Τι είναι το Netflix; «Εκείνο το πράγμα που όταν το ανοίγεις κάνει “tu-dum” και αν δεν έχει αλλάξει τις ζωές μας, έχει πάντως αλλάξει σημαντικά τις συνήθειες μας», απαντά σε άρθρο της στη Repubblica η ιταλίδα συγγραφέας (βιβλία της έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά) και δημοσιογράφος Πάολα Τζακόμπι.

«Μας έκανε άπληστους για σειρές, φανατικούς και ακόρεστους, υπερκαταναλωτικούς, άλλοτε να πλήττουμε από την υπερβολική αφθονία, άλλοτε να πέφτουμε ευτυχισμένα στην παγίδα», γράφει. «Το Netflix κάνει “tu-dum” και λειτουργεί με έναν αλγόριθμο που δείχνει να ξέρει ποιοι είμαστε. Αλλά ενίοτε κάνει λάθος, ευτυχώς, και μας συμβουλεύει να δούμε κάτι που δεν γνωρίζαμε ότι θέλαμε να δούμε», προσθέτει η Τζακόμπι.

Ολα όσα γράφει τα γνωρίζει πολύ καλά ο Τεντ Σαράντος. «Μα, εμείς δεν κάνουμε τίποτα στα κρυφά. Οι αλγόριθμοι χρησιμοποιούνται για να περιορίζονται οι προτάσεις που είναι πιο πιθανό να σας αρέσουν», λέει ο (ελληνικής καταγωγής) συν-διευθύνων σύμβουλος του Netflix.

Αφορμή για τη συνέντευξη που παραχώρησε στη Repubblica στάθηκε η συμπλήρωση δέκα χρόνων από το λανσάρισμα του Netflix στην Ιταλία. Ο Τεντ Σαράντος και η Πάολα Τζακόμπι συναντήθηκαν σε ένα από τα σαλόνια του Hotel Cipriani της Βενετίας, στο οποίο, κατά τη διάρκεια του πρόσφατου 82ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γαληνοτάτης, κατέλυσε πλειάδα αστέρων της Εβδομης Τέχνης, από τη Ναόμι Γουότς και τον Ανταμ Σάντλερ έως την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Νόα Μπάουμπαχ.

Επιδιώκοντας να εδραιώσει την παρουσία του και στα μεγαλύτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου, φέτος το Netflix έδωσε το παρών στην κινηματογραφική Μόστρα με τρεις ταινίες: το «A House of Dynamite» της Κάθριν Μπιγκελόου, το «Jay Kelly» του Νόα Μπάουμπαχ και το «Frankenstein» του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο.

«Τον Σαράντος τον σέβονται όλοι, γνωρίζει τους πάντες, έχει άποψη για το κάστινγκ (αυτός πρότεινε τον Τζέικομπ Ελόρντι για τον “Φρανκενστάιν” αντί του Αντριου Γκάρφιλντ, ο οποίος αποσύρθηκε την τελευταία στιγμή) και παραδέχεται ότι όποτε μπορεί αφήνει τις βαρετές υποθέσεις στο γραφείο και τρέχει να δει τι γίνεται στα πλατό», σημειώνει η Τζακόμπι.

Σημαίνει αυτό πως ο CEO του παγκόσμιου κολοσσού του streaming είναι λάτρης του κινηματογράφου; «Ανέκαθεν», απαντά ο ίδιος. «Πάντα αντιλαμβανόμουν τη σημασία των ταινιών. Το ζήτημα δεν είναι απλώς να περνά η ώρα. Μέσω των ταινιών χτίζουμε τον εαυτό μας. Μερικές φορές νομίζω ότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από μια ιστορία για να θυμούνται ποιοι είναι».

Ο Τεντ Σαράντος εντάχθηκε στην εταιρεία όταν το Netflix ήταν ακόμα μια υπηρεσία ενοικίασης DVD μέσω ταχυδρομείου. Οσο για το βιογραφικό του, όπως συνοψίζεται στο ιταλικό δημοσίευμα, μεγάλωσε στο Φοίνιξ της Αριζόνα μαζί με τα τρία αδέλφια του, τον ηλεκτρολόγο πατέρα και τη νοικοκυρά μητέρα τους. Δεν υπήρχαν πολλά λεφτά, ενίοτε δεν μπορούσαν να πληρώσουν τον λογαριασμό του ηλεκτρικού και τους έκοβαν το ρεύμα.

