Παρακολουθώντας το ματς από το σπίτι του στη Λισαβόνα -αποκλείεται να μην μπήκε στον πειρασμό να το δει-, ο Πάουλο Μπέντο θα πέρασε άσχημη νύχτα. Ο Καρίμ Ανσαριφάρντ, που τόσο απρόθυμα τον έβαζε στην ενδεκάδα (όταν, πια, ο Ιντέγιε είχε πουληθεί), και ο Εστέμπαν Καμπιάσο, που τον είχε μονίμως… στη ναφθαλίνη, συνεργάστηκαν υπέροχα για το μοναδικό γκολ της πρώην ομάδας του, στο 36′. Αν βλέπατε τον αγώνα στην τηλεόραση, θα προσέξατε πως, τη στιγμή που ο ιρανός φορ πραγματοποιεί την υπέροχη ενέργειά του από τ’ αριστερά και επιχειρεί τη σέντρα, ο αργεντινός μέσος δεν υπάρχει στο πλάνο. Εμφανίζεται «από το πουθενά» στην αντίπαλη περιοχή, ενώ η μπάλα βρίσκεται στον αέρα, και με δυνατή κεφαλιά τη στέλνει στα δίχτυα της Μπεσίκτας.

Στα 70 λεπτά που αγωνίστηκε, ο 36χρονος ποδοσφαιριστής ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού. Αν δεν είχε τέτοιο «κόλλημα» μαζί του -και όχι μόνο μαζί του- ο πορτογάλος προπονητής μπορεί να μην έχανε τη δουλειά του. Επειτα, στο 53′, ένα από τα «πουλέν» του Μπέντο, ο Νικόλα Λεάλι (που συχνά τον προτιμούσε, ακόμη κι όταν ο Καπίνο ήταν υγιής), «χάρισε» στους Τούρκους το γκολ της ισοφάρισης. Ο ιταλός τερματοφύλακας, ο οποίος με την μπάλα στα πόδια είναι «κίνδυνος – θάνατος», την έδιωξε πάνω στον αντίπαλο επιθετικό. Εκείνος (ο Αμπουμπακάρ) του είπε «τεσεκιουλέρ» («ευχαριστώ»), έκανε μια προσποίηση στον Ρέτσο, και με το εκτός έδρας γκολ μείωσε δραματικά τις πιθανότητες πρόκρισης του Ολυμπιακού στους «8» του Europa League.

Τις συνηθίζει, αυτές τις «γκάφες», ο Λεάλι. Στον αγώνα με την Αστάνα είχε δώσει μια… υπέροχη ασίστ στον Καμπανάγκα. Κάποιες άλλες φορές στάθηκε πιο τυχερός. Οι πάσες του προς τους αντιπάλους δεν κατέληξαν σε γκολ. Το θέμα είναι, ότι τα επαναλαμβανόμενα λάθη ενός παίκτη δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον προπονητή του (που, μετά τον περασμένο Αύγουστο, ήταν άνθρωπος του επιτελείου του Μπέντο). Τέλος πάντων, χωρίς αξιόπιστο τερματοφύλακα ακόμα και μια καλή ομάδα δεν θα φτάσει μακριά στην Ευρώπη. Οπότε, το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός πρέπει να ψάξει (και) για γκολκίπερ.

Προτού, καν, αρχίσει ο αγώνας στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ένιωθες ότι κάτι έχει αλλάξει στην ατμόσφαιρα. Οι 29.000 θεατές, που εξάντλησαν σχεδόν όλες τις διαθέσιμες θέσεις, συμπαραστάθηκαν με θέρμη στην ομάδα, χωρίς μουρμούρες, για πρώτη φορά εδώ και μήνες. Αλλά και στον αγωνιστικό χώρο έβλεπες μια μεγάλη διαφορά: παίκτες μαχητικούς, με όρεξη για πολύ τρέξιμο, συγκεντρωμένους στο κάπως… πρωτόγονο -δεν γινόταν αλλιώς- πλάνο του υπηρεσιακού προπονητή, Βασίλη Βούζα. Στο πρώτο ημίχρονο, η Μπεσίκτας, η οποία είχε σκοράρει στα 16 από τα 17 τελευταία της ευρωπαϊκά παιχνίδια, δεν έκανε ούτε μια ευκαιρία. Και σε μια από τις (λιγοστές) αντεπιθέσεις του Ολυμπιακού, ήρθε το γκολ.

