Ο Τσίπρας εμφανίζεται σε πολλά ΜΜΕ σαν φάντης μπαστούνι, ενώ κάποιοι τον συγκρίνουν με ιστορικούς ηγέτες. Τι σχέση έχει, όμως, ο φάντης με το ρετσινόλαδο;
Μια ιστορία για συγκρίσεις, με γερούς παίκτες παιγνίων και μια εσάνς λαδιού. Ρετσινόλαδου…
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η λέξη φάντης προέρχεται από την ιταλική “fante” (στα ισπανικά “infante” και στα λατινικά “infans”). Πρόκειται για το πασίγνωστο χαρτί της τράπουλας με τη φιγούρα ενός νέου – ο διάσημος «βαλές» (από τη γαλλική λέξη “valet”). Ενίοτε υποδηλώνει τον «υπηρέτη», τον άνθρωπο με δουλική ψυχοσύνθεση. «Ο τάδε έγινε βαλές προκειμένου να πάρει προαγωγή στη δουλειά του».
Ο φάντης δεν ελλοχεύει μόνο σε τράπουλες ή σε light σκευωρίες, αλλά, κυρίως, εμφανίζεται ξαφνικά και «πετάγεται» ως… μπαστούνι μέσα σε καταστάσεις -εκεί που δεν τον περιμένουν/«σπέρνουν»- και ξεκινά να μιλά από το πουθενά.
Σε κάποιες άλλες καταστάσεις, ο φάντης μπαίνει σε ανόμοιες συγκρίσεις -για πράγματα άσχετα μεταξύ τους- κατά τις οποίες είναι ήδη γνωστή η απάντηση: Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο;
Το ρετσινόλαδο είναι το φυτικό έλαιο που παράγεται από το τροπικό φυτό «Ρίκινος ο Κοινός» και χρησιμοποιείται, κατά βάση, ως καθαρτικό. Επίσης, είναι υλικό που το συναντάμε στην παρασκευή σαπουνιών, λιπαντικών, βαφών, αρωμάτων κ.λπ.
Η γνωστή έκφραση «Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο;» έχει βγει από τη Ζάκυνθο, την εποχή που οι ιδιοκτήτες άνοιγαν τα σπίτια τους και έδιναν βεγγέρες. Υπήρχε, λοιπόν, ένας Ζακυνθινός άρχοντας -το όνομά του δεν διασώθηκε στις διηγήσεις- όπου στο σπίτι του πήγαιναν συχνά ένας φαρμακοποιός και ένας ανώτερος υπάλληλος τραπέζης, για να παίξουν χαρτιά. Βασικά, μόνο ξύλο δεν έπαιζαν, αφού διαφωνούσαν με φόντο την τράπουλα, αλλά όλοι οι υπόλοιποι που τους έβλεπαν περνούσαν καλά.
Επίσης δεδομένο, το ότι ο τραπεζικός έχανε συνέχεια και ο φαρμακοποιός ήταν ο μόνιμος νικητής. Μια βραδιά, όμως, ο φαρμακοποιός έχασε όλα του τα χρήματα και έμεινε κι ένα μικρό χρέος. Την επομένη ημέρα, ο τραπεζικός ένιωσε το στομάχι του να ανακατεύεται και ο γιατρός τού συνέστησε να πάρει λίγο καθαρτικό. Έτσι, πήγε στον… αντίπαλό του φαρμακοποιό για να του εκτελέσει τη συνταγή. Μόλις, όμως, ο τραπεζικός πήρε το ρετσινόλαδο, αντί να δώσει χρήματα, είπε στον φαρμακοποιό ότι έτσι πάτσιζαν το μικρό χρέος από τα χαρτιά.
«Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο;», αναφώνησε ο φαρμακοποιός. «Το χαρτί, χαρτί και η δουλειά, δουλειά, τζογούλα μου!».
Το ρετσινόλαδο -δεν φημίζεται για τη γευστικότητά του- χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως καθαρτικό. Στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά ήταν βασανιστήριο, αφού -στα κρατητήρια του τότε υφυπουργού Δημόσιας Ασφαλείας Μανιαδάκη- οι αντίπαλοι του καθεστώτος έπρεπε να πιουν «κατοσταράκια» με ρετσινόλαδο. Μπλιαχ…
Ο Τσίπρας, λοιπόν, πετιέται σαν φάντης μπαστούνι στα ΜΜΕ και αν αυτό θα έχει αποτέλεσμα, θα φανεί. Άλλωστε, αυτό που μένει, πάντα, είναι μόνο η γεύση του ρετσινόλαδου.
Διαβάστε περισσότερα
«Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις»-Τάκης Νατσούλης, Σμυρνιωτάκης Εκδοτική
