Σε παρακαλώ τώρα Τζάστιν άσε ήσυχο το μαλλί
Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι απαράβατοι κανόνες, λέει η Εϊβινς και τους παραθέτει:
- Το Blackface είναι σε κάθε περίπτωση ένα αδιανόητο στερεότυπο. Η κουλτούρα ή η φυλή κάποιου άλλου –πόσο μάλλον μια προσβλητική εκδοχή- δεν μπορεί να γίνεται φορεσιά ή αφορμή για αστεία.
- Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζεται η προέλευση δημιουργικών ιδεών και να τους αποτίεται φόρος τιμής
- Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται ιερά σύμβολα ως αξεσουάρ (θυμίζουμε το προκλητικό μπικίνι που φόρεσε η Κάρλι Κλος στο ντεφιλέ του Victoria’s Secret)
- Η κουλτούρα είναι κάτι ρευστό: «Δεν είναι δίκαιο να ζητάμε από έναν πολιτισμό να παγώνει και να επιβιώνει σαν να είναι μουσειακό διόραμα», λέει η Σούζαν Σκαφίντι, δικηγόρος και συγγραφέας του «Who Owns Culture? Appropriation and Authenticity in American Law»(«Σε ποιον ανήκει ο πολιτισμός; Οικειοποίηση και αυθεντικότητα στον αμερικανικό νόμο») και τονίζει ότι «Η πολιτιστική οικειοποίηση μπορεί μερικές φορές να είναι ο σωτήρας ενός πολιτιστικού προϊόντος που έχει ξεθωριάσει»
- Η οικειοποίηση δεν είναι υποκατάστατο της ποικιλομορφίας: Το 2015 ο Valentino παρουσίασε στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού μια συλλογή έντονα επηρεασμένη από την Αφρική. Πολλοί σχολίασαν ότι οι κομμώσεις των μοντέλων ήταν τα χαρακτηριστικά αφρικανικά κοτσιδάκια. Ωστόσο το πραγματικό πρόβλημα, γράφει η Εϊβινς, ήταν η εμφανής απουσία έγχρωμων μοντέλων, που είναι χαρακτηριστική στη βιομηχανία της μόδας και ήταν ακόμη πιο έντονη σε εκείνο το ντεφιλέ
- Εκτός από την αισθητική οι άλλες κουλτούρες έχουν και άλλα επίπεδα εξίσου σημαντικά
- Η πολιτιστική ανταλλαγή χρειάζεται να αντιμετωπίζεται όπως οποιαδήποτε άλλη συνεργασία με αναγνώριση των credits και των royalties των συμβαλλομένων μερών