Αυτό ήταν το σχέδιο και για την επανάληψη, όμως η απογοήτευση από το τραγικό λάθος του Λεάλι και η κόπωση των γηπεδούχων (τα βλέπεις, κύριε Μπέντο;) οδήγησαν την ελληνική ομάδα σε πολλά ατομικά λάθη. Αν ήταν πιο προσεκτική στην τελική προσπάθεια, η Μπεσίκτας θα έπαιρνε τη νίκη – και όλα θα είχαν τελειώσει. Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε τον αγώνα με κατοχή μπάλας μόλις 35%, χωρίς σπουδαία ευκαιρία και με εμφανέστατο πρόβλημα στη δημιουργία. Αλλωστε, η δυσκολία του να σκοράρει στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» -στους ευρωπαϊκούς του αγώνες- είναι κάτι που τον προβληματίζει από πέρυσι. Στο γήπεδό του ήταν που αποκλείστηκε, και από τη συνέχεια του Champions League (χάνοντας από την Αρσεναλ), και από το Europa League (χάνοντας από την Αντερλεχτ στην παράταση). Εφέτος, σε όρους ενενηντάλεπτου, έχει μόνο μια νίκη εντός έδρας – αυτή κόντρα στην Αστάνα. Σε τέσσερα ευρωπαϊκά ματς με αντιπάλους που δεν τους λες «μεγαθήρια» (Χάποελ Μπέερ Σεβά, Αρούκα, ΑΠΟΕΛ και Οσμάνλισπορ), ούτε που σκόραρε στην κανονική διάρκεια του αγώνα.

Αν το καλοσκεφτείς, η χθεσινή ισοπαλία είναι ένας «μίνι άθλος». Η Μπεσίκτας είναι -θεωρητικώς- η ισχυρότερη αντίπαλος που αντιμετώπισε κατά την εφετινή σεζόν, την πέτυχε στην καλύτερή της φάση (έχει εξασφαλίσει την πρώτη θέση στο τουρκικό πρωτάθλημα και τώρα ονειρεύεται τον Τελικό του Europa League στην Στοκχόλμη), ενώ ο Ολυμπιακός των τελευταίων εβδομάδων ζει τις πιο… ροκ μέρες του επί Μαρινάκη: με τρεις διαδοχικές ήττες στη Σούπερ Λιγκ, τέταρτο προπονητή μέσα στη σεζόν, και με τους καλύτερούς του παίκτες να μην είναι, πια, εδώ. Οπως είπε στην κάμερα της Cosmote TV ο «τρακαρισμένος» από την παρθενική του εμφάνιση σε πάγκο μεγάλης ομάδας προπονητής του, «ο βαθμός της ισοπαλίας ήταν σημαντικός».

Βαθμό δεν πήρε, όμως πήρε την ισοπαλία. Του αρκεί, για να έχει πιθανότητες στη ρεβάνς της Κωνσταντινούπολης (την άλλη Πέμπτη); Πιθανότατα όχι – ας κρατάμε μικρό καλάθι. Υπάρχουν δυο «λεπτομέρειες» που μπορεί να λειτουργήσουν υπέρ του. Η πρώτη είναι πως, όταν οι Τούρκοι θεωρούν τον εαυτό τους φαβορί, παθαίνουν ένα ανεξήγητο μπλακ-άουτ. Στον τελευταίο αγώνα των Ομίλων του Champions League, πήγαν στην Ουκρανία για περίπατο και γύρισαν σπίτι τους με μισή ντουζίνα γκολ. Η δεύτερη, ότι οι «ερυθρόλευκοι» αποδίδουν καλύτερα απέναντι σε ομάδες που θέλουν την μπάλα στα πόδια τους – και η Μπεσίκτας δεν ξέρει να παίζει αλλιώς. Για να προκριθεί, όμως, ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί να κάνει εξαιρετικό παιχνίδι. Εφέτος, δεν έχει κάνει πολλά τέτοια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News