Ενα νησί και ένα τσιγάρο
Oσο εμείς αργούμε να γίνουμε ευσυνείδητα όντα απέναντι στο θέμα «φωτιές», τόσο οι φλόγες θα μεταμορφώνουν τη χώρα σε κρανίου τόπο | sooc.photos / Shutterstock / CreativeProtagon
Απόψεις

Ενα νησί και ένα τσιγάρο

Ζούμε σε μια χώρα που κάθε χρόνο μετράει καμένες πληγές, κάθε χρόνο δεν προλαβαίνει να σβήνει φωτιές, και ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε την αντίληψη της πρόληψης, τη δεξιότητα μιας προσεκτικής συμπεριφοράς. Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε όλες τις πυρκαγιές, αλλά σίγουρα μπορούμε να προλάβουμε όσες ξεκινούν από δική μας αμέλεια και απροσεξία
Λίλα Σταμπούλογλου

Πάνω από 40.000 στρέμματα καμένα, πολλά από αυτά σε προστατευόμενες περιοχές, ο βαρύς απολογισμός μιας πυρκαγιάς που κράτησε μέρες. Κατέκαψε δασικές περιοχές, που άλλες καίγονταν για πρώτη φορά και άλλες είχαν καεί ξανά στο παρελθόν. Πράγμα που σημαίνει ότι η φυσική αναγέννηση δεν θα είναι εύκολο πράγμα, αφού κάποια είδη αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε αλλεπάλληλες πυρκαγιές.

Η Χίος δεν θα είναι ποτέ πια το νησί που ξέραμε. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και σε άλλες περιοχές που γνωρίζουν την πύρινη λαίλαπα, τον γνωστό εφιάλτη κάθε καλοκαιριού που μονοπωλεί την επικαιρότητα, καταστρέφει ό,τι μας έχει απομείνει σε φύση, μαζί και το βιός των ανθρώπων.

Εμπρησμός; Οι αρχές εξετάζουν κάθε ενδεχόμενο. Το σίγουρο είναι ότι μια φωτιά στη Χίο ξεκίνησε σε παρακείμενη βλάστηση από ένα μισοσβησμένο τσιγάρο στον δρόμο. Μια γυναίκα προσπάθησε να το σβήσει με το πόδι της. Το ομολόγησε η ίδια, ζητώντας συγνώμη για τις συνέπειες της πράξης της.

Ηταν Γεωργιανή και είχε μόλις φτάσει στο νησί για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός. Της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τριών ετών και χρηματικό πρόστιμο ύψους 10.000 ευρώ από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χίου, για εμπρησμό από αμέλεια.

Προτού ρίξουμε σε αυτή τη γυναίκα τις ευθύνες για όλη την αφέλεια ή την ασυνειδησία του κόσμου, ας αναλογιστούμε πόση αφέλεια και ασυνειδησία κουβαλάει μέσα του ο καθένας μας. Εχω δει τσιγάρα να σβήνονται κατακαλόκαιρο μέσα σε δασικές περιοχές με το κιλό. Βουνά με αποτσίγαρα μπλεγμένα με πευκοβελόνες και χίλια δυο άλλα σκουπίδια μέσα σε δρυμούς και δάση. Σκουπίδια που δεν αποτελούν μόνο εστίες βρώμας, το καλοκαίρι γίνονται ιδανικά προσανάμματα κάτω από τον καυτό ήλιο.

Αλλα τόσα τσιγάρα πετιούνται στον δρόμο από αυτοκίνητα εν κινήσει που διασχίζουν τις καταπράσινες, πανέμορφες περιοχές της χώρας. Μερικοί δεν κάνουν τον κόπο ούτε να τα σβήσουν. Αν είναι χειμώνας, σου λένε θα τα σβήσει η υγρασία. Μιλάμε για ασυνείδητη συμπεριφορά σε βαθμό κακουργήματος.

Να μιλήσουμε για τα ακαθάριστα οικόπεδα; Αλλη πληγή του έλληνα φαραώ. Μπορεί η κατάσταση να είναι λίγο καλύτερη λόγω του νόμου και των προστίμων που επιβάλλονται, αλλά ακόμα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας για να μπορούμε να αυτοχαρακτηριστούμε ευαίσθητοι πολίτες ως προς το συγκεκριμένο θέμα. Εκείνο που κινητοποιεί πολλούς δεν είναι η ευαισθησία, αλλά η καταγγελία που μπορεί να κάνουν οι γείτονες, οι οποίοι φοβούνται –και με το δίκιο τους– ότι ένα ακαθάριστο οικόπεδο πέριξ της οικίας τους ίσως αποβεί μοιραίο και για τους ίδιους.

Ζούμε σε μια χώρα που κάθε χρόνο μετράει καμένες πληγές, κάθε χρόνο δεν προλαβαίνει να σβήνει φωτιές, και ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε την αντίληψη της πρόληψης, τη δεξιότητα μιας προσεκτικής συμπεριφοράς. Δεν μπορούμε να αποτρέψουμε όλες τις πυρκαγιές, αλλά σίγουρα μπορούμε να προλάβουμε όσες ξεκινούν από δική μας αμέλεια και απροσεξία. Θα έπρεπε έως τώρα να έχουμε εκπαιδευτεί σε αυτό, ξεκινώντας από τα σχολεία.

Η γυναίκα που έσβησε το τσιγάρο της στη Χίο τιμωρήθηκε και δικαίως θα πληρώσει για το λάθος της. Δυστυχώς, αρκετοί ανάμεσα μας έκαναν, κάνουν και θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο λάθος μένοντας ατιμώρητοι.

Και όσο εμείς αργούμε να γίνουμε ευσυνείδητα όντα απέναντι στο θέμα «φωτιές», τόσο οι φλόγες θα μεταμορφώνουν τη χώρα σε κρανίου τόπο. Η ομορφότερη χώρα του κόσμου που, δυστυχώς, βρέθηκε στο έλεος των ασυνείδητων. Οι οποίοι δεν φταίνε ποτέ, έτσι; Αν τους ρωτήσεις ποιος έβαλε τη φωτιά, θα σου πουν οι εχθροί μας. Οι βάρβαροι που μας μισούν. Οι κακοί. Οι ξένοι.

Exit mobile version