλειστή συνάντηση. Κάποια στιγμή, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ συνομίλησε με τον γκολκίπερ της ομάδας, τον Πάκι Μπόνερ και του διηγήθηκε ότι στα νιάτα του, όταν μεγάλωνε στην Πολωνία έπαιζε και αυτός τερματοφύλακας.
Λίγη ώρα αργότερα, στο ματς, με το «Ολίμπικο» να βράζει από τους ιταλούς τιφόζι, ο Πάκι Μπόνερ έμοιασε προς στιγμήν να έχει μαζί του τη Θεία Χάρη: απέκρουσε ένα σουτ από τον σπουδαίο Ντοναντόνι. Όμως η μπάλα πήγε στον Τότο Σκιλάτσι, ο οποίος και πέτυχε το μοναδικό γκολ εκείνης της αναμέτρησης.
Μετά τον αγώνα, οι παίκτες ήταν κατάκοποι και απογοητευμένοι, συνειδητοποιούσαν ότι το ονειρεμένο ταξίδι είχε τελειώσει και έπρεπε να επιστρέψουν πίσω. Ο «Μπιγκ Τζακ» τους εμψύχωσε: «Δεν πειράζει παίδες, τα πήγατε εξαιρετικά. Κάποια στιγμή πρέπει να επιστρέψουμε πίσω».
Και έπειτα, καθώς οι παίκτες μάζευαν τις τσάντες τους, στράφηκε προς τον Πάκι Μπόνερ. «Παρεμπιπτόντως, ο γαμ..ος ο Πάπας θα το είχε πιάσει»…