Πήλινα αγγεία που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφής σε προϊστορικούς οικισμούς στη Γεωργία, στα νότια της Τιφλίδας, ξαναγράφουν την ιστορία του κρασιού.
Τα θραύσματα των αγγείων, που κατασκευάστηκαν πριν από 8.000 χρόνια, βρέθηκε ότι είχαν υπολείμματα οίνου. Είναι τα παλιότερα δείγματα που έχουν εντοπιστεί καθώς είναι κατά τουλάχιστον πέντε αιώνες παλαιότερα από δείγματα ηλικίας 7.000-7.500 ετών που είχαν βρεθεί στο βορειοδυτικό Ιράν.
Μέσα στα αρκετά μεγάλα αγγεία της Γεωργίας (έχουν ύψος γύρω στο ένα μέτρο), οι νεολιθικοί αγρότες πατούσαν τα σταφύλια και άφηναν τον μούστο να ωριμάσει μέχρι να γίνει κρασί.
Τα αγγεία έχουν και ανάγλυφα, που ερμηνεύονται ως παραστάσεις τσαμπιών με σταφύλια, αλλά και και ενός άνδρα που χορεύει.
Η ανάλυση έδειξε την ύπαρξη ταρτατικού οξέως το οποίο υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες στο σταφύλι, και άλλων τριών οξέων που σχετίζονται με την άμπελο. Εντοπίστηκαν ακόμη γύρη από άμπελο και υπολείμματα από μύγες των φρούτων.
Οι αρχαιολόγοι αποκλείουν το ενδεχόμενο τα αγγεία να χρησιμοποιούνταν για τη φύλαξη σταφυλιών ή σταφίδων γιατί θα είχαν αποσυντεθεί χωρίς ίχνη. Σημειώνουν ότι ακόμα και σήμερα στη Γεωργία χρησιμοποιούνται δοχεία με ίδιο σχήμα.
Ολα τα είδη της αμπέλου που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο προέρχονται από την άγρια ευρασιατική άμπελο που ο άνθρωπος άρχισε να καλλιεργεί εδώ και χιλιετίες, το μόνο είδος που κατάφερε να «εξημερώσει».
Τα πορίσματα των επιστημόνων δημοσιεύθηκαν στην έγκυρη αμερικανική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Στο άρθρο ένας από τους συντάκτες του σημειώνει ότι το εύρημα της Γεωργίας είναι το αρχαιότερο δείγμα καλλιέργειας του αμπελιού αποκλειστικά για την παραγωγή κρασιού.
Το κρασί, προσθέτουν οι επιστήμονες χωρίς να μας λένε κάτι πρωτοφανές, «είναι στο κέντρο του πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε στη Δύση. Είναι σαν φάρμακο, είτε σαν το “λιπαντικό” των κοινωνικών επαφών, σαν ουσία που αλλάζει τον μυαλό και σαν αγαθό υψηλής αξίας».