Επειδή όμως η μητέρα του λάτρευε τις ταινίες, οι Σαράντος ήταν οι πρώτοι στη γειτονιά που απέκτησαν βίντεο. Τότε στο Φοίνιξ υπήρχαν πολύ λίγοι κινηματογράφοι, στους οποίους, εκτός από έναν που ήταν αφιερωμένος στο αποκαλούμενο cinéma d’auteur, προβάλλονταν μόνον οι πιο εμπορικές ταινίες. Ενα καλοκαίρι ο μικρός Τεντ είδε το «Μια Απίθανη… Απίθανη Πτήση» (Airplane!) 38 φορές, αφού ήταν η μοναδική ταινία που παιζόταν.

Κάποια στιγμή η πορεία του διασταυρώθηκε εντελώς τυχαία με εκείνη του Ντέιλ Μέισον, ενός πρώην ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας από το Σικάγο, ο οποίος σιχαινόταν τη δουλειά του. Του άρεσαν όμως οι ταινίες, οπότε, έχοντας διαβάσει κάπου ότι οι πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις του μέλλοντος θα ήταν τα βιντεοκλάμπ, αποφάσισε να μετακομίσει στο Φοίνιξ και να ανοίξει εκεί ένα βιντεοκλάμπ, σε κοντινή απόσταση από το σπίτι των Σαράντος.

Ο νεαρός Τεντ ενθουσιάστηκε. Αρχισε να συχνάζει εκεί περνώντας ώρες ολόκληρες ανάμεσα στους διάφορους τίτλους, τόσες που κατέληξε να ζητήσει δουλειά. Τον προσέλαβαν και στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση όλων των βιντεοκλάμπ, οκτώ συνολικά, που είχε ανοίξει εν τω μεταξύ ο πρώην ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας στην Αριζόνα.

Κάπως έτσι ο Τεντ Σαράντος εισήλθε δυναμικά στον κλάδο, Η ζωή του άλλαξε, όμως, όταν γνώρισε τον Ριντ Χέιστινγκς, τον συνιδρυτή (μαζί με τον Μαρκ Ράντολφ) του Netflix, όταν ακόμα νοίκιαζε και πουλούσε DVD μέσω ταχυδρομείου.

«Δεν ήξερα τίποτε για το διαδίκτυο τότε. Το πρώτο πράγμα που έκανα ποτέ online ήταν να αγοράσω ένα αεροπορικό εισιτήριο για να πάω να συναντήσω τον Ριντ. Καθόταν πίσω από ένα πτυσσόμενο τραπέζι, περιτριγυρισμένος από άλλα πτυσσόμενα τραπέζια. Ηταν το υποτυπώδες γραφείο μιας μικρής νεοφυούς επιχείρησης, αλλά μπορούσες ήδη να διαισθανθείς ότι είχε ένα εξαιρετικό όραμα για το μέλλον», θυμάται ο Σαράντος.

Σήμερα το Netflix έχει περισσότερους από 300 εκατομμύρια συνδρομητές σε πάνω από 190 χώρες. Σημαίνει αυτό ότι όντως κινδυνεύει ο κινηματογράφος από το streaming; «Η δουλειά μου είναι να ψυχαγωγώ τους ανθρώπους όταν βρίσκονται στα σπίτια τους. Αλλά δεν νομίζω ότι απειλεί τον κινηματογράφο. Ο μέσος θεατής σήμερα παρακολουθεί επτά ταινίες τον μήνα στο Netflix. Στις αίθουσες μπορεί να δει μία. Αλλά η σχέση μεταξύ όσων βλέπει κανείς στο σπίτι και όσων παρακολουθεί στον κινηματογράφο είναι ζωντανή και δυναμική. Εχουμε ένα επιχειρηματικό μοντέλο που εγγυάται τη συνεχή παραγωγή ταινιών και τη διαρκή προβολή τους. Δίνουμε νέα πνοή στη βιομηχανία», απαντά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News