Ηταν ένα debate διαφορετικό από αυτά που είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Και για την διαδικασία του, αλλά και για το ύφος του (πολιτισμένο παρά τις εκατέρωθεν βολές που, όπως ήταν φυσικό, υπήρξαν) αλλά και για τη… φιλική του ατμόσφαιρα. Προσπάθησαν οι υποψήφιοι να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να ξεμπλέξουν το κουβάρι των θέσεων για τον καινούργιο φορέα που φιλοδοξεί να αλλάξει και να δώσει νέα πνοή στην πολιτική σκηνή (και ζωή) της χώρας. Το πρώτο debate για την Κεντροαριστερά ξεκίνησε στις 22:00 και μεταδόθηκε από τη συχνότητα του τηλεοπτικού σταθμού Action 24.

Συντονιστής ήταν ο δημοσιογράφος Γιώργος Κουβαράς και μαζί του οι δημοσιογράφοι Γιάννης Πολίτης και Αγγελική Σπανού. Στην τηλεμαχία συμμετείχαν πέντε εκ των υποψηφίων.

Στο debate συμμετείχαν οι υποψήφιοι για την προεδρία του νέου ενιαίου φορέα (αλφαβητικά): Νίκος Ανδρουλάκης, Σταύρος Θεοδωράκης, Γιώργος Καμίνης, Γιάννης Μανιάτης και Γιάννης Ραγκούσης.

Απούσα ήταν η Φώφη Γεννηματά, η οποία βρισκόταν σε περιοδεία στην Κρήτη και έχει ανακοινώσει ότι θα παραβρεθεί μόνο στις δύο τηλεμαχίες της επιτροπής Αλιβιζάτου. Απών και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, λόγω μικροεπέμβασης στην οποία υπεβλήθη.

Τα… χάι λάιτ της συζήτησης:

– Ο Σταύρος Θεοδωράκης εξαπέλυσε επίθεση κατά της Φώφης Γεννηματά για την απόρριψη της εξ αποστάσεως ηλεκτρονικής ψηφοφορίας αλλά και για την στάση της στην ψηφοφορία για αλλαγή φύλου στα 15 λέγοντας ότι «κρύβεται». Οπως τόνισε, ο μεγάλος προοδευτικός χώρος χωράει και σοσιαλιστές και δημοκράτες και φιλελεύθερους ακτιβιστές. «Αν εκλεγώ θα υπάρχει χώρος για όλους: από δεξιά μέχρι αριστερά. Τα άλλα είναι λογική μικρού κόμματος» σημείωσε και πρόσθεσε: «Το μέλλον θέλει ενώσεις στο κέντρο και λίγο λογική Μακρόν: να μας ενώσουν τα προβλήματα και όχι οι παλαιότερες ιδεολογίες».

– Ο Γιώργος Καμίνης εξέφρασε την άποψη ότι πρέπει να διαλυθούν τα κόμματα που απαρτίζουν τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς και να γίνει πολυτασικός. Σε ερώτηση του Στ. Θεοδωράκη αν θα εγκαταλείψει το δημαρχιακό θώκο εφόσον εκλεγεί, απάντησε αρνητικά, επικαλούμενος τα παραδείγματα των Ρέντσι, Σιράκ και Μιτεράν. «Δεν έχω στο μυαλό μου ένα αρχηγικό κόμμα αλλά πρωτίστως ένα κόμμα ανοιχτό. Ενα κόμμα διαφορετικό από αυτά που μας έχει κληρονομήσει η Μεταπολίτευση». 

– Ο Νίκος Ανδρουλάκης σημείωσε ως λάθος της κυβέρνησης Παπανδρέου ότι έπρεπε να έχει ενοχοποιηθεί πλήρως η περίοδος του Κ. Καραμανλή. Σημείωσε δε ότι πρέπει το νέο κόμμα να φέρει μπροστά τις θετικές στιγμές της παράταξης: τις μεταρρυθμίσεις, το κοινωνικό κράτος, την πατριωτική στάση» αλλά και «να αφήσουμε και κάποια πράγματα πίσω όπως η δημαγωγία, το πελατειακό κράτος, φαινόμενα διαφθοράς».

