Έχω τραγουδήσει τόση «Έχω μια αδελφή, κουκλίτσα ζηλευτή, την λένε Βόρειο Ήπειρο, την αγαπώ πολύ» που έχω δύο αδελφές. Την Πόπη και την Βόρειο Ήπειρο.

Την «αδελφούλα Ήπειρο», τους εχθρούς «σαν τον Λίβα που καίει τασπαρτά», το «Ναυτάκι του Αιγαίου» -που έχει κάτι και από Τσαρούχη- την μαμά του Αλεξάνδρου και τα άλλα χαρμόσυνα και μεγαλοπρεπή, τα έχω τραγουδήσει στο Κ/Ε Παλάσκας, όπου παραπλεύρως ΟΥΚ εκπαιδεύτηκα σαν ναύτης του Λιμενικού Σώματος (για τους φίλους του Λ.Σ).

Τα εμβατήρια μου τελειώσανε το 1971, όταν άκουσα το “Πνίξαμε τους κίτρινους στο αίμα για να μάθουν τι θα πει ελευθεριά” του εκστρατευτικού σώματος της Κορέας. Οι κίτρινοι την γλυτώσανε, αλλά εγώ πνίγηκα στο γέλιο.

Από την φαιδρά του 1969 εποχή μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει αλλάξει, εκτός από την ποικιλία των εχθρών. Τότε υπήρχαν μόνο Τούρκοι αλλά τώρα έχουμε και Σκοπιανούς και Αλβανούς. Και αν θέλει ο Θεός μπορεί να ξανα-ανακαλύψουμε τους ξεχασμένους Βούλγαρους, που μια χαρά εχθροί του Έθνους ήταν, δεν καταλαβαίνω γιατί τους βγάλαμε από τον τιμοκατάλογο. Και αν φτάσουμε στο μπατιράμε, μέχρι που θα μάθουμε ότι το ναυτικό της Παραγουάης κάνει περιοδείες έξω από τα Μέθανα, να έχουμε κάτι να ασχολιόμαστε.

Όσο για τα συνθήματα των ΟΥΚ δεν με πειράζει και τόσο φτάνει να κλείνονται στο στρατόπεδο στο Μεγάλο Πεύκο. Σε κλειστό χώρο οτιδήποτε και να συμβαίνει μεταξύ consenting adults αφορά τους ιδίους και μόνο.

Αν για να ανεβαίνουν πρέπει να ξεχέζουν τους Σκοπιανούς, τους Τούρκους, τους Αλβανούς όπως και κάθε γείτονα, που η μοίρα τον έφερε να έχουμε μεσοτοιχία, ειδικό σώμα είναι, ειδικά γούστα θα έχει.

P.S I love you. Επειδή το «πού υπηρέτησες;» στους άντρες είναι το μεγαλύτερο τεστ μετά το «Να τις μετρήσουμε;», ευπειθώς αναφέρω: ναύτης Λιμενικού Σώματος, Αντώνιος Πανούτσος, αρ. μητρώου 28.326. Για 28 μηνάκια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News