Ο Πεπ Γκουαρντιόλα το είχε προφητεύσει, με τον τρόπο του, αμέσως μετά το τέλος του πρώτου αγώνα στο Μάντσεστερ: «Εάν δεν σκοράρουμε στη Γαλλία, δεν θα προκριθούμε». Το έμπειρο μάτι του δεν ξεγελάστηκε από τη μεγάλη ανατροπή της Σίτι (από 2-3 σε 5-3). Ο καταλανός τεχνικός είχε αντιληφθεί πως η Μονακό ήταν η καλύτερη ομάδα αυτού του… σουρεαλιστικού «ζευγαριού», το οποίο χάρισε στο Champions League το μεγαλύτερο συνολικό σκορ (12 γκολ) σε νοκ-άουτ παιχνίδια. Η Σίτι «πυροβόλησε» (και) στο Μόντε Κάρλο, όμως μια σφαίρα δεν της ήταν αρκετή. Εγινε η πρώτη ομάδα που αποκλείεται, έχοντας σκοράρει έξι φορές στα δύο ματς.

Η εκπληκτική Μονακό του Λεονάρντο Ζαρντίμ -του προπονητή που τον Ιανουάριο του 2014 απολύθηκε από τον Ολυμπιακό ως άχρηστος (και οι οπαδοί αποκαλούσαν «Βέγγο»)- θα εμφανιστεί στα προημιτελικά της διοργάνωσης για έκτη φορά στην ιστορία της και δεύτερη τα τρία τελευταία χρόνια. Ο Γκουαρντιόλα, από την άλλη, ζει το δράμα του πιο πρόωρου αποκλεισμού του (από το Champions League) στην προπονητική του καριέρα. Αν κάτι τον παρηγορεί, είναι αυτό που ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει: η Μονακό, η πιο νεανική ομάδα από τις οκτώ που αύριο (Παρασκευή) θα βρεθούν στην κλήρωση της UEFA, είναι η ταχύτερα ανερχόμενη δύναμη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Χωρίς δυο βασικά στελέχη της -τον γκολτζή Ραδαμέλ Φαλκάο και τον σπουδαίο αμυντικό Γκλικ- κατάφερε, χθες, να φτάσει σε σκορ πρόκρισης προτού, καν, συμπληρωθεί το πρώτο ημίωρο του αγώνα στο «Λουί ΙΙ». Με σκόρερς τον Μπαπέ (στο 8′), που μόλις έκλεισε τα 18, και τον 23χρονο Φαμπίνιο (στο 29′). Στο πρώτο ημίχρονο, οι πιτσιρικάδες των Μονεγάσκων δημιούργησαν οκτώ τελικές προσπάθειες για γκολ, και δεν επέτρεψαν στη Σίτι να κάνει ούτε μια. Η αγγλική ομάδα κατάφερε να φανεί σε ελάχιστες περιπτώσεις στο β’ μέρος, και σε μια από αυτές, στο 71′, πέτυχε το γκολ που πίστεψε ότι θα τη λύτρωνε. Αλλά, έξι λεπτά αργότερα, ο 22χρονος Μπακαγιόκο (σε εκτέλεση φάουλ του Μπερνάρντο Σίλβα) με άπιαστη κεφαλιά έκανε το 3-1. Ποιος θα το πίστευε, ότι η μοναδική εκπρόσωπος του αγγλικού ποδοσφαίρου στους «8» της διοργάνωσης θα ήταν η Λέστερ, και όχι η Σίτι που πέρυσι είχε φτάσει στους ημιτελικούς…

Η Μονακό είναι άγνωστη στους πολλούς, όμως οι ειδικοί λένε πως πρόκειται για το «next big thing» στην Ευρώπη, εφόσον οι σύλλογοι με τα μεγάλα πορτοφόλια δεν τη διαλύσουν το προσεχές καλοκαίρι. Ηδη «φλερτάρουν» έξι επτά παίκτες της, ενώ ο Ζαρντίμ βρίσκεται στις λίστες των υποψηφίων διαδόχων του Αρσέν Βενγκέρ στην Αρσεναλ ή του Ουνάι Εμερι στην Παρί (μετά το κάζο της Βαρκελώνης), 33 μήνες μετά την πρόσληψη του στο Πριγκιπάτο. Ο πορτογάλος τεχνικός έχει κατασκευάσει μία ομάδα νεανική, ταλαντούχα, αποτελεσματική και απολαυστική, ένα πραγματικό κομψοτέχνημα: με επιθετικά μπακ, φοβερά γρήγορη και σωστή κυκλοφορία της μπάλας, που δεν σταματά να τρέχει, να πρεσάρει και να παράγει φάσεις, παίζοντας άλλοτε ποδόσφαιρο κατοχής και άλλοτε με αντεπιθέσεις, με καταπληκτικό transition από την άμυνα στην επίθεση, και φαντασία στο παιχνίδι της. Θα έλεγε κανείς πως μοιάζει πολύ με την Ντόρτμουντ του Κλοπ στην καλύτερη εκδοχή της.

