Για να προσθέσετε τις δικές σας κορυφαίες σκηνές του Ελληνικού Κινηματογράφου, πατήστε το κουμπί των σχολίων στο κάτω μέρος της σελίδας. Αν έχετε βρεί και το βίντεο, ακόμα καλύτερα. Εσείς κάντε το copy/paste το URL κι εμείς θα αναλάβουμε τα υπόλοιπα.

1) Ο Κώστας Καραγιάννης σκηνοθετεί το 1983 τον Γιώργο Πετρόχειλο στο «Χούλιγκανς». Κάτω τα χέρια από τα νιάτα». Σε ένα λεπτό βλέπουμε τον Καραγιάννη να βάζει τον Πετρόχειλο να δηλώνει ότι η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols, ενώ πίσω ακούγεται surf, να λέει το αρβανίτικο «γκέγκε» κάνοντας ένα άνοιγμα στις καταπιεσμένες μειονότητες και να φοράει σώβρακο Ατθίς με «Υ» για να θυμόμαστε πως ήταν οι άντρες.

2) «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού. Μετά από αυτή την σκηνή οι αριστεροί προοδευτικοί βλέπουν ότι αυτοί που χορεύουν ζεϊμπέκικο δεν τα περνάνε καλά και υιοθετούν τον χορό. Αλλα ενδιαφέροντα σημεία η παρέα του πρωταγωνιστή που από τα πολλά προβλήματα έχει σκύψει τόσο στο τραπέζι που κοντεύει να βάλει την μούρη στην χωριάτικη και η μικρή με το πράσινο μίνι, που κάνει ένα εξαιρετικό πουτανέ γέλιο και κρατάει τον θεατή σε εγρήγορση με την ελπίδα ότι θα φανεί η κυλόττα της. Η οποία όμως όπως και η χαρά για την εργατικά ποτέ δεν
φαίνεται. Το ξύλο στο τέλος πρέπει να έχει γυριστεί από τον Δαλιανίδη ή τον Ντίμη Δαδήρα.

3)Οι δύο χειρότεροι ηθοποιοί της ιστορίας του ελληνικού κινηματογράφου ενώνουν τις δυνάμεις τους για να καθιερώσουν μια ατάκα που έζησε 50 χρόνια. Ο Γιώργος Φούντας δίνει την ευκαιρία στην Μελίνα Μερκούρη να μετανοήσει και να σταματήσει να είναι παλιογυναίκα – έτσι τις έλεγε η μαμά μου – αλλά η Μελίνα Μερκούρη καταλαβαίνει ότι ο Κακογιάννης για κακό της είχε δώσει την δουλειά. Αξιοσημείωτη σκηνή για το ότι ο Φούντας την μαχαιρώνει σε στιλ Τιραμόλα, για το ότι η Μελίνα πριν πεθάνει λέει δύο φορές την λέξη «στρουν» που
οι κινέζοι το έχουν για φοβερό γούρι και για το ότι πίσω από την Μελίνα και προς τα αριστερά στα 200 μέτρα ήτανε το σπίτι μου.

4) «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Θόδωρου Μαραγκού. Ενας από τους γνωστότερους μονολόγους του ελληνικού κινηματογράφου με τον Κώστα Τσάκωνα να λέει το «Εξη χρόνια, στο δημοτικό, έξη χρόνια στο γυμνάσιο…» και να αναρωτιέται γιατί είναι άνεργος. Αλλά είναι 1981. Το ΠΑΣΟΚ θα λύσει το πρόβλημα βάζοντας όλους στο δημόσιο μέχρι μετά από 29 χρόνια να έρθει το ΔΝΤ και να τους βγάλει. Συγκλονιστική μπαλαφάρα το περπάτημα του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

5) «Κάλπικη λίρα» του Γιώργου Τζαβέλα. Πρώτα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα και η ηθική είναι πολυτέλεια. Ο Μίμης Φωτόπουλος έχει πάρει ελεημοσύνη την κάλπικη λίρα έχει δοκιμάσει να την πασάρει σε όλη την κοινωνία και αφού δεν το καταφέρνει την σπρώχνει στην Σπεράντζα Βρανά. Φοβερή φωνή κονφερασιέ ανάμεσα στα σκετς με το φωνητικό που πέρναγε για κοσμοπολίτικο εκείνη την εποχή.