– Ο Γιάννης Ραγκούσης πρότεινε να μην δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης σε κυβέρνηση Μητσοτάκη εφόσον δεν συγκεντρώσει 151 βουλευτές. Παράλληλα, δήλωσε ότι όταν παραιτήθηκε από το ΠΑΣΟΚ δεν μετακόμισε σε άλλο κόμμα. «Οπως όλοι οι Ελληνες κα εγώ είχα ανάγκη τις 7.000 ευρώ της βουλευτικής αποζημίωσης. Εφυγα όμως και πήγα σπίτι μου, όχι σε άλλο φορέα» είπε χαρακτηριστικά.

– Ο Γιάννης Μανιάτης τόνισε ότι «μέσα στα Μνημόνια το ΠΑΣΟΚ στάθηκε όρθιο και κατάφερε να κρατήσει και την χώρα όρθιο» και υποστήριξε ότι ως υπουργός έδωσε το στίγμα του και κατέβαλε σημαντική προσπάθεια να αναβαθμιστεί γεωπολιτικά η χώρα.

Στην αρχή της διαδικασίας οι υποψήφιοι έκαναν από μία τοποθέτηση του ενός λεπτού, όπου τόνισαν επιγραμματικά ο καθένας:

Σταύρος Θεοδωράκης

Είμαι υπερήφανος γι’ αυτό που γίνεται σήμερα και γι’ αυτό που κάνουμε. Ενώνουμε την δημοκρατική παράταξη εμπλουτίζουμε την δημοκρατία. Δίνουμε την δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να ψηφίσουν τον επικεφαλής ενός εντελώς νέου κόμματος. Νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή αρχή για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα ριζικά.

Γιώργος Καμίνης

Ο ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε οικτρά τις ελπίδες των πολιτών και η ΝΔ δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τα πραγματικά προβλήματα. Η χώρα χρειάζεται νέες προτάσεις. Πρόοδος σημαίνει αξιοκρατία. Εξωστρέφεια και όχι κλειστά συστήματα. Ξεκινάμε για μια Ελλάδα η οποία θα στηρίζει εξίσου και τους ικανούς και τους αδύναμους.

Νίκος Ανδρουλάκης

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας και όλων των χωρών της ΕΕ είναι η άνοδος των δυνάμεων της ακροδεξιάς και του συντηρητισμού. Πρέπει να κάνουμε την Ελλάδα ένα κανονικό κράτος.

Γιάννης Μανιάτης

Μέσα στα Μνημόνια το ΠΑΣΟΚ στάθηκε όρθιο και κατάφερε να κρατήσει και την χώρα όρθιο. Ως υπουργός έδωσε το στίγμα μου και κατέβαλα σημαντική προσπάθεια να αναβαθμιστεί γεωπολιτικά.

Γιάννης Ραγκούσης

Πιστεύω πολύ στη νέα προοδευτική παράταξη και ακόμη περισσότερο στη μεγάλη προοδευτική παράταξη. Κοινωνική προϋπόθεση είναι οι αβοήθητοι Ελληνες να νιώσουν ότι το κάνουμε γι’ αυτούς όχι για μας, για να γίνουμε καλά αμειβόμενοι κρατικοί αξιωματούχοι. Πολιτική προϋπόθεση είναι να την απελευθερώσουμε από την συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, να μην δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης σε κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων προς τους πέντε υποψηφίους και οι απαντήσεις τους:

Θεοδωράκης για τους ψηφοφόρους που απευθύνεται:

Απευθυνόμαστε στο χώρο του Κέντρου, σε αυτούς που φλερτάρουν με την ΝΔ και σε όσους εγκαταλείπουν τρέχοντας τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Θέλω μια μεγάλη, τολμηρή δημοκρατική παράταξη. Κυρίως η Φώφη Γεννηματά δεν δέχθηκε να ψηφίσουν οι νέοι του εξωτερικού. Αλλά όλα αυτά πια είναι δευτερεύοντα, έστω κι έτσι οι πολίτες θα ψηφίσουν μια ηγεσία που δεν θα επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, συμφωνούμε σε πολλά αλλά θα πρέπει να συγκρουστούμε. Και την επόμενη ημέρα θα πρέπει να υπερασπίζεται ο καθένας και τις κοινές απόψεις αλλά και τις δικές του αξίες.

