Το πρόβλημα δεν είναι ότι μια «σημαντική» ελληνική εταιρεία βρέθηκε σε θύελλα. Ούτε είναι πρωτοφανής εξέλιξη ότι διαπιστώθηκαν σοβαρές παρατυπίες (έως και ψιλοαπατηλές εγγραφές) στα λογιστικά βιβλία. Το πραγματικό πρόβλημα που ανέδειξε η πρωτοβουλία ενός «άγνωστου» hedge fund, του QCM, είναι η αποκάλυψη μαύρης τρύπας στην ελληνική αγορά. Είναι η τρύπα εμπιστοσύνης, εποπτείας και ελέγχου επιχειρήσεων. Ολα όσα δεν θέλαμε να δούμε, αλλά είδαμε όταν εμφανίστηκε ο μικρός που είπε την αλήθεια: ο βασιλιάς είναι γυμνός. Και αυτά για μια εταιρεία που πολλοί θεωρούσαν «σπουδαία», με εξωστρέφεια, μία από τις αγαπημένες επενδυτικές επιλογές ελληνικών αμοιβαίων κεφαλαίων.

Δεν είναι τυχαίο ότι την προηγούμενη εβδομάδα και ενώ όλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει στην Folli Follie, κάποιοι διέδωσαν στην αγορά ότι ο 47χρονος Γκάμπριελ Γκρέγκο ετοιμάζει εκθέσεις και για άλλες ελληνικές εταιρείες. Το αποτέλεσμα ήταν να καταρρεύσουν μετοχές όπως ΙΝΤΡΑΚΟΜ και Ιντραλότ. Οσοι πωλούσαν πανικόβλητοι μετοχές δεν σκέφθηκαν ότι οι εταιρείες αυτές είχαν ελεγχθεί από ορκωτούς. Ούτε τους καθησύχαζε η σκέψη ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει εξασφαλίσει πως όσα καταγράφονται στους ισολογισμούς είναι ορθά. Χρειάστηκε να εμφανιστεί ο επικεφαλής του fund και να δηλώσει ότι δεν έχει ασχοληθεί με άλλες ελληνικές εταιρείες για να σταματήσει η κατάρρευση των μετοχών.

Αποδείχθηκε ότι δεν χρειαζόμαστε ρύθμιση στην ελληνική αγορά. Οι φορολογούμενοι μπορούν να εξοικονομήσουν πολλά εκατομμύρια που ξοδεύονται για τη στελέχωση των εποπτικών αρχών. Το έργο μπορεί να το αναλάβει, χωρίς μάλιστα να χρεώνει το Δημόσιο, η ομάδα του Γκάμπριελ Γκρέγκο!

Ακόμα και αν θεωρηθεί υπερβολή να αποδώσουμε στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς ευθύνες για σκάνδαλο που δεν πρόλαβε, είναι σίγουρα δίκαιο να αποδοθούν ευθύνες για τους χειρισμούς, αφού άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Η ηγεσία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αιφνιδιάστηκε περισσότερο και από τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας που παρεπιδημούσε στο Ντουμπάι. Ο πρόεδρος της Επιτροπής καθηγητής Χαράλαμπος Γκότσης ήταν απασχολημένος σε πολυήμερο συνέδριο της Διεθνούς Ενωσης Κεφαλαιαγορών (IOSCO) στη Βουδαπέστη και ενημερωνόταν τηλεφωνικώς.

Στην αρχή σκέφθηκαν το αυτονόητο: να παρέμβουν σταματώντας τη διαπραγμάτευση της μετοχής ώστε να γίνουν έλεγχοι και να προστατευθούν οι επενδυτές. Η σκέψη απορρίφθηκε όχι επειδή δεν είχαν νομικά τη δυνατότητα, αλλά επειδή ο πρώην κομάντο των ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ, που σπούδασε στο LSE και στο Columbia, ξέρει καλύτερα τη δουλειά από τους δικούς μας, τους επόπτες. Απείλησε τις ελληνικές αρχές ότι αν σταματούσαν την διαπραγμάτευση και, συνεπώς, δεν κέρδιζε από την κατάρρευση της μετοχής, θα κατήγγειλε το ελληνικό χρηματιστήριο ως αναξιόπιστο. Θα ζητούσαν και πιθανότατα θα πετύχαιναν, την υποβάθμιση της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς.

Οταν τα νέα έφθασαν στην όχθη του Δούναβη, στην ονειρική Βουδαπέστη, η αγωνία δεν ήταν πλέον για την τύχη της folli follie. Αποφάσισαν ότι το μέτρο αναστολής διαπραγμάτευσης μιας μετοχής «πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ», όπως είπε σε συνέντευξη του ο πρόεδρος της Επιτροπής. Μπορούσαν να κάνουν πολλά άλλα πράγματα που «πετάνε την μπάλα στην εξέδρα», θα λέγαμε απλά. Και τα έκαναν. Επειδή όμως ο Γκρέγκο είναι «μεγάλος παίκτης» ανταπέδωσε με ανακοίνωση για να «συγχαρεί τις ελληνικές ρυθμιστικές αρχές» για την «άμεση παρέμβαση». Τους έδωσε συγχαρητήρια επειδή δεν έκαναν τίποτα και του επέτρεψαν να κερδίσει. Gentleman. Επιπλέον, τους ευχαρίστησε, καθώς ενίσχυσαν την αξιοπιστία του, αναγκαία προϋπόθεση για να ξανακάνει το ίδιο κόλπο! Ευτυχώς η υπόθεση έληξε συναινετικά και ευχάριστα, παρά το άγχος της FF.

