Ιδού ένα φτωχικό τραπέζι για να εμπνέεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: το αριστούργημα του Βαν Γκογκ «Οι Πατατοφάγοι» | Public Domain/ Wikipedia
Απόψεις

Το «φτωχικό» μας Πάσχα χωρίς τον Τσίπρα

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε ότι το φετινό Πάσχα θα είναι το τελευταίο που «το τραπέζι στο σπίτι θα είναι τόσο φτωχό». Αλλά μόνο αν τον ψηφίσουμε. Στο παράλληλο σύμπαν της Κουμουνδούρου το Πάσχα χωρίς πρωθυπουργό τον Τσίπρα είναι κάτι σαν τον χειμώνα του ‘41
Ανδρέας Στασινός

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε την Μ. Τετάρτη ότι έχουμε πιθανότητες αυτό που ζούμε φέτος να είναι το τελευταίο Πάσχα που οι Ελληνες περνάμε φτωχικά. Ηταν μάλιστα συγκεκριμένος, είπε: «Εύχομαι και ελπίζω, είμαι βέβαιος, με την κρίση του λαού ότι αυτό θα είναι το τελευταίο Πάσχα που το τραπέζι στο σπίτι θα είναι τόσο φτωχό».

Αν αυτό που παρατηρούμε γύρω μας αυτές τις μέρες είναι το τελευταίο φτωχικό μας Πάσχα, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στις 5 Μαΐου του 2024, του χρόνου το Πάσχα δηλαδή, αν οι πολίτες ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργός είναι ξανά ο κ. Τσίπρας.

Ολα τα δημοσιογραφικά κλισέ θα είναι πλέον παρωχημένα. Γιατί πώς να πεις το Πάσχα του 2024, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το «αδειάζει η Αττική» που ακούσαμε φέτος; Βεβαίως, αν θυμηθεί κανείς παλαιότερες δηλώσεις που έχει κάνει γύρω από το Πάσχα ο κ. Τσίπρας, θα ανακαλύψει μια ιδιότυπη λογική συνέχεια αλλά και κάποια συνέπεια.

Πέρυσι, το 2022, τη Μεγάλη Εβδομάδα, συμπτωματικά και πάλι από την αγορά της Καλλιθέας, ο κ. Τσίπρας είχε πει (εδώ στις 21/04/2022) ότι «το πασχαλινό τραπέζι θα είναι φέτος φτωχότερο από κάθε άλλη χρονιά». 

Το 2019, όταν ήταν πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει (εδώ στις 27/04/2019) ότι «το Πάσχα μπορεί να είναι φέτος και μια μέρα βεβαιότητας για ένα καλύτερο αύριο». Αντίστοιχα το Πάσχα του 2018, πάλι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σηματοδοτούσε κατά τον κ. Τσίπρα «το πέρασμα σε μια νέα εποχή, ελπίδας και αισιοδοξίας» (εδώ στις 8/4/2018).

Ομως όπως το Πάσχα του 2018 και του 2019, που κατά τον κ. Τσίπρα ήταν «εποχή αισιοδοξίας», έτσι και το Πάσχα του 2022 που ήταν «φτωχότερο από κάθε άλλη χρονιά», στην Ελλάδα ζούσαν και ζουν πολλοί άνθρωποι που πιέζονται ασφυκτικά από τη φτώχεια και τα οικονομικά προβλήματα (ιδίως σε καιρό πληθωρισμού που πλήττει το διαθέσιμο εισόδημα).

Ωστόσο από τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα η εντύπωση που προκύπτει είναι πώς όταν ο ίδιος ΔΕΝ είναι πρωθυπουργός αυτό που ζούμε κάθε Πάσχα συγκρίνεται ίσως μόνο με τον δραματικό χειμώνα του 1941-1942.

Η κυβέρνηση της ΝΔ θα μας πει από την πλευρά της με βάση τα οικονομικά στοιχεία ότι το Πάσχα του 2023 οι πολίτες το περνάνε καλύτερα από το 2018 γιατί μείωσε τους φόρους αύξησε τους μισθούς και τις συντάξεις κ.ο.κ. Θα αναφερθεί σε κάποια στοιχεία που μπορεί κανείς να τα αξιολογήσει, συγκρίνοντας αυτό που ακούει με την προσωπική του εμπειρία.

Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει την κατάσταση κάθε Πάσχα ανάλογα με το εάν είναι ο ίδιος Πρωθυπουργός. Σύμφωνα με τη δική του οπτική γωνία, το 2018, με μνημόνιο και υπερφορολόγηση, ζούσαμε «το πέρασμα σε μια νέα εποχή», ενώ το 2023 το μόνο που μας σώζει για να μην ξαναζήσουμε ποτέ τέτοιο Πάσχα, είναι να τον ψηφίσουμε.

Το πρόβλημα είναι ότι τέτοιες σωτηριολογικές δοξασίες τις συναντάει κανείς μόνο σε προσωπολατρικά συστήματα ή στον παράλληλο με την πραγματικότητα κόσμο του λαϊκισμού, της δημαγωγίας και των ψεμάτων.