6) «Αλίκη στο ναυτικό» του Αλέκου Σακελλάριου. Η πιο γνωστή μιούζικαλ σκηνή στον ελληνικό κινηματογράφο με την Βουγιουκλάκη να τραγουδάει Χατζηδάκι. Ταυτόχρονα και η πιο κατά πάσα πιθανότητα υποσυνείδητα gay. Εχει από όλα. Μουσική Μάνου, ναύτες να κουνάνε τα κωλαράκια τους σε tribute Τσαρούχη και την Βουγιούκλω που μαζί με την Μαρινέλλα και την Βίσση ήταν οι μεγαλύτερες gayμαμάδες, να κάνει χαριτωμενιές για να ξεπατικώνονται κόλπα.

7) «Ας περιμένουν οι γυναίκες» του Σάκη Τσώλη. Ο Μπουλάς μιλάει τα καλύτερα ΠΑΣΟΚ που έχουν ακουστεί σε ταινία. Πιο πριν μέσα στο αμάξι με τον Βακιρτζή έχει γίνει αναφορά στο συνέδριο της Βόλβης. Οι δύο κυρίες με το κασετόφωνο παίζουν τα πιο ψαγμένα σκυλάδικα. Ακόμα και αν καταστραφούν τα πάντα και μόνη η ταινία είναι αρκετή για να καταλαβαίνουν όλοι την Ελλάδα του ’90.

8) «Κόκκινα φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη. Ο Κώστας Κούρτης έχει λυσσάξει στην σφαλιάρα την Κατερίνα Χέλμη αλλά αποφασίζει να φύγει πριν το καλύτερο. Η Χέλμη το παίρνει προσωπικά και αποφασίζει να μην τον αφήσει να φύγει ακόμα και αν πρέπει να τον δαγκώσει στο πόδι. Ενδιαφέρων το στιλ αλά Καρτιέ Λατέν που έχουν ντύσει τον Κούρτη. Αν νταβατζής εμφανιζόταν έτσι στην Τρούμπα θα τον είχαν πάρει με τις τομάτες.

9) «Στεφανία στο αναμορφωτήριο» του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο Σπύρος Καλογήρου κυνηγάει την Ζωή Λάσκαρη σε όλες τις επιφάνειες. Δυστυχώς το υπουργείο Τουρισμού δεν το είχε σκεφτεί να τους βάλει να κυνηγιούνται σε όλη την Ελλάδα. Και όχι μόνο αυτό αλλά πρέπει να ξανακουβαλήσει το πτώμα πίσω.

10) «Ορατότης μηδέν» του Νίκου Φώσκολου. Ολοι ήξεραν – γιατί το βλέπανε – ότι το « Τζέλα Δέλτα» δεν είχε φουγάρα. Αλλά μόνο ο Κούρκουλος θυμόταν ότι τα ελατήρια είχαν κολλήσει και το καζάνι άρχιζε να τρίζει. Όχι άλλο κάρβουνο. Όχι άλλο κάρβουνο.

Update

Να ευχαριστήσω για την ανταπόκριση και να προσθέσω ότι από τις σκηνές που στείλατε στις αθάνατες περνάνε :

Από το «Ολα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη η μεγάλη σκηνή του «Ρίχτο Ηλία» με τον Γιώργο Αρμένη να δείχνει πως πρέπει να φέρεται ο νταλγκαδιασμένος άντρας. Να σημειωθεί ότι η σκηνή ανοίγει με τραγούδι της Ρένας Βιολάντη και κλείνει με ανάλογο της Μαίρης Μαράντη.

Από την «Γλυκειά συμμορία» του Νίκου Νικολαίδη η υποδοχή του Κωνσταντίνου Τζούμα στην παρέα. Είναι η κατάλληλη σκηνή για να παίζεται και τα κατάλληλα λόγια για να λέτε το πρωί όταν ανοίγεται site με αριστερούς προβληματισμούς.

Επίσης η κριτική επιτροπή που αποτελείται από εμένα θα εκτιμήσει εάν κάποιος μπορεί να βρει την σκηνή από το «Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» που ο Ξαθόπουλος κυνηγάει την αρκούδα. (Σημείωση admin: αυτήν παρακάτω θέλεις;) Οπως και ότι υλικό μπορεί να βρεθεί από το «Δοξόμπους», το «Σεξ 13 μπωφόρ» και τον «Καπετάν Μεϊντάνο».

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Η κριτική επιτροπή

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News