Ανδρουλάκης για ρήγμα με Γεννηματά:

Ολα αυτά τα δύσκολα χρόνια παρέμεινα μέλος και απλός στρατιώτης. Το ίδιο θα πράξω και την επόμενη ημέρα. Εχω μάθει να σέβομαι τις αποφάσεις των οργάνων. Στο συνέδριο του 2015 υπερασπίστηκα την άποψη να φτιάξουμε πρώτα το κόμμα και μετά τον αρχηγό και οι εξελίξεις με δικαίωσαν. Φάγαμε ένα μήνα με τα διαδικαστικά. Αυτή η παράταξη δεν πρέπει να είναι ένα αρχηγικό κόμμα. Δεν θα είμαστε όμως ούτε ένα κόμμα-Βαβέλ όπως φάνηκε στη Βουλή με την αλλαγή φύλου.

Καμίνης για διάλυση κομμάτων:

Θα πρέπει να είμαστε σαφείς και καθαροί. Εγώ λέω ότι θα πρέπει να πάμε σε ένα ενιαίο κόμμα με τάσεις φυσικά, όπως όλα τα σύγχρονα κόμματα σε όλες τις ευνομούμενες δημοκρατίες. Δεν το θέτω ως προϋπόθεση. Θα πρέπει να πάμε με συμφωνίες. Θα πρέπει να σεβαστούμε την ιστορία όλων. Τα κόμματα δεν καταργούνται με διατάγματα. Πιστεύω ότι πρέπει να πηγαίνουμε με μία φωνή, συμφωνώ με τον κ. Ανδρουλάκη. Η μεγάλη εγγύηση θα είναι η μεγάλη προσέλευση του κόσμου.

Μανιάτης για το ποιον θα στηρίξει στο β’ γύρο:

Εγώ θα είμαι στον δεύτερο γύρο. Στην απίθανη περίπτωση που δεν θα είμαι θα τοποθετηθώ ευθέως και θα πω ποιον προτιμώ για ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης.

Θεοδωράκης για στάση Ποταμιού στην αλλαγή φύλου:

Δεν θα κάνουμε καμία συμφωνία με κανέναν αν παραμερίζονται τα ατομικά δικαιώματα. Κανένα παζάρι στα ανθρώπινα δικαιώματα, θα πάω και με τον διάβολο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε το οικογενειακό δίκαιο σε σύγκρουση με την Εκκλησία. Και ο Κώστας Σημίτης με τις ταυτότητες. Η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν έκανε καμία αντίστοιχη κίνηση, αντιθέτως κρύβεται.

Καμίνης για τη στάση Ποταμιού-ΔΗΣΥ στην αλλαγή φύλου:

Δεν θα είχα αφήσει τις δύο Κοινοβουλευτικές Ομάδες της παράταξης να έχουν δύο και τρεις διαφορετικές γραμμές για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.

Ανδρουλάκης για εκλογές – συνεργασίες:

Είμαι υπέρ της σταθερότητας διακυβέρνησης αλλά με αυτή την κυβέρνηση κάθε μέρα που περνάει κινδυνεύει η οικονομία. Ο Τσίπρας μιλούσε για Σεισάχθεια και τώρα ξεπουλιούνται σε funds περιουσίες πολιτών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Οσοι σήμερα βάζουν το θέμα των συμμαχιών πριν από τις εκλογές περιφρονούν την βούληση του λαού. Αν δεν μπορεί να υπάρξει προγραμματική συμφωνία δεν χρειάζεται να μείνουμε στην κυβέρνηση, ας μείνουμε στην αντιπολίτευση. Συναίνεση δεν σημαίνει και συγκυβέρνηση.

