Μια ανάγκη, μια Τράπεζα, ένας Γερμανός και ένα πώμα προκάλεσαν μια μικρή «βιομηχανική επανάσταση» στη Θεσσαλία του Μεσοπολέμου. Με το που το εν λόγω γεωγραφικό διαμέρισμα ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος, το 1881, εντάθηκε και η οικονομική δραστηριότητα. Πρωτεργάτες, στο Βόλο, η οικογένεια Κοσμαδόπουλου, πηλιορείτικης καταγωγής, με επάγγελμα αρχικά αργυραμοιβών. Ο Δημήτριος Κοσμαδόπουλος ανοίγει το 1885 το πρώτο τραπεζικό γραφείο στο Βόλο και το 1910 τη δική του τράπεζα. Το 1917 προσλαμβάνει του γιους του Ιωάννη και Γεώργιο ως συνεταίρους. Εκείνοι, μετά το θάνατό του το 1921, αγοράζουν εκτάσεις στην Αγριά, για να στήσουν την πρώτη, πρότυπη μονάδα εμφιάλωσης, παράλληλα με τα ψυγεία για παραγωγή πάγου και διατήρηση φρούτων που λειτουργούσαν. Κυρίως λεμονιών από τα Λεχώνια. Το 1924 η παραγωγή λεμονιών είναι τεράστια και μπροστά στον κίνδυνο να καταστραφεί αποφασίζουν να την χυμοποιήσουν, προσκαλώντας ειδικό από τη Γερμανία. Κάπως έτσι η Εταιρεία Ψυγείων Αγριάς ΑΕ, η ΕΨΑ, έφερε στον… κόσμο την περίφημη αναψυκτική λεμονάδα της. Η επιτυχία της έφερε και το ρεύμα στα εργοστάσια των Κοσμαδόπουλων, οι οποίοι μοίρασαν ενέργεια σε όλη την περιοχή. Μέχρι που το 1936 η ΕΨΑ πέρασε στην Εθνική Τράπεζα και λίγο αργότερα, στα χρόνια του πολέμου, βιομηχανοποίησε και τη «συνθετική λεμονάδα» ή γκαζόζα.

Στο μεταξύ, έξω από τα Τρίκαλα ιδρύθηκε, το 1926, από τον Θεόδωρο Κλιάφα η εταιρεία με το όνομά του, με αντίστοιχο αντικείμενο: ψυκτικούς θαλάμους για την παραγωγή πάγου. Το 1927 η αγάπη του Κλιάφα για την καινούργια μανία των αναψυκτικών τον οδήγησαν σε μια μικρή μονάδα εμφιάλωσης, με δυνατότητα παραγωγής 120 φιαλών την ώρα και μεγάλη επιτυχία. Το πρόβλημα με τα πώματα των αναψυκτικών έκανε το Θεόδωρο Κλιάφα πρωτοπόρο: το 1933 πρώτος εισήγαγε το μεταλλικό πώμα crown (ή «τσιγκάκι» για τα παιδικά παιχνίδια που στηρίχθηκαν σε αυτό), ευρεσιτεχνία του Γουίλιαμ Πέιντερ, το 1892, στη Βαλτιμόρη.

Επόμενο: Κλωστές «Πεταλούδα»: Το σπορ της εξαγοράς και το «Αμ πως!» του πονηρού Θύμιου

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News