Βέβαια, ο πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς πέρυσι είχε περάσει καλύτερα. Το 42ο Ετήσιο Συνέδριο του Διεθνούς Οργανισμού Επιτροπών Κεφαλαιαγοράς (42nd IOSCO Conference) είχε διεξαχθεί στην Τζαμάικα, στο Μοντέγκο Μπέι. Ωραία η Καραϊβική την εποχή αυτή, αλλά και η Βουδαπέστη έχει ευρωπαϊκή αρχοντιά.

Από την πλευρά της η διοίκηση της FF παρέμεινε στον κόσμο της. Στις απελπισμένες εκκλήσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς «ελάτε να μιλήσουμε» απάντησαν μεγαλοπρεπώς με αναίδεια. Eστειλαν ως απεσταλμένο τον οικονομικό διευθυντή, τον αρχιλογιστή της εταιρείας, να τους ενημερώσει. Οι ίδιοι προτίμησαν να «πετάξουν» στο Χονγκ Κονγκ για διαβουλεύσεις με την Fosun, τον κινέζικο όμιλο που έχει 13% των μετοχών. Πόσο έχει; Πολύπλοκο…

Μερικές εβδομάδες πριν από την κρίση, συγκεκριμένα στις 30 Απριλίου και ενώ οι συνεργάτες του QCM επισκέπτονταν ή μετρούσαν τα καταστήματα που πωλούν προϊόντα Folli Follie, η Fosun ανακοίνωνε καθυστερημένα, ότι πριν μία εβδομάδα, δηλαδή στις 24/4/2018, η Fidelidade-Companhia de Seguros, S.A. (θυγατρική της Fosun International Ltd) απέκτησε από τη Fosun Industrial Holdings Ltd το 10 % των μετοχών της εταιρείας.

Ετσι, μετά τις εσωτερικές συναλλαγές, το ποσοστό που κατέχει η Fosun Industrial Holdings Limited έπεσε κάτω από το όριο του 5%. Η Fosun Industrial Holdings Limited εξακολουθεί να κατέχει το ποσοστό της μέσω της FF Investment Luxembourg 2 S.à.r.l, 3, 886%) ενώ η πορτογαλική Fidelidade- Companhia de Seguros S.A., έχει 10%.

Γιατί έγιναν οι αυτές κινήσεις; Προφανώς, όχι τυχαία. Η Fosun και, πιθανότατα, η διοίκηση της FF γνώριζαν ή υποπτεύονταν όσα κάνει το επιθετικό fund QCM. Δεν μπορεί να είναι τόσο άσχετοι…

Πιθανότατα η επιχειρηματική οικογένεια ήταν σε συνεννόηση με τον κινεζικό όμιλο, ο οποίος προσπάθησε να κρύψει πιθανές ζημιές που είδε να έρχονται. Ηταν μια κίνηση άμυνας, την περίοδο που δεν είχε ξεκαθαρίσει το τοπίο. Φρόντισαν η κεντρική εταιρεία, που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ, να εμφανίζει ποσοστό μικρότερο του 5%. Το 10% το «πάρκαραν» στην ασφαλιστική εταιρεία που έχουν στην Πορτογαλία, αυτή προφανώς μπορούσε να απορροφήσει τις ζημιές.

Οταν ξέσπασε η κρίση η εταιρεία ανακοίνωσε πρόγραμμα εξαγοράς μετοχών αλλά και την «εμπιστοσύνη» του ομίλου Fosun που αύξησε το ποσοστό που είχε. Είναι αλήθεια ότι αυξήθηκε το συνολικό ποσοστό της Fosun κατά 1,1%. Αλλά και πάλι το ποσοστό της εταιρείας (3,8% +1,1%) έμεινε κάτω από 5%. Μπορεί να πωλήσει μετοχές χωρίς υποχρέωση να κάνει σχετικές ανακοινώσεις. Επιπλέον, ο ιδιοκτήτης της Fosun, ο μεγιστάνας Γκούο Γκουανγκτσάνγκ, αγόρασε προσωπικά 1,1% της εταιρείας. Οι κινέζοι επενδυτές διασφάλισαν την ελευθερία να κάνουν μελλοντικές κινήσεις. Δηλώνουν παρόντες, χωρίς πολλές δεσμεύσεις.

Υπάρχει και μια κίνηση για την τόνωση της αξιοπιστίας της FF και των βιβλίων της. Η εταιρεία αναγκάστηκε να αναθέσει τον επανέλεγχο των βιβλίων της σε «κανονική» εταιρεία ορκωτών ελεγκτών. Αντί της περίεργης εταιρείας που είχε προτιμήσει (για να κάνει οικονομία, είπαν…) ανέθεσε τη δουλειά στην «Ernst & Young». Αυτή που είχε βραβεύσει τον Τζώρτζη Κουτσολιούτσο ως Επιχειρηματία της Χρονιάς το 2015. Αυτό είναι το χαριτωμένο. Το σοβαρό είναι ότι η καλή αυτή εταιρεία ήδη ελέγχει επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχει η FF. Αυτές οι σχέσεις ήταν ο λόγος της βράβευσης.

Υπάρχει, όμως και κάτι πιο σοβαρό: η Εrnst&Young είναι η εταιρεία που ελέγχει και τη Fosun.

Οι Κινέζοι είναι επενδυτές. Δεν είναι ανόητοι. Θέλουν να είναι σίγουροι για τα πραγματικά στοιχεία μιας εταιρείας που ενδεχομένως αποκτήσουν. Στη σωστή τιμή, προφανώς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News