975
Ο νεαρός της ιστορίας αποφασίζει να αλλάξει την κατεύθυνση των βελών στο δάπεδο, προκαλώντας χάος στο σούπερ μάρκετ |

Ακολουθήστε τα «Βέλη» του Νίκου Βίττη έως το 21ο Beverly Hills Film Festival

Ο νεαρός της ιστορίας αποφασίζει να αλλάξει την κατεύθυνση των βελών στο δάπεδο, προκαλώντας χάος στο σούπερ μάρκετ
|

Ακολουθήστε τα «Βέλη» του Νίκου Βίττη έως το 21ο Beverly Hills Film Festival

«Ο χρόνος πετάει σαν βέλος. Τα φρούτα πετούν σαν την μπανάνα». Η απονενοημένη ατάκα του ξεκαρδιστικού Γκράουτσο Μαρξ (των κωμικών Αδελφών Μαρξ) περιέχει και μια μεγάλη αλήθεια. Για τον χρόνο, τουλάχιστον.

Με έναν τρόπο, περιέχει και την αλήθεια μιας ταινίας μικρού μήκους, υπό τον τίτλο «Βέλη» – «Arrows» (2020), του δραστήριου μουσικού και πλέον σκηνοθέτη, Νίκου Βίττη. Που θα κάνει αυτές τις μέρες τη διεθνή πρεμιέρα της, καθώς επιλέχθηκε για να διαγωνιστεί στο 21ο Beverly Hills Film Festival, από τις 18 Απριλίου έως τις 2 Μαΐου 2021, στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνια.

Σε ένα σούπερ μάρκετ, οι πορείες καθορίζονται με κατευθυντήρια βέλη κολλημένα στο δάπεδο. Εκεί, ένας νεαρός συναντά μια σειρά από εμπόδια προσπαθώντας να φτάσει μια κοπέλα, η οποία έχασε ένα… κουμπί.

Όπως έγραφε, όμως, και ο λυρικός ρωμαίος ποιητής Οράτιος, πολύ απλά «το βέλος δεν βρίσκει πάντοτε τον στόχο που επιθυμούμε». Έτσι, ο νεαρός της ιστορίας αποφασίζει να αλλάξει την κατεύθυνση των βελών στο δάπεδο, προκαλώντας χάος στο σούπερ μάρκετ, με τους πελάτες, αλαλιασμένους, να προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους.

Επιβεβαιώνοντας, στην περίπτωση του νεαρού και της νεαρής, τη ρήση του (νομπελίστα, πλέον) Μπομπ Ντίλαν, παράλληλη του Χαλίλ Γκιμπράν: «Ο χρόνος είναι βραχύς, οι μέρες είναι γλυκές και το πάθος είναι που οδηγεί τα βέλη της ζωής».

«Τα βέλη κατευθύνουν και περιορίζουν», μου λέει ο Θεσσαλονικιός στην καταγωγή Νίκος Βίττης, σπουδασμένος τοπογράφος μηχανικός στην Πολυτεχνική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και απόφοιτος στον τομέα της κινηματογραφικής μουσικής (filmscoring) από το περίφημο Berklee College of Music στη Βοστώνη. Αλλά και δραστήριος συνθέτης και κινηματογραφιστής, παράλληλα.

«Από την άλλη πλευρά, τα βέλη συμβολίζουν και τον Στόχο. Στην ταινία, εκεί είναι που υπάρχει μια απόκλιση. Από τον στόχο. Καθένας μας μαθαίνει να λειτουργεί με έναν προκαθορισμένο τρόπο και μια πορεία. Αλλά για κάποιους και κάποτε έρχεται η στιγμή να πάρουν την απόφαση να αντισταθούν σε αυτή την πορεία. Αυτό είναι που λέει και η ταινία».

Με δυο λόγια: «Η επιθυμία γίνεται αιτία για να πας ανάποδα, κόντρα στην πορεία των πραγμάτων». Των βελών – Arrows, εν προκειμένω.

Στο φινάλε, βέβαια, όλοι οι αλαλιασμένοι πελάτες βρίσκονται «μπλοκαρισμένοι» από τα… λάθος βέλη. «Αντί να βρουν λύση, προσπαθούν να μείνουν εκεί που είναι». Άλλο ένα συμπέρασμα της ταινίας «Arrows». Η οποία βρέθηκε το 2020 να είναι υποψήφια για βραβείο σεναρίου στα τελικά του London Greek Film Festival. Και πριν από λίγο καιρό, επιλέχθηκε από το 21ο Beverly Hills Film Festival, με το σχόλιο «Τι ωραία, αστεία ταινία που φτιάξατε!».

Για την ιστορία, το τραγούδι στους τίτλους τέλους τού «Arrows», το «Let Me Out of My Room», ανήκει όχι στον ίδιο το Νίκο Βίττη, αλλά στον γιο του, Μάριο, που υπογράφει ως «Tsev». Το μήλο κάτω από τη μηλιά, που λένε. Για έναν νεότατο μουσικό, που παίζει σε πολλά και ενδιαφέροντα μουσικά ταμπλό και σε συγκροτήματα με άλλους μουσικούς.

Όπως παίζει και ο πατέρας, Νίκος Βίττης. Πρώτα με το συγκρότημα (από εξαίρετους μουσικούς) Mato Grosso. Από το όνομα της πολιτείας στη Βραζιλία, που είναι ο μεγαλύτρος υγροβιότοπος στην πλανήτη μας. Και κινδυνεύει από ένα φράγμα, που μέχρι στιγμής αποφεύχθηκε η κατασκευή του και η περιβαλλοντική καταστροφή.

