909
|

Κύριε Μπουτάρη, κάντε ένα πάρτι!

Κύριε Μπουτάρη, κάντε ένα πάρτι!

Aγαπητέ κύριε Μπουτάρη,

Σας γράφω για να σας ζητήσω να κάνετε ένα πάρτι. Όχι, όχι, μη φοβάστε, δεν εννοώ το άλλο νόημα που έχει στα αγγλικά η λέξη «party», την έννοια του πολιτικού κόμματος! Εννοώ ένα πάρτι κανονικό, όπως λέμε δηλαδή «θα κάνω ένα πάρτι», να καλέσετε φίλους, γνωστούς, ίσως να φέρουν κι αυτοί άλλους, να περάσουν μια ωραία βραδιά—κι αν έχετε και λίγο κρασάκι, ακόμα καλύτερα. 

Επιτρέψτε μου να εξηγηθώ όμως, αφού δε με ξέρετε και μπορεί να με παρεξηγήσετε. Εγώ βέβαια σας γνωρίζω. Μάλιστα θαυμάζω την πορεία σας στα κοινά, κι αυτό για ένα λόγο κυρίως: για την ανιδιοτέλειά της. Φυσικά, με την πολιτική δεν θα είχατε ασχοληθεί αν δεν είχατε και κάποια φιλοδοξία, αλλά υπάρχουν λογιώ λογιώ φιλοδοξίες, και η δική σας είναι ακριβώς του τύπου που μου αρέσει, δηλαδή η φιλοδοξία να προσφέρεις.

Να μην τρώω όμως το χρόνο σας, και να μπω στο θέμα. Το πάρτι που σας προτείνω να κάνετε, το εξομολογούμαι, το βλέπω ως ένα μέσο για την αναβίωση του κεντρώου και του κεντροαριστερού χώρου στην πολιτική μας ζωή. Την ανάγκη αυτής της αναβίωσης δε θα την αναλύσω. Κι αυτό όχι μόνο γιατί το κάνουν πια καθημερινά άλλοι, πολύ ικανότεροί μου, αλλά γιατί ξέρω ότι την πιστεύετε κι εσείς, αφού το έχετε δηλώσει ξεκάθαρα, οπότε δε χρειάζεται να σας πείσω.

Ο λόγος για τον οποίο σας γράφω είναι σχετικός με τη δική σας συμβολή σε αυτή την προσπάθεια. Όπως ξέρετε, το όνομά σας αναφέρεται πια σε πολλές δημόσιες συζητήσεις για το ζήτημα του κεντρώου-κεντροαριστερού χώρου και, όπως ξέρουμε όλοι, σε πάμπολλες ιδιωτικές. «Να, αν δεχόταν ο Μπουτάρης να αναλάβει αρχηγός, τότε μάλιστα, θα γινόταν κάτι καλό επιτέλους!» Τέτοια λένε όσοι απογοητεύονται καθημερινά με την αδυναμία των πολιτικών αυτού του χώρου, που ενώ εκφράζει τα όνειρα ενός τόσο μεγάλου αριθμού ελληνίδων και ελλήνων, δε λέει να συνέλθει, να συγκροτηθεί, να ορθοποδήσει. Απογοητεύονται από τις μωροφιλοδοξίες κάποιων, από τις μικρότητες άλλων, από την ασυνεννοησία μερικών, από την αβουλία των υπολοίπων.

Ο λόγος για τον οποίο επικαλούνται εσάς τόσοι πολλοί, πιστεύω, είναι βέβαια και η έμπρακτη απόδειξη πού έχετε δώσει, ότι σας ενδιαφέρουν τα κοινά, μα πάνω από όλα αυτή σας η ανιδιοτέλεια. Γιατί εσείς δεν είστε σαν τους περισσότερους επαγγελματίες πολιτικούς. Εσείς δεν πολιτευτήκατε για τη δόξα, την εξουσία, το συμφέρον, ή επειδή περάσατε τα φοιτητικά σας χρόνια σε κομματική νεολαία και δεν ξέρετε να κάνετε τίποτε άλλο. Όχι. Εσείς δουλέψατε και πετύχατε στη δουλειά σας, που την κάνατε με μεράκι, κι έπειτα, μεγάλος πια, από περίσσευμα κι όχι υστέρημα νου και ψυχής, δώσατε το χρόνο σας για να βοηθήσετε τον τόπο σας, την πόλη σας. Βέβαια έχετε ωραίες ιδέες και την ικανότητα να τις βάζετε σε πράξη. Όμως είναι κυρίως η ανιδιοτέλεια που σας κάνει να ξεχωρίζετε, και να αποτελείτε για τόσο κόσμο σήμερα αυτό που λέμε «εγγύηση».

