643
| CreativeProtagon

Λεωφορειολωρίδες: Μήπως έχουν δίκιο οι ταξιτζήδες;

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 18 Φεβρουαρίου 2025, 19:45
|CreativeProtagon

Λεωφορειολωρίδες: Μήπως έχουν δίκιο οι ταξιτζήδες;

Αλέκος Παπαναστασίου Αλέκος Παπαναστασίου 18 Φεβρουαρίου 2025, 19:45

Το παν στην πολιτική είναι να έχεις όραμα. Ειδικά αν είσαι υπουργός στην ταλαιπωρημένη Ελλάδα της δεκαετίας του 2020, προς Θεού, δεν πρέπει να ασχοληθείς με τα χάλια του τομέα που σου έτυχε. Αντιθέτως, πρέπει να σηκώσεις το κεφάλι (αντί για τα μανίκια) και να κοιτάξεις μπροστά, να χαράξεις νέους δρόμους, κι αν δεν μπορείς, να ορίσεις τουλάχιστον τι θα γίνεται στις λεωφορειολωρίδες…

—«Συσκέπτονται» —«Αλήθεια; Με σκέπτονται;».  Το παλιό αυτό αστειάκι δεν παύει να είναι επίκαιρο, καθώς τα υπουργεία, τα στελέχη και οι επιτροπές τους στη χώρα του Υπαρκτού Ελληνισμού συνδυάζουν όλα τα στοιχεία που προκαλούν δέος στον απλό άνθρωπο. Οπως ακριβώς υπονοεί το ανέκδοτο.

Τι σκέπτονται, λοιπόν, στις συσκέψεις για τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ); Σκέπτονται οραματικά. Η διαβούλευση για τον νέο ΚΟΚ ολοκληρώθηκε στις 24 Ιανουαρίου και τώρα, τα στελέχη του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών προσθέτουν τις τελευταίες «πινελιές» στον νέο Κώδικα για να τον παρουσιάσουν προς ψήφιση στη Βουλή.

Η οραματική ιδέα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ για την τελική μορφή του νέου ΚΟΚ, είναι η κίνηση των ταξί να μην είναι ελεύθερη στις λεωφορειολωρίδες και να υπάρχουν καθοριζόμενοι χώροι στάσης ή στάθμευσης. Ωραία ιδέα; Σε ποια πόλη όμως σκέφτηκαν οι αρμόδιοι να εφαρμοστεί;

♦ Στην Αθήνα, όπου περιμένεις στη στάση το λεωφορείο επί 40 λεπτά και όταν φτάσει, είναι γεμάτο; Ενώ αν δεν είσαι τυχερός για να πέσεις σε ένα από τα νέα ηλεκτρικά λεωφορεία, που είναι ακόμη λίγα και ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μέσα στο γάλα, το όχημα είναι παμβρώμικο και φθαρμένο.

♦ Στην Αθήνα, όπου οι χρήστες του Μετρό όλο και αυξάνονται (ιδίως τους τουριστικούς μήνες), ενώ τα δρομολόγια όλο και αραιώνουν. Φταίει η κρίση, φταίνε τα μνημόνια, φταίει ίσως η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και η διαχρονική αδράνεια των αρμόδιων Υπουργών, πάντως στο μετρό της πρωτεύουσας πετύχαμε ως έθνος κάτι αξιοθαύμαστο:

— Εγκαινιάσαμε επεκτάσεις αλλά δεν υπέπεσε στην αντίληψή μας ότι θα χρειαστούν επιπλέον συρμοί. Ενώ, ξαφνικά, μάθαμε ότι το όριο ζωής των σιδηροτροχιών είναι μόλις τα 30 έτη (άλλη μια συνωμοσία σε βάρος του Υπαρκτού Ελληνισμού: κάποιοι το ήξεραν και μας το έκρυβαν). Και τώρα τρέχουμε μέσα στην τούρλα του Σαββάτου να κάνουμε διαγωνισμούς (εδώ) για να βρούμε νέες ράγες. Αλλιώς η ταχύτητα των συρμών που μειώνεται ήδη, θα συνεχίσει να μειώνεται (στα σημεία που παρατηρείται φθορά) και τα δρομολόγια θα συνεχίσουν να αραιώνουν. Πόσο δύσκολο ήταν να προβλέψουμε ότι κάποια στιγμή θα χρειαστούν αντικατάσταση οι σιδηροτροχιές;

Παρά τα δυσμενή αυτά δεδομένα το θετικό είναι ότι στο υπουργείο Μεταφορών δεν κλονίστηκαν, δεν ξενύχτησαν ούτε αγχώθηκαν για να περνάει πιο συχνά το λεωφορείο ή να μην παρατηρείται συνωστισμός στις πλατφόρμες του Μετρό (για να μην αναφέρουμε την ασφάλεια του Προαστιακού που είναι ως γνωστόν… αρμοδιότητα του Αρείου Πάγου), αλλά η σκέψη τους πήγε μπροστά: στα ωραιότατα σημεία στάσης ή στάθμευσης που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ώστε να αποκλειστούν τα ταξί από τις λεωφορειολωρίδες.

Τα ταξί, που παρότι ιδιωτικά, με τα χάλια που έχουν οι δημόσιες μεταφορές εκτελούν τελικά δημόσιο μεταφορικό έργο, γιατί πολύ απλά το κράτος δεν μπορεί. Και για να διορθωθούν τα σημερινά χάλια χρειάζονται χρόνια σκληρής δουλειάς από υπουργούς και κρατικές υπηρεσίες που δουλεύουν πραγματικά —και όχι «οραματικά».

Παρότι ο διαχρονικός πρόεδρος των ταξιτζήδων Θύμιος Λυμπερόπουλος είναι για πολλούς… «σεσημασμένος ταραχοποιός» δεν σημαίνει ότι έχει πάντα άδικο. Το να ζητάς από έναν άνθρωπο που για τον α’ ή β’ λόγο (υγείας ή ηλικίας), δεν μπορεί να σταθεί στον συνωστισμό που επικρατεί στις πλατφόρμες του Μετρό ούτε να περιμένει στο κρύο (ή τον καύσωνα) το λεωφορείο (επί 40 λεπτά), να βγει στη μεσαία λωρίδα για να κάνει σήμα στο ταξί, απλά δεν στέκει.

Το «όραμα» συγκρούεται εδώ με την πραγματικότητα και το αίτημα του ΣΑΤΑ να είναι η ελεύθερη η είσοδος των ταξί στις ειδικές λωρίδες κυκλοφορίας (λεωφορειολωρίδες) είναι λογικό. Οταν λειτουργήσουν σωστά το Μετρό και τα λεωφορεία στην Αθήνα (σε πέντε, σε δέκα χρόνια ή και ποτέ) τότε φυσικά να συζητήσουμε για τις λεωφορειολωρίδες. Μέχρι τότε, η πόλη πρέπει κάπως να κινηθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...