Πρέπει να είσαι κακοπροαίρετος, πρέπει να είσαι αγενής, πρέπει να είσαι ντιπ για ντιπ κάφρος, αναιδής, χυδαίος και δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο αρνητικό χαρακτηρισμό να γράψω, για να κάνεις άσχημα σχόλια για την εμφάνιση κάποιου. Σε κάθε περίπτωση βεβαίως είσαι κομπλεξικός, και αυτός είναι ένα τρόπος να ξεχαρμανιάζεις. Κάπως έτσι, προφανώς, ξεχαρμάνιασαν κάποιοι κομπλεξάρες βλέποντας τη Μαίρη Συνατσάκη στην εκπομπή «Στην Υγειά μας». Εστίασαν στο ωραίο της πρόσωπο, και σχολίασαν κοροϊδευτικά την ακμή της.
Την επόμενη, η κοπέλα ανάρτησε στο instagram φωτογραφία της όπου είναι άβαφη, εξηγώντας ότι έχει ροδόχρου ακμή και προσπαθεί να την αντιμετωπίσει. Εξήγησε ότι δεν νιώθει περισσότερο ή λιγότερο όμορφη εξαιτίας της και πρότεινε σε όλους όσους έχουν την ανάγκη να σχολιάσουν αρνητικά την εμφάνιση κάποιου, να προσπαθήσουν να σιωπήσουν. Και σε όσους δεν έχουν τέλειο δέρμα, να το αποδεχτούν γιατί είναι φυσιολογικό: «Εγώ λέω να ξεμπερδεύουμε σιγά-σιγά με αυτά. Εσύ τι λες;» κατέληγε στην ανάρτησή της.
Να μου πεις, έπρεπε η Συνατσάκη να απαντήσει στους κομπλεξάρες; Επρεπε να δώσει εξηγήσεις για το πώς είναι το δέρμα της; Ναι, έπρεπε. Αυτή είναι μια σωστή αντίδραση, που αποδυναμώνει τους κακόβουλους και σε προτρέπει να έχεις πιο κουλ συμπεριφορά απέναντι σε κάτι, στα δερματικά θέματα εν προκειμένω. «Συμβαίνει μια πολιτισμική μετατόπιση όταν οι άνθρωποι γίνονται πιο ειλικρινείς», δήλωσε σε άρθρο στους The New York Times ο ψυχοθεραπευτής Ματ Τράουμπε, που ειδικεύεται στις δερματικές παθήσεις. «Τώρα είναι κουλ η ακμή;» ήταν ο τίτλος του άρθρου.
Σίγουρα, είναι πιο κουλ απ’ ότι ήταν παλιά. Υπάρχει ολόκληρο κίνημα που έχει δημιουργηθεί χάρη σε τέτοιες ειλικρινείς αντιδράσεις, το κίνημα της δερματικής θετικότητας (skin positivity), το οποίο έχει όντως βοηθήσει στην αλλαγή της οπτικής μας απέναντι στα δερματικά θέματα. Το έχουν ασπαστεί και πολλοί διάσημοι. Ο Τζάστιν Μπίμπερ, η Κιμ Καρντάσιαν, η Κένταλ Τζένερ, η Λούσι Χέιλ, ο ένας μετά τον άλλο βγαίνουν και μιλάνε ανοιχτά για το δερματικό τους πρόβλημα, είτε είναι μερικά σπυράκια είτε κάτι πιο σοβαρό: «τα σπυράκια είναι εκεί» έγραψε αστειευόμενος ο Τζάστιν Μπίμπερ σε μια φωτογραφία που ανάρτησε στο instagram. Υποθέτω ότι πριν το κίνημα της δερματικής θετικότητας, δεν θα τολμούσε να δημοσιεύσει φωτογραφία του με σπυράκια, πόσο μάλλον ν’ αστειευτεί μ’ αυτά.
Ναι, κάτι φαίνεται ν’ αλλάζει στον ορίζοντα κι αυτό είναι πολύ θετικό, γιατί η ακμή είναι ένα θέμα που έχει ταλαιπωρήσει πολύ κόσμο. Όχι γιατί υπάρχει, αλλά γιατί εμείς δεν θέλουμε να υπάρχει. Και ως εκ τούτου, ο τρόπος που την αντιμετωπίζουμε είναι αμυντικός και φοβισμένος. Βλέπουμε σπυράκι στο δέρμα και του κάνουμε πόλεμο. Ένα σωρό προϊόντα κατά της ακμής, πάνω σ’ αυτό το μοτίβο στηρίζουν την προώθησή τους: ξεμπερδέψτε με τα σπυράκια, αποκτήστε τέλειο δέρμα.
Το τέλειο είναι το ζητούμενο, αλλά είναι μια ουτοπική υπόσχεση που ποτέ δεν επιτυγχάνεται. Εκείνο που επιτυγχάνεται αντίθετα, με τα ψέματα και τις ανεδαφικές προσδοκίες που μας προσφέρουν και που μετά χαράς ανοίγουμε το στόμα και τις τρώμε, είναι η καταβαράθρωση της ψυχολογίας μας. Καταντάς να ντρέπεσαι να κυκλοφορήσεις έξω, επειδή έχεις σπυράκια ή εξανθήματα ή κοκκινίλες στο δέρμα σου. Ή βάζεις έναν τόνο μέικ απ, πιστεύοντας ότι έτσι τα καλύπτεις.
Πολύ καλά έκανε λοιπόν η Μαίρη Συνατσάκη και δεν κάλυψε τη ροδόχρου ακμή της. Πολύ καλά έκανε και απάντησε στους κάφρους που την σχολίασαν. Έκανε πάρα πολλούς ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα, να αισθανθούν πιο άνετοι και πιο ελεύθεροι απέναντι και στο δικό τους, μη τέλειο, δέρμα.