Το επόμενο βήμα θα είναι να αποφασίσει ποιος θα κατέβει στη μονοεδρική της Λευκάδας από τον ωροσκόπο. Ποιοι θα είναι στην Kεντρική Eπιτροπή διαβάζοντας τη σπάλα του αρνιού. Το φυλακισμένο περιστέρι στο μπαλκόνι που έστειλε το μήνυμα στον Αλέξη Τσίπρα ότι πρέπει να παραιτηθεί από την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο στα πολιτικά μελλούμενα.
Η ελληνική πολιτική σκηνή χρειάζεται περισσότερα πουλάκια. Πολιτικοποιημένα και με άκρες. Που θα κατεβαίνουν από τους ουρανούς για να φέρνουν το μήνυμα όποτε το παλικάρι χρειάζεται βοήθεια. Και ανθρώπους που μπορούν και θέλουν να τους βοηθήσουν. Είτε, στην περίπτωση του περιστεριών, ιδιοκτήτες διαμερισμάτων με μπαλκόνια, είτε στην περίπτωση του Τσίπρα, εκδότες με κανάλια.
Αυτά όμως δεν γίνονται κατόπιν παραγγελίας. Αμα δεν τα έχεις, πρέπει να κάνεις τα δικά σου κόλπα. Ακόμα και να κλωνοποιήσεις τον εαυτό σου. Οσους κινδύνους και αν έχει αυτό για σένα και το περιβάλλον σου.
Κατόπιν λαϊκής απαίτησης και μείωσης των ποσοστών στις δημοσκοπήσεις, η Ζωή Κωνσταντοπούλου το τόλμησε. Ανοίγοντας νέους ορίζοντες στον κοινοβουλευτισμό. Αφού κάθε αρχηγός το ξέρει ότι ο βουλευτής είναι άτιμο πράγμα. Τον αφήνεις λίγο καιρό χωρίς υφυπουργείο και μέχρι που μπορεί να δεθεί με αλυσίδες στην είσοδο των ΕΛΤΑ. Η Ζωή δεν έχει να δώσει υφυπουργεία. Κάτι έδρες μπορεί να δώσει που ενίοτε πρέπει να βολευτούν και δύο άτομα σε μια θητεία. Ξέρει ότι έτσι και καθίσουν στο έδρανο, όχι τους ξένους δεν μπορείς να εμπιστευτείς αλλά ούτε τον Μπίμπιλα και το ταίρι σου. Προετοιμάζεται λοιπόν για το μέλλον.
Οι περισσότεροι πίστεψαν ότι η πολλαπλές Ζωές ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ για να περάσουν τα μπλουζ μετά τις δόξες των ξυλολίων. Στην πραγματικότητα είναι το πρώτο βήμα για ένα κόμμα που δεν θα χρειάζεται βουλευτές (βουλεύτριες, βουλευτά). Ενα κόμμα που η αρχηγός θα κλωνοποιεί τον εαυτό της, δίνοντας τη δυνατότητα στους ψηφοφόρους αντί για minions να ψηφίζουν the real McCoy.
Ας πούμε ότι έχουμε το ψηφοδέλτιο της Πλεύσης του ’23 στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας. Διαβάζουμε. 1.Ιωάννης Γαβαθόπουλος. 2.Τζανής Γκούσκος. 3.Χρύσα Διαμαντοπούλου. 4.Αγγελική Ηλιάδου 5. Μαρία Λόη και πάει λέγοντας. Μια χαρά άνθρωποι και πολιτικοί, είμαι βέβαιος.
Πώς όμως νιώθει ο κάτοικος του Χολαργού όταν ψάχνει το ψηφοδέλτιο να βρει τη Ζωή και η Ζωή έχει βάλει υποψηφιότητα στην Α’ Αθήνας;
Πόσο καλύτερα θα νιώσει όταν στις επόμενες εκλογές θα διαβάζει στο ψηφοδέλτιο: 1. Ζωή Κωνσταντοπούλου (νοσοκόμα). 2. Ζωή Κωνσταντοπούλου (πυροσβέστης). 3 Ζωή Κωνσταντοπούλου (νομικός). 4. Ζωή Κωνσταντοπούλου (αλιεύς). 5. Ζωή Κωνσταντοπούλου (αθλήτρια ελληνορωμαϊκής);
Και όλες μαζί να φωνάζουν στη Βουλή όταν ο Μητσοτάκης πάει να μιλήσει.
Θα πεις αυτό εξασφαλίζει κάτι; Σε καμία περίπτωση. Μπορεί να βγει η Ζωή Κωνσταντοπούλου (Πυροσβέστης) και η Ζωή Κωνσταντοπούλου (Σκέτη) να τη διαγράψει για να βάλει βουλευτή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου (επισκευές – περιελίξεις μοτέρ). Επίσης, όπως ξέρουμε από το «Ο Κονρουά και οι κόπιες του», οι κλώνοι, όπως και οι βουλευτές, είναι άτιμα πράγματα. Αμα λάχει, ανεξαρτητοποιούνται και τα βάζουν με τον δημιουργό τους.
Στην περίπτωση της Ζωής, αν λογαριάσουμε το original μοντέλο, δεν είναι λίγο. Είκοσι Ζωές να πλακώνονται μεταξύ τους, να αφαιρούν τον λόγο η μία από την άλλη και να λένε «Δεν σας επιτρέπω να μου μιλάτε έτσι» και να αποχωρούν όλες μαζί, θα χαρίσουν θέαμα στο Κοινοβούλιο.