Καμίνης για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ:

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαψεύδει ελπίδες και η ΝΔ δεν ενδιαφέρεται να μειώσει τις ανισότητες. Τα διλήμματα τους για την οικονομία, την παιδεία, την υγεία, την εργασία, είναι με όρους του χθες. Χρειαζόμαστε καινοτόμες ιδέες, νέες προτάσεις, προοδευτικές πολιτικές. Πρόοδος σήμερα είναι η αξιοκρατία, όχι η υποταγή στις συντεχνίες, η εξωστρέφεια όχι τα κλειστά συστήματα, η παιδεία που δίνει στο παιδί της περιφέρειας τις ίδιες ευκαιρίες με το παιδί της μεγαλούπολης. Είναι η υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όχι η επίκληση στερεοτύπων. Ξεκινάμε μία Ελλάδα που θα στηρίξει εξίσου τους ικανούς και τους αδύναμους. Μία χώρα που προχωρά χωρίς να αφήνει κανέναν πίσω.

Μανιάτης για συγκυβέρνηση με Μητσοτάκη:

Είμαι απέναντι και στον αγοραίο φιλελευθερισμό του κ. Μητσοτάκη και στον λαϊκισμό του Αλέξη Τσίπρα. Ημουν υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου και νωρίτερα υφυπουργός της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Το 2011 άνοιξα τον φάκελο ορυκτού πλούτου και η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου προχώρησε τολμηρά ώστε όλα τα έσοδα να ορυκτού πλούτου να πηγαίνουν για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων και όχι για πρόσκαιρες δαπάνες.

Ραγκούσης για συναίνεση σε ΣΥΡΙΖΑ:

Το εύκολο «όχι» προς τον ΣΥΡΙΖΑ έχει θεωρητική διάσταση. Αναμένουμε ότι ο κ. Τσίπρας θα χάσει τις εκλογές και θεωρούμε παταγωδώς. Το ρεαλιστικό είναι να συζητάμε τι θα πράξουμε αν ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης ο κ. Μητσοτάκης. Αν ο κ. Μητσοτάκης αποτύχει να συγκεντρώσει 151 βουλευτές τότε θα πρέπει να υποβάλει την παραίτησή του από το κόμμα.

Θεοδωράκης, από πού θα βρει δαπάνες για μείωση φόρων:

Υπάρχουν λύσεις θα μπορούσα να σας πω πολλές. Για παράδειγμα θα καταργούσα το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη που στοιχίζει περίπου 1,5 εκατ. ευρώ ετησίως. Ποσό που αντιστοιχεί σε λειτουργία τριών παιδικών σταθμών. Σήμερα αυξήθηκαν οι γενικές γραμματείες σε 156. Πρέπει να περιοριστεί η δυνατότητα σπατάλης του κράτους και να πάμε σε αυστηρή αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων η οποία θα περιλαμβάνει και απολύσεις.

Κάνει την αξιολόγηση το ΑΣΕΠ. Οσοι επιτυγχάνουν θα προσλαμβάνονται, όσοι αποτυγχάνουν διαρκώς θα πρέπει να οδηγούνται στην έξοδο.

Ανδρουλάκης για αλλαγή εκλογικού νόμου:

Πρέπει να υπάρχει αναλογικότερο σύστημα και μπόνους με σκαλοπάτια. Πρέπει να σπάσει η Β’ Αθηνών. Αν ο κ. Μητσοτάκης ή ο κ. Τσίπρας είναι έτοιμοι να συζητήσουν την πρότασή μου είναι ευπρόσδεκτοι, για να ηθικοποιήσουμε το πολιτικό μας σύστημα.

Πρότασή μου επίσης είναι ο κάθε υποψήφιος να δεσμεύεται στο πρόγραμμα ώστε αν ο αρχηγός αλλάξει το πρόγραμμά του μετεκλογικά να μπορεί να διαφοροποιηθεί ο κάθε βουλευτής υπερασπιζόμενος το πρόγραμμα και όχι τις απόψεις του εκάστοτε αρχηγού.

Μανιάτης για τα χρέη του ΠΑΣΟΚ:

Δεν συμμετείχα ποτέ στα εσωτερικά του Κινήματος. Το ΠΑΣΟΚ δανείστηκε σε άλλες εποχές, το ίδιο λάθος έκαναν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα είναι άλλη εποχή. Το ΠΑΣΟΚ αποπληρώνει κανονικά τα δάνειά του και μείωσε κατά 75% τα λειτουργικά του έξοδα. Αυτό που μπορώ να δεσμευτώ είναι ότι ο ελληνικός λαός δεν θα επιβαρυνθεί ούτε με ένα ευρώ από την αποπληρωμή των δανείων. Και γι αυτό πρέπει να δεσμευτούν και οι ηγέτες των άλλων κομμάτων που έχουν το ίδιο πρόβλημα.

