Δύσκολα μπορεί να απορρίψει κανείς την φιλοδοξία και την εξαγγελία της κυβέρνησης να συγκρουστεί με το «βαθύ κράτος».
Οταν μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης συντάσσει και στέλνει σχετική επιστολή στην ΚΟ της ΝΔ, μπορεί βασίμως να υποτεθεί ότι ο σκοπός είναι σοβαρός.
Το θέμα είναι όμως, για ποιο λόγο αποκτά η αποστολή αυτή τόσο μεγάλη κρισιμότητα στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ, όπως αναφέρεται στην επιστολή του αντιπροέδρου. Μία λογική απάντηση θα ήταν, «επειδή έτσι μπορεί να βελτιωθεί η καθημερινότητα των πολιτών».
Σε πρώτο επίπεδο, όλα αυτά είναι καλά και όμορφα και θα όφειλε κανείς να ευχηθεί στην κυβέρνηση καλή επιτυχία.
Σε δεύτερο επίπεδο, οφείλει κανείς να αναρωτηθεί: ποιο είναι ακριβώς το βαθύ κράτος; Ή μάλλον: υπάρχει βαθύ κράτος στην Ελλάδα;
Με τη δομή και τη διάρθρωση της ελληνικής πολιτείας, το κράτος σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με την κυβέρνηση. Δεν υπάρχει φερ’ ειπείν μία αυτόνομη διοικητική δομή, η οποία δεν έχει κυβερνητική αναφορά και εξάρτηση, ή που έστω σε κάποιες περιπτώσεις, διαθέτει εκτελεστική ανεξαρτησία.
Αν μιλάει πάντως κανείς για σύγκρουση με συντεχνίες, πάσης φύσεως παραμάγαζα και προβληματικές αντιλήψεις, πρόκειται για κάτι διαφορετικό και έρχεται στον πυρήνα του προβλήματος. Και αυτός είναι το Δημόσιο. Εδώ και αν αρχίζουν να πληθαίνουν τα παράδοξα.
Θα συγκρουστεί λοιπόν η κυβέρνηση με το Δημόσιο;
Και πώς ακριβώς θα γίνει αυτό, όταν για παράδειγμα δεν συζητείται καν το γιγαντιαίο ταμπού της μονιμότητας, όταν δεν τολμά καν να εφαρμόσει ένα σύστημα αποτελεσματικής αξιολόγησης και καλύπτεται πίσω από μία ακόμη ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπως αυτή που ανακοινώθηκε την Τρίτη (6/5) από το Μαξίμου και μέσω της οποίας οι πολίτες θα καλούνται να αξιολογούν τις δημόσιες υπηρεσίες;
Από την άλλη πλευρά, όσο λείπει η αξιολόγηση – που δεν είναι δα και πυρηνική φυσική, θα αρκούσε να αξιολογήσει κανείς τους διευθυντές και τους επικεφαλής υπηρεσιών – αναδεικνύεται και η άλλη όψη του νομίσματος: η απουσία κινήτρου – ναι, ακόμη και υπό την έννοια της αμοιβής, ώστε οι δημόσιοι υπάλληλοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Στην πραγματικότητα, μόνο βαθύ κράτος δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Αν υπήρχε, δεν θα ήταν άλλωστε τόσο εύκολο να το παρακάμψει κανείς, είτε με τα ΚΕΠ, είτε με τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες.
Αυτό που υπάρχει όμως είναι οι βαθιά ριζωμένες, στρεβλές αντιλήψεις που καθορίζουν τη λειτουργία του Δημοσίου.
Αν πράγματι θέλει η κυβέρνηση να συγκρουστεί με αυτή την εκδοχή του «βαθέος κράτους», ο αγώνας μπορεί να κόψει πολλά εισιτήρια. Αναμένονται λοιπόν τα αποτελέσματα.