732
Οι Βραζιλιάνοι παρακολούν για ένα γκολ στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Τελικά ήρθαν δύο και μάλιστα στις καθυστερήσεις | REUTERS/Paulo Whitaker

Το ποδόσφαιρο… τρελάθηκε!

Sportscaster Sportscaster 23 Ιουνίου 2018, 14:55
Οι Βραζιλιάνοι παρακολούν για ένα γκολ στον αγώνα με την Κόστα Ρίκα. Τελικά ήρθαν δύο και μάλιστα στις καθυστερήσεις
|REUTERS/Paulo Whitaker

Το ποδόσφαιρο… τρελάθηκε!

Sportscaster Sportscaster 23 Ιουνίου 2018, 14:55

Δεν έλειψε ποτέ, από κανένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Επειτα από 20 διοργανώσεις η Βραζιλία πίστευε ότι τα είχε δει όλα. Κι όμως, υπήρχε κάτι που δεν είχε ξαναζήσει – της συνέβη χθες (Παρασκευή) για πρώτη φορά: για να κερδίσει (2-0 την Κόστα Ρίκα), χρειάστηκε να σκοράρει τα νικητήρια γκολ στις καθυστερήσεις του αγώνα. Αυτός ο μικρός επίγειος παράδεισος της Κεντρικής Αμερικής, που διαθέτει μόνον έναν παίκτη top επιπέδου (τον τερματοφύλακα Κέιλορ Νάβας), παραλίγο να στείλει τον γίγαντα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου στην Κόλαση. Στο τέλος του ματς ο Νεϊμάρ έκλαψε από χαρά. Ο προπονητής του, Τίτε, έφαγε μια… σαβούρα καθώς πανηγύριζε σαν να είχε κατακτήσει, ήδη, το χρυσό αγαλματίδιο.

Πίεση. Μεγάλη πίεση. Για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο, τέσσερα στα πέντε γκραν φαβορί δεν κατάφεραν να νικήσουν στο παρθενικό τους ματς στο τουρνουά. Από τις (θεωρητικά) top-5 ομάδες (Βραζιλία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία και Αργεντινή), που έχουν σαρώσει δεκατρείς από τους είκοσι τίτλους στα μουντιαλικά χρονικά, μόνο μια -η Γαλλία- κέρδισε, οριακά (2-1), την αδύναμη Αυστραλία. Μέχρι σήμερα, καμία από τις «μεγάλες δυνάμεις» των γηπέδων δεν μας έχει εντυπωσιάσει. Δεν έχει ξανασυμβεί.

2018-06-22T144442Z_1550919443_RC1DB5B26350_RTRMADP_3_SOCCER-WORLDCUP-BRA-CRI
O Νεϊμάρ δείχνει πολύ πιεσμένος στην Ρωσία

Στη Βραζιλία, το 2014, η Ολλανδία είχε συντρίψει 5-1 την (παγκόσμια πρωταθλήτρια και πρωταθλήτρια Ευρώπης) Ισπανία. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, στη Νότιο Αφρική, η Γερμανία είχε φιλοδωρήσει την Αυστραλία με τέσσερα γκολ. Το 2006 η Ισπανία είχε νικήσει 4-0 την Ουκρανία, το 2002 η Γερμανία 8-0 τη Σαουδική Αραβία, το 1998 η Αργεντινή 4-0 την Τζαμάικα και το 1994, πάλι η Αργεντινή, 4-0 την Ελλάδα… Καμία από τις ομάδες που στην πρεμιέρα τους έκαναν επίδειξη δύναμης δεν σήκωσε το τρόπαιο στο τέλος, όμως η ανωτερότητά τους έναντι των πιο αδύναμων αντιπάλων τους επιβεβαιώθηκε με νίκες εμφατικές. Ενώ στη Ρωσία…

Στη Ρωσία, τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα δείχνουν ότι το ποδόσφαιρο… τρελάθηκε. Σχεδόν κανένα ματς δεν το κέρδισε εύκολα η (θεωρητικώς) ισχυρότερη ομάδα. Κανένας Μέσι, Νεϊμάρ, Γκριεζμάν, Σαλάχ, Τόμας Μίλερ ή Λεβαντόφσκι δεν κατάφερε να πάρει μόνος του ένα παιχνίδι, όσο εύκολο κι αν φαινόταν για την κλάση του. Καμία ομάδα δεν ήταν «χαμένη από χέρι», όταν έπαιξε με μια πολύ πιο δυνατή από εκείνη. Η «πεντάρα» που δέχτηκε η Σαουδική Αραβία στην πρεμιέρα από τους Ρώσους, ή το «χατ-τρικ» του Κριστιάνο Ρονάλντο που υποχρέωσε τους Ισπανούς σε ισοπαλία με την Πορτογαλία, είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τη νέα τάξη πραγμάτων.

