Ο ινδός μπίζνεσμαν Γκαουτάμ Αντάνι είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο – τον προσπερνούν σε πλούτο μόνο οι Αμερικανοί Τζεφ Μπέζος και Ελον Μασκ. Το ΒΒC εξιστόρησε σε εκτενές κείμενο τη ζωή του, σημειώνοντας ότι σήμερα είναι πολιτικός φίλος του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι.

Το βράδυ της 26ης Νοεμβρίου 2008, ο Αντάνι, ο 10ος πλουσιότερος άνθρωπος στην Ινδία τότε, δειπνούσε σε ένα εστιατόριο του ξενοδοχείου «Taj Mahal» της Βομβάης όταν είδε ενόπλους να εισβάλλουν, να ανοίγουν πυρ και να εκτοξεύουν χειροβομβίδες. Ηταν Πακιστανοί που επιτέθηκαν σε διαφόρους στόχους. Η επιδρομή τους στην πόλη είχε ως συνέπεια 166 νεκρούς και την επιδείνωση των σχέσεων Ινδίας – Πακιστάν.

Ο Αντάνι πέρασε δύσκολες ώρες ώσπου να ξεκαθαρίσει η χαώδης κατάσταση. Υστερα από λίγες ημέρες, όταν επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Αχμενταμπάντ, δήλωσε ότι είδε τον Χάρο με τα μάτια του εκείνο το βράδυ. Ωστόσο, επέζησε. Σήμερα είναι Κροίσος και διαχειρίζεται έναν τεράστιο ομιλο ετερογενών δραστηριοτήτων, από λιμάνια μέχρι ενεργειακές εταιρείες, με κεφαλαιοποίηση που υπερβαίνει τα 230 δισ. δολάρια. Εχει εντάξει σε χρηματιστήρια επτά εταιρείες του, και το προσωπικό που απασχολεί είναι 23.000 άτομα.

Στην επικαιρότητα τον έφερε η είδηση ότι διαπραγματεύεται την απόκτηση του NDTV, ινδικού ειδησεογραφικού δικτύου κύρους. Αυτή είναι η πρώτη του απόπειρα να εισέλθει στον χώρο των media. Το BBC έγραψε ότι η ιστορία του παρουσιάζει ενδιαφέρον, διότι εγκατέλειψε το σχολείο με στόχο να γίνει δισεκατομμυριούχος. Ετσι, ανέλαβε ρίσκα και μάλιστα απήχθη και από ληστές για λύτρα, το 1998. Ωστόσο, δεν πήγε στο δικαστήριο και οι συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Μέχρι σήμερα, ο Αντάνι δεν έχει ανοίξει το στόμα του για αυτή την υπόθεση.

Εγκατέλειψε το σχολείο όταν ήταν 16 ετών και μετακόμισε στη Βομβάη για να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στις επιχειρήσεις πουλώντας διαμάντια. Δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στο Γκουτζαράτ, στην πολιτεία καταγωγής του, για να διευθύνει ένα εργοστάσιο συσκευασίας που διαχειρίζεται ένας αδελφός του. Προερχόμενος από μεσοαστική οικογένεια εμπόρων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, δεν κοίταξε ποτέ πίσω αφότου ίδρυσε την εμπορική επιχείρησή του, το 1998. Ολα τα επόμενα χρόνια οι εταιρείες του, που τροφοδοτούνταν από χρέη, δραστηριοποιήθηκαν σε λιμάνια, ορυχεία, σιδηροδρόμους, υποδομές, ενέργεια και ακίνητα. Οι εφημερίδες τον χαρακτήρισαν ως «τον πιο επιθετικό από τη νέα γενιά μεγιστάνων της Ινδίας».

Σήμερα ο Αντάνι είναι ο αδιαμφισβήτητος μεγιστάνας των υποδομών της Ινδίας. Διαχειρίζεται τη δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία τσιμέντου της χώρας, 13 λιμάνια, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου της χώρας, και επτά αεροδρόμια. Κατασκευάζει τον μεγαλύτερο δρόμο ταχείας κυκλοφορίας της Ινδίας, που συνδέει το Νέο Δελχί με τη Βομβάη. Διαθέτει έξι εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, αλλά έχει δεσμευθεί να επενδύσει 50 δισ. δολάρια σε πράσινο υδρογόνο και να λειτουργεί έναν αγωγό φυσικού αερίου μήκους 8.000 χλμ. Εχει αγοράσει ανθρακωρυχεία στην Ινδονησία και στην Αυστραλία. Στόχος του είναι να καταστεί  ο κορυφαίος παγκόσμιος παίκτης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ο αναλυτής Τζέιμς Κράμπτρι έγραψε για αυτόν με κάποιον θαυμασμό: «Δεν βασίστηκε στις ινδικές υποδομές, έκανε τις δικές του! Ιδιωτικούς σιδηροδρόμους και γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος. Καθώς δεν είχε εύκολη πρόσβαση στον εγχώριο άνθρακα, αγόρασε ορυχεία στην Ινδονησία και στην Αυστραλία και μετέφερε το ξένο κάρβουνο στην Ινδία μέσω των λιμένων του».

Στην πορεία, ο Αντάνι προκάλεσε εντάσεις και διαμάχες. Η στενή σχέση του με τον Ναρέντρα Μόντι έχει ωθήσει τους επικριτές του να αποκαλούν τη σχέση τους «συμβιωτική». Και ο Κράμπτρι εξηγεί: «Οι φιλοεπιχειρηματικές πολιτικές του Μόντι βοήθησαν τον Αντάνι να επεκταθεί». Στην Αυστραλία κατηγορήθηκε για καταπάτηση περιβαλλοντικών κανόνων, όμως ο Αντάνι λέει ότι κανέναν νόμο δεν παραβίασε. Στην πατρίδα του, το 2012 θεωρήθηκε αποδέκτης της εύνοιας του Μόντι ακόμη και σε επίπεδο τροφοδοσίας του με φθηνά καύσιμα. Και πάλι διέψευσε τις κατηγορίες ο Αντάνι, λέγοντας ότι είναι φίλος με όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς παράγοντες.

Τι τον ξεχωρίζει από τον «σωρό» των επιχειρηματιών; Οτι είναι απρόθυμος να συγκεντρώνει κεφάλαια από το επενδυτικό κοινό προτού κάποια από τις επιχειρήσεις του που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια καταστεί κερδοφόρος. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν όσοι τον συμπαθούν. Λένε, επίσης, ότι στο μυαλό του οι έννοιες της ανάπτυξης και του επιχειρηματικού συμφέροντος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το εθνικό συμφέρον. Το πιστοποιεί και το σύνθημα στον ιστότοπο του ομίλου του: «Χτίζουμε το έθνος με καλοσυνάτη ανάπτυξη».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News