Ραγκούσης για τη σύγκρουση με την Εκκλησία:

Δεν είμαι υπάλληλος της διοίκησης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εγώ περιέγραφα καταστάσεις και δεν αφορούσαν πρόσωπα όσα είπα (περί ομοφυλοφίλων). Την σύγκρουση επέλεξε η Εκκλησία. Ως δήμαρχος και ως υπουργός έχω στηρίξει την φιλανθρωπική προσπάθεια της Εκκλησίας αλλά δεν είμαι πρόθυμος να υπηρετήσω τον σκοταδισμό που εκπέμπεται από ορισμένους κύκλους. Θέλω να κάνει βήματα προόδου και όχι οπισθοδρόμησης η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Οι απευθείας ερωτήσεις μεταξύ υποψηφίων

Στο δεύτερο σκέλος του debate οι υποψήφιοι ρώτησαν ο ένας τον άλλο, απευθείας.

Θεοδωράκης ρωτά Καμίνη:  Θα διατηρήσεις τη θέση του δημάρχου; Εγώ αφιερώνω 18 με 20 ώρες την ημέρα στο Ποτάμι, εσύ το εμφάνισες ως part time job.

Απάντηση Καμίνη: Υπάρχουν διεθνή παραδείγματα. Ο Ρέντσι δεν παραιτήθηκε. Ο Σιράκ ήταν δήμαρχος Παρισίων και του κόμματός του, όπως και ο Μιτεράν. Το θέμα είναι πώς κατανέμει κανείς δημιουργικά το χρόνο του. Εδώ δεν πάμε για ένα αρχηγικό κόμμα, πάμε να φτιάξουμε συλλογική ηγεσία όπου θα έχουμε όλοι ρόλο. Πάντοτε στη ζωή μου έκανα δύο πράγματα με επιτυχία και συνέπεια.

Ανδρουλάκης ρωτά Θεοδωράκη: Αφού το Ποτάμι ανήκει στον κεντρώο χώρο γιατί δεν επέλεξε να συνεργαστεί στη Βουλή με το κόμμα των φιλελευθέρων αλλά με τους σοσιαλδημοκράτες;

Απάντηση Θεοδωράκη: Ο μεγάλος προοδευτικός χώρος χωράει και σοσιαλιστές και δημοκράτες και φιλελεύθερους ακτιβιστές. Αν εκλεγώ θα υπάρχει χώρος για όλους: από δεξιά μέχρι αριστερά. Τα άλλα είναι λογική μικρού κόμματος. Το μέλλον θέλει ενώσεις στο κέντρο και λίγο λογική Μακρόν: να μας ενώσουν τα προβλήματα και όχι οι παλαιότερες ιδεολογίες.

Μανιάτης ρωτά Θεοδωράκη: Αφού δεν πήγε όπως θα ήθελες το Ποτάμι γιατί να πάει με την ηγεσία σου καλύτερα ο νέος φορέας;

Απάντηση Θεοδωράκη: Μπορεί να σε ξεχωρίζω αλλά είσαι βουλευτής που από 40% πήγε στο 4%, πώς μπορείς να ρωτάς για ένα κόμμα που από 6% πήγε στο 5%. Η ΔΗΑΝΑ απέτυχε; Ο Κύρκος απέτυχε; Ο Μάνος απέτυχε; Το ίχνος που αφήνει κάθε κόμμα δεν είναι πάντα ανάλογο με τα ποσοστά του. Χρειάζεται τολμηρότητα και γρήγορες αποφάσεις.