Σας το ορκίζομαι, όμως, δε θέλω να σας παρασύρω. Δε θέλω να σας πιέσω να γίνετε αρχηγός, γιατί γνωρίζω καλά ότι σας αρέσει αυτό που είστε και δε θέλετε να το αλλάξετε. Και σας καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί έτσι είμαι κι εγώ: μου αρέσει αυτό που είμαι και δε θέλω να το αλλάξω. Από την άλλη μεριά, όμως, το γεγονός ότι εσείς ασχολείστε τόσο ενεργά με τα κοινά, μου δίνει το δικαίωμα, όπως και σε πολλούς άλλους, να σας ζητάμε να κάνετε και κάτι παραπάνω, κι αυτό λόγω των δύσκολων ημερών που περνάει ο τόπος.

Με αυτή την πρόθεση λοιπόν, αλλά με μεγάλο σεβασμό στις διαθέσεις σας, σας ζητάω να κάνετε ένα πάρτι. Θα μου πείτε, αφού θέλω πάρτι, γιατί δε το κάνω μόνος μου, ή δε βάζω κανένα φίλο μου να το κάνει; Εμ, εδώ είναι το ζήτημα: γιατί αν το κάνετε εσείς, θα είναι αλλιώς. Εάν είστε εσείς ο οικοδεσπότης, το πάρτι θα είναι πιο ωραίο, πιο πετυχημένο, πως το λένε! Θα φέρετε ωραίο κόσμο, θα φέρετε ανθρώπους εκτός πολιτικής, που έχουν κινητοποιηθεί από την κρίση και συμμετέχουν ενεργά στο δημόσιο διάλογο, θα φέρετε νέους, που μυρίζονται πολύ καλά την ανιδιοτέλεια και σας αγαπούν για την αντισυμβατικότητά σας, θα φέρετε ανθρώπους ζωντανούς, αλλιώτικους, όχι τους συνηθισμένους. Ε, κι αν θέλετε να φωνάξετε και μερικούς από τους πολιτικούς που θεωρείτε πιο σοβαρούς, δικό σας είναι το πάρτι, όποιον θέλετε καλείτε! Ας έρθουν κι από αυτούς, και το πολύ-πολύ, άμα δεν τους αρέσει, φεύγουν.

Ένα τέτοιο πάρτι δε μπορώ να το κάνω εγώ, ούτε άλλος. Αφήστε που αν το επιχειρήσει άλλος θα κάνει ο καθένας το δικό του, θα λέει ο ένας «τώρα να χορέψουμε», ο άλλος «όχι, να φάμε», ο τρίτος θα θέλει πιο δυνατά τη μουσική, ο τέταρτος θα αλλάζει τα τραγούδια, και στο τέλος θα στενοχωρηθούνε μεταξύ τους οι καλεσμένοι. Αν είστε όμως εσείς ο οικοδεσπότης αλλάζει. Εσείς θα καλέσετε, άρα εσείς θα ορίσετε τους κανόνες, ώστε να δώσει ο καθένας τον καλό εαυτό του, να μην παραφερθεί, και να περάσουν όλοι καλά.

Καταλήγω: κύριε Μπουτάρη μου, να χαρείτε, κάντε το πάρτι. Ε, κι αν πετύχει και το ξανακάνετε, καλύτερα ακόμη. Κι αν στο πάρτι γίνουν και κουβέντες που θα οδηγήσουν μετά σε άλλες, κι αυτό μια μέρα εξελιχθεί σε νέο πολιτικό φορέα, το πάρτι θα είναι γουρλίδικο, θα είναι αυτό που λένε «η γνωριμία εξελίχθηκε σε γάμο». Μπορεί να κάνετε τον κουμπάρο μια μέρα, ποιος ξέρει, ή να βαφτίσετε τα παιδιά. Κι αν υπάρξει αίσιο τέλος, όπως ελπίζω βαθιά, γιατί το έχει μεγάλη ανάγκη ο τόπος, θα θυμούνται όλοι με αγάπη, όπως σε όλες τις ωραίες σχέσεις, την αρχή της. Και θα λένε «όλα ξεκίνησαν σε ένα πάρτι». Στο πάρτι του Γιάννη Μπουτάρη.

Σας χαιρετώ και ευχαριστώ για τον χρόνο σας,

Απόστολος Δοξιάδης

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News