Η εικόνα του αποστεωμένου σώματός του πίσω από το αγκαθωτό σύρμα του στρατοπέδου συγκέντρωσης (φωτ. κάτω) έγινε σύμβολο όσων έζησαν οι μουσουλμάνοι της Βοσνίας κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, στα χέρια των δυνάμεων του Ράτκο Μλάντιτς.

Η φωτογραφία του Φικρέτ Αλιτς από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Trnopolje της Ομάρσκα κοντά το Πρίγεντορ το 1992, έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Τime φέρνοντας σε όλο τον κόσμο τις αγριότητες του εμφυλίου αλλά και μνήμες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Την Τετάρτη, 25 χρόνια μετά, ο Αλιτς παρακολουθούσε την ανακοίνωση της ετυμηγορίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία για τον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για όσα πέρασε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο σερβοβόσνιος στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς κρίθηκε ένοχος για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία. Καταδιάστηκε σε ισόβια.

Τον Αλιτς είχαν βρει το 1992 και είχαν μιλήσει μαζί του βρετανοί δημοσιογράφοι. Είχε πρόσφατα μεταφερθεί από την «κόλαση» του Κέρατερμ -του διαβόητου στρατοπέδου συγκέντρωσης, όπου περισσότεροι από 100 άνθρωποι είχαν δολοφονηθεί μέσα σε μία νύχτα.

Οι εικόνες που μετέφεραν οι εν λόγω δημοσιογράφοι προκάλεσαν τότε την αντίδραση της πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, που επιτέθηκε στην βρετανική κυβέρνηση για την ατολμία της να λάβει παρέμβει : «Ποτέ δεν μπορούσα φανταστώ ότι θα έβλεπα ένα ακόμη ολοκαύτωμα στη ζωή μου», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.

Ηρθε όμως η στιγμή να πει ο Αλιτς ότι «η Δικαιοσύνη νίκησε» και ότι «ο εγκληματίας πολέμου καταδικάστηκε». Για τον ίδιο η απόφαση σημαίνει ότι θα αποτελέσει και παράδειγμα ώστε να αποτραπούν ανάλογα εγκλήματα πολέμου στο μέλλον.

«Αναμένω», είπε, «ότι αυτός ο στρατηγός του γιουγκοσλαβικού στρατού και μετά του σερβοβοσνιακού στρατού, αυτός ο εγκληματίας που διέπραξε αυτές τις αγριότητες σε βάρος μας, δεν πρέπει να θεωρείται ήρωας».

Στην πατρίδα του Mλάντιτς όμως, στο χωριό Μποζανόβιτσι όπου γεννήθηκε το 1942, στη Ρεπούμπλικα Σέρπσκα (Republika Srpska), την οντότητα των Σέρβων της Βοσνίας, ο «Χασάπης των Βαλκανίων» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ήρωας, γιατί όπως λένε οι υπερασπιστές του, την ιστορία τη γράφουν πάντα οι νικητές. Και ο διχασμός συνεχίζεται 25 χρόνια μετά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News