Ζωγραφίζει την Τσάιναταουν του Σαν Φρανσίκσο χωρίς να περιλαμβάνει τα ογκώδη, εταιρικά κτίρια που «δεν έχουν καμία σημασία για εμένα στον κόσμο που βλέπω ή που επιλέγω να δω ή που θέλω να μπω». Ξεχωρίζει μόνο ένα σταντ με hot dog σε τοποθεσία του Κόνι Αϊλάντ που είναι γεμάτο ουρανοξύστες ή βλέπει μόνο ένα ξεχασμένο κλειστό μοτέλ στην Αριζόνα. Μία καλύβα πάνω σε έναν αυτοκινητόδρομο επισκιάζει ένα καλοφτιαγμένο γήπεδο του γκολφ. Προτιμάει το καρναβάλι της Αλαμπάμα από τα δάση που το περιτριγυρίζουν. Σαν να βλέπεις τον Ντίλαν μπροστά από ερημωμένα σταυροδρόμια, λούνα παρκ, ράγες τρένων, παλιά αυτοκίνητα, να επιλέγει έναν καμβά κι ένα πινέλο αντί για την κιθάρα και τη φυσαρμόνικα.
Αυτή η συλλογή έχει σκοπό να παρουσιάσει έργα που δεν μπορούν να παρερμηνευτούν ή να παρεξηγηθούν από κανένα – σε αντίθεση με πολλά τραγούδια του που ακόμη προκαλούν ερωτήματα. «Σε γενικές γραμμές με ενδιαφέρουν οι άνθρωποι κάθε τύπου, ιστορίες, μύθοι, πορτρέτα», έχει πει ο ίδιος. Χρησιμοποιεί νερομπογιές, ακριλικά και σιδηροκατασκευές ως μία ακόμη διέξοδο της εκφραστικότητάς του.
Οπως επισημαίνει ο κ. Γκριν, η έκθεση παρουσιάζει την εικόνα που έχει ο Ντίλαν για τις ΗΠΑ. «Δείχνει την αγάπη του για τις ΗΠΑ και για κάθε τι αμερικανικό. Σε παίρνει πίσω στη δεκαετία του 50 και του 60, στον Τζακ Κέρουακ, τον δρόμο που είναι τόσο σημαντικός για όλους τους Αμερικανούς».
Περιγράφει ο καλλιτέχνης – ποιητής: «το κλειδί για το μέλλον βρίσκεται σε υπολείμματα του παρελθόντος. Το παρελθόν σου αρχίζει την ημέρα που γεννιέσαι. Το να το απαρνείσαι σημαίνει ότι στερείς από τον εαυτό σου αυτό που πραγματικά είσαι». Γι’ αυτό και ο επισκέπτης της γκαλερί χάνει την αίσθηση του χρόνου. «Εχει το χθες το σήμερα και το αύριο στο ίδιο δωμάτιο». Οπως στο «Tangled up in blue».
* Η έκθεση στη Halcyon Gallery θα διαρκέσει από τις 5 Νοεμβρίου έως τις 11 Δεκεμβρίου.