Ο σκηνοθέτης (όρθιος αριστερά, με τα γυαλιά) και η ομάδα του

Ο Νίκος Βίττης συμβάλλει στο Mato Grosso, που παίζει κλασική ροκ, με νέες δικές του και δικές τους δημιουργίες, και με το γύρισμα των βίντεο του συγκροτήματος, αλλά και με μοντάζ, πέρα από μουσικές. Τραγούδια τους, όπως το «Barcoded Love», έπαιξαν και σε ξένα φεστιβάλ, όπως του Τόκιο και της Ολλανδίας.

Από πλευράς του, δε, ελπίζει μέσα στον επόμενο χρόνο να «βγάλει» και τα ελληνόφωνα, δικά του, τραγούδια και με δικούς του στίχους, σε ένα ιδίωμα μάλλον πιο ποπ. Συμμετέχει δε στην εταιρεία παραγωγής Cinemascoop, που αναδύθηκε ως κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, και έχει βάλει μπροστά τις μηχανές, μετά το «Arrows», και για άλλες κινηματογραφικές παραγωγές των μελών της.

Ο Νίκος Βίττης έχει γράψει –για την ιστορία και αυτό– μουσική για μικρά σύνολα και τραγούδια, για εικαστικές εκθέσεις ή εγκαταστάσεις, για ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ, όπως «Ο άνθρωπος που ενόχλησε το σύμπαν» του Σταύρου Ξυλάκη, «Η Τρισεύγενη» με χρήση κρητικής λύρας, «Καντίνα», «Δημιουργώντας γνώση», «Puzzle».

Αλλά και για θεατρικές παραστάσεις (συνεργαζόμενος με τους Θωμά Μοσχόπουλο, Γιάννη Μόσχο, Αύρα Σιδηροπούλου, Άσπα Τομπούλη, Όλγα Ποζέλη, Ευδόκιμο Τσολακίδη, Φώτη Μακρή, Λευτέρη Γιοβανίδη, Γιώργο Μιχαλακόπουλο κ.ά.). Έχει γράψει μουσική για ταινίες και ντοκιμαντέρ:

Στα «Δημήτρια 2020» τίμησε με μελοποιήσεις του τη μνήμη του θεσσαλονικιού ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου, με το μουσικό δρώμενο «…ήμουν σπόρος», με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Κλιούμη Υπόγεια Ρεύματα) και συνεργάτη το Γιώργο Σφυρίδη. Ερμηνευμένα από τη Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Θεσσαλονίκης, υπό τον Αναστάσιο Συμεωνίδη. Συμμετείχε, δε, με την παράσταση «Μην κρίνεις τον άνθρωπο απ’ την ουρά του», στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Fadjr στην Τεχεράνη. Βρίσκοντας, ευθύβολα, τον μουσικό του Στόχο.

«Arrows», λοιπόν. Σαν τα… βέλη της ζωής μας, κατά τον μέγα λιβανέζο ποιητή Χαλίλ Γκιμπράν: «Δεν είμαστε παρά τα τόξα, από τα οποία τα παιδιά μας εκτοξεύονται σαν ζώντα βέλη».

Η προσέγγιση στο σουπερμάρκετ: Στεφανία Καλομοίρη, Ευθύμης Γεωργόπουλος στους κεντρικούς ρόλους

Ιnfo

«Arrows» (2020) του Νίκου Βίττη, ταινία μικρού μήκους, που θα διαγωνιστεί στο 21ο Beverly Hills Film Festival, από τις 18 Απριλίου έως τις 2 Μαΐου 2021, στο Μπέβερλι Χιλς της Καλιφόρνιας.

Σκηνοθέτης – σεναριογράφος: Νίκος Βίττης
Διευθυντής φωτογραφίας: Dimitar Skobelev
Ηθοποιοί: Ευθύμης Γεωργόπουλος, Στεφανία Καλομοίρη, Γιώργος Συμεωνίδης, Ηλιάννα Παναγιωτούνη.
Μοντάζ: Κώστας Τατάρογλου
Ήχος: Χρήστος Σακελλαρίου
Σκηνογράφος: Γιώργος Νουκάκης
Μοντέρ / Colorist: Κώστας Τατάρογλου
Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη
Μακιγιάζ: Ειρήνη Μάντζιου
Διευθυντής Παραγωγής: Κώστας Λένης
Πρώτος Βοηθός Σκηνοθέτη: Βασίλης Ντάνης
Δεύτερος Βοηθός Σκηνοθέτη: Στεμίνα Σαπουνά
Πρώτος βοηθός κάμερας: Βαγγέλης Τζιφάκης
Δεύτερος βοηθός κάμερας: Κωνσταντίνος Κατσιάμπουλας
Ηλεκτρολόγος: Θανάσης Βρότσος
Σκριπτ: Κώστας Λεβέντης
Κλακέτα: Νίκος Μάθιος
Βοηθοί Παραγωγής: Γιάννης Δημάκος, Κωνσταντίνος Γρηγορόπουλος, Χαράλαμπος Λένης
Παραγωγή: Cinemascoop, Νίκος Βίττης.

ΤΡΕΪΛΕΡ: https://vimeo.com/476852256

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...