674
|

Homo Kataskevasticus

Αλκης Γαλδαδάς Αλκης Γαλδαδάς 3 Οκτωβρίου 2014, 00:27

Homo Kataskevasticus

Αλκης Γαλδαδάς Αλκης Γαλδαδάς 3 Οκτωβρίου 2014, 00:27

Παρακολούθησα όσο μπορούσα περισσότερο τις «Νύχτες Πρεμιέρας» και ένα από τα ευχάριστα γύρω από αυτές ήταν το πόσος πολύς και νέος σε ηλικία κόσμος πέρασε ατέλειωτες ώρες στις κινηματογραφικές αίθουσες. Και μάλιστα εκείνες τις ώρες που οι διάφοροι τηλεοπτικοί σταθμοί βομβαρδίζουν όποιον έχει την απερισκεψία να έχει ανοιχτό τον δέκτη του. Βομβαρδισμός με δήθεν ειδήσεις που είναι στην ουσία είτε προπαγάνδα για την κυβέρνηση, είτε ό,τι συμφέρει για τις άλλες επιχειρήσεις του ιδιοκτήτη του κάθε σταθμού. Οι κινηματογραφικές Νύχτες όμως τελείωσαν και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε για τις υπόλοιπες μεγάλες και σκοτεινές βραδιές, μέχρι να έλθει ξανά η Άνοιξη.

Εδώ και ένα χρόνο παρατηρώ σε διάφορα ξενόγλωσσα έντυπα (π.χ. Popular Science, Die Zeit, Wallpaper) αλλά και στο Διαδίκτυο, μια τάση να προβάλλονται εκτός από τις ερασιτεχνικές ψηφιακές ταινίες που μπορεί κάποιος να φτιάχνει με μια μικρή κάμερα και τον υπολογιστή του, και θέματα διαφόρων κατασκευών, όχι απαραίτητα από επαγγελματίες.

Έχουμε και εδώ, τουλάχιστον στην πρωτεύουσα, τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε διάφορα μαθήματα και μετά να γεμίσουμε τον κόσμο με τα έργα των χεριών μας περνώντας πολύ πιο δημιουργικά τις νύχτες μας από το να μπάζουμε στο σπίτι με τα κουμπιά της TV διάφορους αντιπαθητικούς να παίζουν με τα νεύρα μας.

Την προηγούμενη χρονιά παρακολούθησα διάφορα μαθήματα και μόνον γι' αυτά έχω κάποια γνώμη και θα ήθελα να γράψω κάτι. Γενικότερα όμως θα χαρώ αν και εδώ γίνει πιο ισχυρή η τάση του «φτιάχνω διάφορα πράγματα με τα χέρια μου».

Από τα όσα είχε να προσφέρει κάτι που λέγεται: «Μικρό Πολυτεχνείο» παρακολούθησα Μοντάζ, Εικονοληψία, Βίντεο Αρτ. Ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο. Αν και θα ήθελες να διαρκούν λίγο πιο πολύ για να πάρεις και περισσότερα, ήταν πάντως όλοι οι εισηγητές άνθρωποι του επαγγέλματος, ήξεραν για τι μιλούσαν και δεν κοίταζαν και πολύ το ρολόι τους. Πράγμα σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Άξιζε τον κόπο.

Ενδιαφέρον επίσης ήταν κάτι που έχει σχέση με το απλό κινούμενο σχέδιο, τύπου στοπ-καρέ. Δεν ξέρω πότε ακριβώς θα έχει πάλι αυτή τη χρονιά αλλά συνιστώ σε όποιον ενδιαφέρεται να παρακολουθεί το σάιτ της κ. Χριστίνας ντε Πιαν, που είναι γεμάτο με πληροφορίες γύρω από αυτό το συμπαθητικό αλλά και χρήσιμο θέμα. Είναι άσκηση υπομονής αυτό το εντελώς χειροποίητο κινούμενο αλλά φτιάχνεις μετά από λίγο πράγματα που δεν πιστεύεις ότι βγήκαν από τα χέρια σου. Όσο για τα κλασικά μαθήματα γλωσσών και φωτογραφίας, συνήθως δωρεάν, υπάρχουν, μεταξύ άλλων, και αυτά που προσφέρει συνήθως χωρίς χρήματα, ο γνωστός χώρος Nosotros στην οδό Θεμιστοκλέους 66, μόνον που ακόμη δεν έχουν ανακοινώσει το πρόγραμμα για τη χρονιά αυτή.

Τα πιο απροσδόκητα μαθήματα όμως βρίσκω ότι προσέφερε ένας καινούριος χώρος που δημιουργήθηκε λίγο πριν αρχίσει το καλοκαίρι. Είναι το «Ασκαρδαμυκτί», που μεταξύ άλλων έδινε την ευκαιρία σε όποιον ήθελε να φτιάξει το δικό του καλοκαιρινό πέδιλο και να ράψει από την αρχή μέχρι το τέλος ένα ζευγάρι εσπαντρίγιες. Φαίνεται κάτι λίγο και μόνο για αργόσχολες κυρίες αλλά ήταν αφάνταστα διασκεδαστικό και το έκανε ένας εξαιρετικός δάσκαλος, που έχει σπουδάσει σχεδίαση παπουτσιών στην Ιταλία και αισθανόσουν ότι έχει πολλά να σου μάθει. Τώρα, από την άλλη εβδομάδα αρχίζουν μαθήματα για παπούτσια χειμωνιάτικά και μάλλον δεν θα αισθάνεται πολύ  άσχημα κάποιος όταν ξέρει ότι μπορεί κάποια στιγμή να φτιάχνει τουλάχιστον τα δικά του παπούτσια αν όχι και των αγαπημένων του. Στο σάιτ υπάρχουν αναγγελίες και για άλλα μαθήματα που όμως δεν έχω παρακολουθήσει και δεν μπορώ να πω πολλά αλλά το να κατασκευάσεις μια ολόκληρη κιθάρα ή κούκλες για κουκλοθέατρο ή κοσμήματα δεν είναι απλά ευχαρίστηση αλλά και μια μικρή ένεση αυτοπεποίθησης. Το μόνο σίγουρο είναι πως η όλη καθοδήγηση ήταν πολύ παιδαγωγική και στο τέλος δεν έφευγες αν δεν είχες δημιουργήσει κάτι. Και ήταν όχι χωρίς μια κάποια υπερηφάνεια, που μετά φορούσες ό,τι έφτιαξες.

Πιστεύω πως ακόμη περισσότερο αυτή την όχι και τόσο φωτεινή εποχή, το να γίνουμε λίγο Homo Kataskevasticus εκτός του ότι αυτό μας συνδέει με μια κάπως διεθνή και ανερχόμενη τάση, και στο Διαδίκτυο μπορούμε να βρούμε ομοϊδεάτες και να πάρουμε ιδέες, μας προικίζει επίσης και με κάτι χειροπιαστό αντί για την αεριώδη και φαντασμένη ενασχόληση με το Facebook και το Instagram.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News