2018-06-21T172659Z_1109345395_RC1184931740_RTRMADP_3_SOCCER-WORLDCUP-FRA-PER
Ούτε η Γαλλία έχει εντυπωσιάσει…

Το ποδόσφαιρο… τρελάθηκε. Οχι μόνον επειδή οι «μεγάλοι» τρομάζουν να νικήσουν τους «μικρούς», αλλά και γιατί σχεδόν όλες οι χώρες έχουν χάσει τα στοιχεία που, κάποτε, χαρακτήριζαν το παιχνίδι τους. Αυτά που συνηθίζαμε να αποκαλούμε «σχολές». Με εξαίρεση την Ισπανία, καμία άλλη ομάδα δεν θυμίζει τον εαυτό της. Η Βραζιλία έχει χάσει το «αλέγκρο» στιλ της, που την ξεχώριζε. Η μεθοδική και πειθαρχημένη Γερμανία έπαιξε στην πρεμιέρα της πιο άναρχα παρά ποτέ. Σε δυο αγώνες τους οι Ουρουγουανοί (ονομαστοί για τα… φονικά τους μαρκαρίσματα) έκαναν μόλις 16 φάουλ – κανένα για κίτρινη κάρτα. Το «ξύλο» το ρίχνει, εφέτος, η… Ελβετία. Οι ομάδες της Νότιας Αμερικής έχασαν τη λάτιν «μαγεία» τους, και οι αφρικανικές τη ρομαντική τους αφέλεια. Θαρρείς πως όλος ο Κόσμος παίζει, πια, το ίδιο ποδόσφαιρο. Αλλοι επιθετικά και άλλοι αμυντικά. Αλλοι καλύτερα και άλλοι χειρότερα. Μα όλοι (περίπου) το ίδιο.

Είναι οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης της μπάλας. Οι πιο προηγμένες τακτικές έχουν διαδοθεί στις εσχατιές του πλανήτη, όπου τις διδάσκουν ευρωπαίοι ή νοτιοαμερικανοί προπονητές. Η «επιστημονική» άμυνα δεν είναι, πλέον, μυστικό για λίγους. Ούτε οι εξελιγμένες μέθοδοι προπόνησης. Πάνω από τα μισά γκολ που έχουν επιτευχθεί σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, έχουν προέλθει από «στατικές» φάσεις. Και το κυριότερο; Ο Κέιλορ Νάβας, ο οποίος χθες όρθωσε το ανάστημά του στη Βραζιλία, δεν είναι μόνον ο τερματοφύλακας της Κόστα Ρίκα, αλλά και της Ρεάλ Μαδρίτης. Το ρόστερ της Ελβετίας είναι γεμάτο Αλβανούς, Κοσοβάρους και Κροάτες. Σενεγάλη και Σουηδία δεν διαθέτουν ούτε έναν ποδοσφαιριστή από τα εγχώρια πρωταθλήματα. Το Βέλγιο, η Ισλανδία και η Νιγηρία, μόνον έναν.

Αυτό το τουρνουά (φαίνεται να) είναι το τέλος των βεβαιοτήτων. Κανένας δεν νικά, κανένας δεν χάνει, προτού τελειώσει ο αγώνας. Εντάξει, το ξέρουμε: το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν θα το πάρει η Ισλανδία, η Ελβετία, η Αυστραλία, ή η Τυνησία. Δεν φτάσαμε, ακόμη, ως εκεί. Σε αυτές τις ομάδες, όμως, που έκαναν ή άγγιξαν την έκπληξη, οφείλουμε το σασπένς της εφετινής διοργάνωσης. Μας έδειξαν τα «προσεχώς» των Μουντιάλ του μέλλοντός μας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...