Μπορεί λίγοι να το συνειδητοποιούν και ακόμη λιγότεροι να ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως, αλλά στις 25 Ιουνίου 2025 συμπληρώθηκαν ακριβώς δύο χρόνια από τον τελευταίο, αναπάντεχο εκλογικό περίπατο της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, με το εντυπωσιακό 40,56%.
Πέραν της άνετης εκλογικής νίκης της ΝΔ, οι εκλογές εκείνες του Ιουνίου 2023 σήμαναν και πολλά άλλα. Για όσους τα έχουν λησμονήσει, σήμαναν μεταξύ άλλων έναν ασύμμετρο ενθουσιασμό στο ΠΑΣΟΚ, που έλαβε κάτι λιγότερο από το 12% των ψήφων, την εκλογική κατακρήμνιση του ΣΥΡΙΖΑ και την τελευταία μέχρι στιγμής εμφάνιση του Αλεξη Τσίπρα ως αρχηγού κόμματος, αλλά και την είσοδο στη Βουλή της Πλεύσης Ελευθερίας και της Νίκης.
Πολύ συνοπτικά, αυτή η μικρή ανασκόπηση είναι μια χρήσιμη υπενθύμιση για τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώθηκαν οι σημερινοί συσχετισμοί, αφότου μάλιστα μεσολάβησαν και κάποιες διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ένα σαφές μήνυμα γενικής αποδοκιμασίας (και ειδικότερα της κυβέρνησης) στις ευρωεκλογές του καλοκαιριού του 2024.
Κάπως έτσι, πάντως, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκονται ακριβώς στο μέσον της δεύτερης κυβερνητικής θητείας. Και αυτό σημαίνει ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αρχίζει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για τις επόμενες εκλογές.
Το πολιτικό περιβάλλον έχει, προφανώς, μεταβληθεί σημαντικά από το 2023 έως σήμερα.
Παρά την πρόσφατη ανάκαμψή της, η ΝΔ καταγράφει φθορά στις δημοσκοπήσεις, που αν επαληθευτούν θα της δυσκολέψουν πολύ, έως και σε δραματικό βαθμό, την επίτευξη αυτοδυναμίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ τείνει προς εξαφάνιση, η Πλεύση Ελευθερίας εδραιώνεται ως αντιδραστική αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να μην αισθάνεται άνετα στο δανεικό κοστούμι της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και στη δεξιά πτέρυγα του πολιτικού σκηνικού φαίνεται πως αρχίζουν να ψαρεύουν πολλοί.
Το πόσο αμήχανη είναι η κυβέρνηση στη σημερινή συγκυρία, στο μέσον της δεύτερης θητείας της, φανερώνεται στο απολογιστικό βίντεο που παρουσιάστηκε για την τελευταία διετία.
Αν εξαιρέσει κανείς την ψήφιση του νόμου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια (η εφαρμογή τού οποίου εκκρεμεί), εμφανίζονται ως «εμβληματικές μεταρρυθμίσεις» κάποιες δευτερεύουσες παρεμβάσεις, όπως οι ανακαινίσεις νοσοκομειακών και σχολικών εγκαταστάσεων, η περιλάλητη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών ή η ψηφιακή κάρτα εργασίας (που έχει προκαλέσει πολλαπλά βραχυκυκλώματα στην αγορά εργασίας) και οι προμήθειες εξοπλιστικών προγραμμάτων (που ήταν αναγκαίες, αλλά δεν είναι εμβληματική μεταρρύθμιση).
Εν ολίγοις, η ΝΔ/κυβέρνηση έχει πίσω της μια διετία δυσπραγίας και χαμένων ευκαιριών, ένα βαρύ τραύμα από την υπόθεση των Τεμπών που την κλόνισε σε αναπάντεχα μεγάλο βαθμό, και βλέπει να ανοίγεται μπροστά της μια νέα διετία (αν υποθέσουμε ότι θα εξαντλήσει τη θητεία της), όπου ένα πιθανώς βαρύ σκάνδαλο (ΟΠΕΚΕΠΕ) διακρίνεται στον κοντινό ορίζοντα, μια γεωπολιτική αστάθεια και αναταραχή δείχνει να ανατρέπει επίπλαστες βεβαιότητες και μια οικονομική πραγματικότητα εμπεδώνεται, που για σημαντική μερίδα της ελληνικής κοινωνίας είναι απογοητευτικά αναντίστοιχη με τα όσα επιμένει να διαφημίζει η κυβέρνηση ή να ανακοινώνει ότι αντιμετωπίζει κατά προτεραιότητα.
Το διάστημα που θα μεσολαβήσει έως τις εκλογές θα κρίνει πολλά. Είναι άγνωστο προς το παρόν αν αυτό θα διαρκέσει όσο προβλέπεται ή αν θα εμφανιστούν παράμετροι που θα προκαλέσουν το «απρόβλεπτο», δηλαδή την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.
Η διεθνής οικονομική αβεβαιότητα λόγω πολεμικών συρράξεων και –κυρίως– λόγω του δυσανάγνωστου κώδικα της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας, δεν είναι απίθανο να οδηγήσουν σε αποφάσεις που σήμερα εξακολουθούν να απορρίπτονται – τουλάχιστον στις επίσημες δηλώσεις και ανακοινώσεις.
Το στοίχημα είναι ήδη γνωστό ότι παίζεται στην εφετινή ΔΕΘ, δηλαδή στο διάστημα του προσεχούς τριμήνου. Εκεί θα φανεί τι μπορεί να δώσει η κυβέρνηση, σε ποιους θα επιλέξει να δώσει και σε ποιον χρονικό ορίζοντα, με δεδομένο ότι η στόχευση θα είναι ούτως ή άλλως εκλογική και με εύκολη την πρόβλεψη ότι σε όλες τις κυβερνητικές διακηρύξεις θα κυριαρχεί στο προσεχές διάστημα η διαφύλαξη της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας.
Αν το καλοσκεφτεί, πάντως, κάποιος, ο απολογισμός της κυβερνητικής διετίας από τις τελευταίες εκλογές δεν δικαιολογεί κάποιον αναδρομικό ενθουσιασμό, ούτε όμως και την προσδοκία ότι μπορούν να γίνουν τώρα τα θαύματα που δεν έγιναν από το 2023 έως σήμερα.
Οποτε και αν γίνουν οι εκλογές, θα χρειαστεί κάτι άλλο και διαφορετικό για να τις κερδίσει η ΝΔ με όρους πολιτικής ηγεμονίας, αν υποτεθεί ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης ως «εμβληματική μεταρρύθμιση» δεν θα πείσει.