Κοινό ερώτημα: Τι διαφορετικό θα έκαναν το 2009 αν ήταν πρωθυπουργοί

Θεοδωράκης:

Καλώς απευθυνθήκαμε στην ΕΕ τότε, δεν υπήρχε ούτε Ρωσία, ούτε Κίνα, ούτε Βενεζουέλα. Αυτό για το οποίο ασκώ κριτική είναι ότι έπρεπε το πολιτικό σύστημα να είχε έτοιμες τις λύσεις και να μην δεχθεί κακές προτάσεις, όπως εκείνες του ΔΝΤ. Οι πολιτικοί εκείνης της περιόδου δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τις καλές από τις κακές προτάσεις.

Ανδρουλάκης:

Αν κάναμε ένα λάθος είναι ότι έπρεπε να έχει ενοχοποιηθεί πλήρως η περίοδος του Κ. Καραμανλή ο οποίος θέλει σήμερα να γίνει και Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πέρασε στην κοινή γνώμη η εικόνα ότι το ΠΑΣΟΚ έφερε το Μνημόνιο.

Καμίνης:

Θα ξεκινήσω από τα θετικά της κυβέρνησης Παπανδρέου: Διαύγεια, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, νόμος Διαμαντοπούλου, μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Το πρόβλημα είναι ότι η κοινή γνώμη δεν πείστηκε ότι πρόκειται για μεταρρυθμίσεις, δεν οικειοποιηθήκαμε το πρόγραμμα. Στη συνέχεια και η κυβέρνηση Παπαδήμου έκανε πολλά θετικά και η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Να διαχωρίσω όμως: ο κ. Βενιζέλος στάθηκε επάξια στις επάλξεις, ενώ ο κ. Σαμαράς έκανε θεμελιώδη λάθη, ειδικά με τον τελευταίο του ανασχηματισμό.

Ραγκούσης:

Οταν εμείς προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τη χώρα όρθια και να βρούμε λεφτά, οι κύριοι Σαμαράς και Τσίπρας κατέβαζαν τον κόσμο στους δρόμους. Ηθελαν μόνο να καταλάβουν την εξουσία και το κατάφεραν και ο ένας υπέγραψε το β’ Μνημόνιο και ο άλλος το τρίτο. Αποδείχθηκε ότι η χώρα δεν είχε άλλη λύση το 2010. Το θέμα δεν είναι γιατί μπήκαμε στο Μνημόνιο αλλά γιατί κολλήσαμε στο Μνημόνιο.

Μανιάτης:

Οταν η κυβέρνηση Παπανδρέου ανέλαβε την χρεοκοπημένη χώρα από την διακυβέρνηση Καραμανλή θα μπορούσαμε να παραδώσουμε στον επόμενο. Δεν το πράξαμε, προτάξαμε το πατριωτικό μας καθήκον και κρατήσαμε τη χώρα όρθια. Προφανώς και έγιναν επιμέρους λάθη, όμως το τελικό ισοζύγιο ήταν θετικό.

Οι άλλες στιγμές του debate:

Θεοδωράκης για τον λόγο που αρνείται τον όρο Κεντροαριστερά:

Δεν τον αρνούμαι, δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες.

Ανδρουλάκης για το αν θα έχει ρόλο για Σημίτη, Παπανδρέου, Βενιζέλο:

Σέβομαι και τους τρεις ηγέτες και θα είναι πολύ χρήσιμη η εμπειρία τους. Αν κάτι πρέπει να πετύχουμε είναι η ενοποίηση του ιστορικού αφηγήματος ανεξαρτήτως των συγκυριακών στιγμών που υπηρέτησε ο καθένας από τους προαναφερθέντες. Στην όχθη του καινούργιου πρέπει να φέρουμε τις θετικές στιγμές της παράταξης: Τις μεταρρυθμίσεις, το κοινωνικό κράτος, την πατριωτική στάση. Πρέπει να αφήσουμε και κάποια πράγματα πίσω όπως η δημαγωγία, το πελατειακό κράτος, φαινόμενα διαφθοράς.

Μανιάτης για την ανανέωση στο νέο φορέα:

Το νέο δεν είναι υποχρεωτικά και ηλικιακά. Πάρτε το παράδειγμα Τσίπρα: εκφράζει ό,τι πιο δημαγωγικό, είναι παιδί του κομματικού σωλήνα. Νέο στην πολιτική είναι αυτό που έχει ένσημα ζωής, αλήθεια και συνέπεια λόγων και έργων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News