Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε κανένα φάρμακο στη διάθεση των ασθενών που είχαν διαγνωστεί με πολλαπλό μυέλωμα και είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Την περασμένη εβδομάδα κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα η δραστική ουσία λεναλιδομίδη, την οποία θα μπορούν να λαμβάνουν ως συντήρηση οι συγκεκριμένοι ασθενείς. Το φάρμακο, που κυκλοφορεί σε χάπι, είχε ήδη άδεια κυκλοφορίας ως συνδυαστική θεραπεία, είτε για ασθενείς που δεν ήταν κατάλληλοι για μεταμόσχευση και μόλις έχουν διαγνωστεί, είτε για αυτούς που έχουν λάβει τουλάχιστον μία προηγούμενη θεραπεία.

Όπως έχει φανεί στις κλινικές μελέτες, η λεναλιδομίδη ως θεραπεία συντήρησης μετά τη μεταμόσχευση μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή τον θάνατο. Η επέκταση της ένδειξης έρχεται ως συνέχεια της έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον περασμένο Φεβρουάριο.

«Πολλοί ασθενείς υποτροπιάζουν μετά την επίτευξη της αρχικής ύφεσης. Επομένως, είναι σημαντικό να υπάρξουν θεραπευτικές προσεγγίσεις που να παρατείνουν την πρώτη ύφεση όσο γίνεται περισσότερο. Αυτό είναι επιθυμητό τόσο στους ηλικιωμένους ασθενείς που αντιμετωπίζονται χωρίς μεγαθεραπεία όσο και στους νεότερους ασθενείς έπειτα από μεγαθεραπεία και αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων», εξηγεί ο Δρ. Μελέτιος Αθανάσιος Δημόπουλος, πρύτανης του ΕΚΠΑ, καθηγητής Θεραπευτικής και διευθυντής της Θεραπευτικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».

Το πολλαπλούν μυέλωμα είναι ένας ανίατος και απειλητικός για τη ζωή αιματολογικός καρκίνος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από κλωνική υπερπλασία και καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος. Είναι μία σπάνια αλλά θανατηφόρα νόσος: περίπου 39.000 άνθρωποι διαγιγνώσκονται με πολλαπλούν μυέλωμα στην Ευρώπη, ενώ περίπου 24.000 ασθενείς καταλήγουν από τη νόσο ετησίως. Η διάμεση ηλικία διάγνωσης στην Ευρώπη είναι τα 65-70 έτη. Στην Ευρώπη, ασθενείς με καλή φυσική και κλινική κατάσταση, θεωρούνται κατά κανόνα κατάλληλοι για αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων.

Για τους νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς που είναι κατάλληλοι για μεταμόσχευση, οι βασικοί θεραπευτικοί στόχοι είναι η καθυστέρηση της εξέλιξης του πολλαπλού μυελώματος και τελικά η επίτευξη και διατήρηση ελέγχου της νόσου σε βάθος χρόνου. Αυτοί οι ασθενείς συνήθως λαμβάνουν μια αρχική θεραπεία εφόδου και χημειοθεραπεία με υψηλή δόση μελφαλάνης ακολουθούμενη από αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Αυτή η θεραπευτική προσέγγιση αποτελεί τη θεραπεία εκλογής για περισσότερο από μία εικοσαετία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς υποτροπιάζουν εντός 2 έως 3 ετών μετά την αυτόλογη μεταμόσχευση, η έγκριση μίας θεραπείας συντήρησης μετά τη μεταμόσχευση που μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη της νόσου αποτελεί μια σημαντική πρόοδο για αυτούς τους ασθενείς.

Ο Δρ. Ευάγγελος Τέρπος, αναπληρωτής καθηγητής Αιματολογίας στο ΕΚΠΑ συμπληρώνει ότι «μετά την αυτόλογη μεταμόσχευση, οι περισσότεροι ασθενείς θα εμφανίσουν και πάλι υποτροπή ή εξέλιξη της νόσου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών, η λεναλιδομίδη ως θεραπεία συντήρησης μετά από μεταμόσχευση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της υποτροπής, να καθυστερήσει την εξέλιξη της νόσου και να παρατείνει σημαντικά τη συνολική επιβίωση με ένα ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας και ανοχής σε βάθος χρόνου».

Να σημειωθεί ότι, η έγκριση της λεναλιδομίδης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως μονοθεραπεία συντήρησης έπειτα από αυτόλογη μεταμόσχευση βασίστηκε στα αποτελέσματα δύο μελετών από συνεργατικές ομάδες, της μελέτης CALGB 1001049 και της μελέτης IFM 2005-02.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News