Ο Μαριάνο Ραχόι το δήλωσε ξεκάθαρα: το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί σε καμία περίπτωση. Και στη συνέχεια αποφάνθηκε υπέρ του και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας, αναστέλλοντας τον νόμο που υπερψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη από το καταλανικό κοινοβούλιο και επιτρέπει στην τοπική κυβέρνηση να ζητήσει τη λαϊκή ετυμηγορία περί ενδεχόμενης ανεξαρτησίας της πλούσιας βορειοανατολικής comunidad autónoma της Καταλονίας.

Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας αιτιολόγησε την καταφυγή του στη Δικαιοσύνη, κάνοντας λόγο για μια «απαράδεκτη πράξη ανυπακοής» από την πλευρά των Καταλανών, υποστηρίζοντας επίσης πως «ό,τι δεν είναι νόμιμο δεν είναι ούτε δημοκρατικό».

Εκείνοι, ωστόσο, επιμένουν, δηλώνοντας πως το δημοψήφισμα θα πραγματοποιηθεί κανονικά, όπως έχει προγραμματιστεί, την 1η Οκτωβρίου, αλλά και υπερψηφίζοντας (μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση της απόφασης των δικαστών) νομοσχέδιο όσον αφορά τη μετάβαση της πατρίδας τους σε καθεστώς ανεξαρτησίας, στην περίπτωση επικράτησης του «Ναι».

Η κατάσταση χαρακτηρίζεται εκρηκτική ενώ τα μέλη της Guardia Civil βρίσκονται ήδη σε επιφυλακή, με τον καταλανό πρόεδρο Κάρλες Πουτζδεμόν και τους υπουργούς του να κινδυνεύουν να καταλήξουν ακόμα και στη φυλακή. Αλλά είναι πράγματι τόσο σοβαρή η κατάσταση στην Ισπανία; Σύμφωνα, πάντως, με τον Τόνι Μπάρμπερ των Financial Times το «Catalexit» δύσκολα θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια του 2017.

Καταρχάς επειδή -εξηγεί ο αρχισυντάκτης επί ευρωπαϊκών ζητημάτων της βρετανικής εφημερίδας- το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι κάθε άλλο παρά δεδομένο. Τον Ιούνιο οι δημοσκοπήσεις έδιναν το προβάδισμα στο «Οχι» με ποσοστό 49,4%. Οι υποστηρικτές του «Ναι» μόλις που ξεπέρασαν το 41%, με αναποφάσιστους να έπονται.

Το τι θα ψηφίσουν (εάν τελικά) οι Καταλανοί την 1η Οκτωβρίου παραμένει άγνωστο. Αλλά είναι πιθανό πάρα πολλοί να απέχουν, όπως συνέβη στο άτυπο δημοψήφισμα του 2014, όταν ψήφισε μόλις το 40% των ψηφοφόρων. Και το γεγονός ότι δεν απαιτείται ένα ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής, θα περιορίσει την ισχύ μιας ενδεχόμενης επικράτησης των υπέρμαχων της ανεξαρτησίας. Η Μαδρίτη εξακολουθεί να ελέγχει το μοίρασμα των κρατικών πόρων μεταξύ των πολλών ισπανικών περιφερειών ενώ θα μπορούσε ακόμα και να άρει το καθεστώς (ημι)αυτονομίας της Καταλονίας.

Σημαντική είναι και η ευρωπαϊκή διάσταση του ζητήματος καθώς δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς – αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μπάρμπερ – σε μερικούς μήνες έναν πρωθυπουργό και έναν υπουργό Οικονομικών της Καταλονίας να κάθονται δίπλα στους ομολόγους τους από την Ισπανία. Τέλος, πρέπει να επισημανθεί πως οι καταλανικές επιχειρήσεις και οι βιομηχανίες, παρά τα όποια εθνοτικά τους φρονήματα, το τελευταίο που επιθυμούν είναι μια μακρά περίοδο πολιτικής και οικονομικής αστάθειας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News