Εχει δύο ακραίους αμυντικούς (Μεντί, Σιντιμπέ) που θα ζήλευαν όλες οι top ευρωπαϊκές ομάδες εκτός, ίσως, από τη Ρεάλ Μαδρίτης (διαθέτει τον Μαρσέλο και τον Καρβαχάλ). Ο Μεντίν είναι μόλις 22 ετών, ενώ ο Σιντιμπέ 24. Εχει έναν Φαμπίνιο που παίζει εξίσου καλά σε πολλές διαφορετικές θέσεις. Εχει έναν Φαλκάο (χθες απουσίαζε) που ο χρόνος του έχει στερήσει την εκρηκτικότητα και την ταχύτητά του, όμως όχι και τη σπάνια ευχέρειά του στο σκοράρισμα. Αν και πιο αργός, «τα βάζει» όπως τότε που ήταν ένας από τους καλύτερους φορ στον κόσμο. Από τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι είναι κάτω των 23 ετών. Μπροστά τους ο Μουτίνιο, που έχει κλείσει τα 30, φαίνεται… γέρος.

Ολα άρχισαν όταν ο Ριμπολόβλεφ (ο ρώσος μεγιστάνας που αγόρασε τον Σκορπιό) απέκτησε τον σύλλογο ενώ ακόμα έπαιζε στη Β’ Κατηγορία της Γαλλίας. Μπήκε αποφασισμένος να κοντράρει τους Καταριανούς της Παρί Σεν-Ζερμέν, και στην αρχή έριξε «τρελά» λεφτά. Αλλά, το… φως το αληθινό το είδε όταν, πλέον, έπαψε να ξοδεύει αλόγιστα για λαμπερούς σταρ, και σκέφτηκε ότι ο σύλλογος θα μπορούσε να παράγει τους δικούς του επόμενους «ήρωες». Στα χρόνια αυτής της μεταστροφής, πούλησε -μεταξύ άλλων- τον Χάμες Ροδρίγες στη Ρεάλ Μαδρίτης, τον Φερέιρα Καράσκο στην Ατλέτικο Μαδρίτης, τον Μαρσιάλ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Κοντογκμπιά στην Ιντερ, τον Αμπντενούρ στη Βαλένθια, τον Κουζάβα στην Παρί Σεν-Ζερμέν. Από αυτές τις μετεγγραφές αποκόμισε πάνω από 250 εκατομμύρια ευρώ. Με αυτά τα χρήματα άρχισε να αγοράζει μεγάλα ταλέντα σε μικρή ηλικία.

Πέντε έξι χρόνια μετά, η Μονακό είναι πρώτη στο γαλλικό πρωτάθλημα -τρεις βαθμούς μπροστά από την Παρί που την προηγούμενη τετραετία μονοπώλησε τους τίτλους-, έχει προκριθεί στον τελικό του Λιγκ Καπ (θα παίξει εναντίον της Παρί), συνεχίζει στο Κύπελλο (στους προημιτελικούς παίζει με τη Λιλ στο Πριγκηπάτο) και, κυρίως, είναι «ζωντανή» στο Champions League. Απέκλεισε στα προκριματικά τη Φενέρμπαχτσε και τη Βιγιαρέαλ, μπήκε στους Ομίλους όπου προσπέρασε την Τότεναμ και τη Λεβερκούζεν, και έφτασε στα νοκ-άουτ, με την πάμπλουτη Σίτι να είναι το επόμενο θύμα της. Σήμερα, η Μονακό είναι μία από τις τέσσερις ομάδες (Μπαρτσελόνα, Μπάγερν και Γιουβέντους είναι οι άλλες τρεις) που παίζει στην Ευρώπη και μπορεί να κατακτήσει όλες τις διοργανώσεις στις οποίες μετέχει.

Στα 29 ματς του γαλλικού πρωταθλήματος, μέχρι στιγμής, έχει πετύχει 84 γκολ. Σκοράρει σχεδόν τρία γκολ ανά ματς, και είναι βέβαιο πως θα ξεπεράσει τα 100 στο «Σαμπιονά». Η Μπαρσελόνα, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, έχει βάλει 77 γκολ σε 27 ματς, και η Ρεάλ 69 σε 26. Η Νάπολι, 65 σε 28. Η Μπάγερν, 60 σε 24. Η πιο παραγωγική επίθεση στην Αγγλία, της Λίβερπουλ, έχει πετύχει 60 (σε 28 ματς). Η Παρί, με μπάτζετ υπερτριπλάσιο από αυτό της Μονακό, έχει 58 γκολ σε 29 αγώνες. Η Πόρτο στην Πορτογαλία, 57 σε 25. Η Φέγενορντ, 66 σε 26. Σε όλες τις διοργανώσεις, η Μονακό έχει πετύχει ήδη 126 γκολ σε 47 ματς. Δύσκολα δεν θα ξεπεράσει, εφέτος, τα 150.

Το πιο «τρελό», αν το καλοσκεφτείς, είναι το ότι αυτή η υποδειγματική ομάδα ξεπήδησε από έναν τόπο όπου το ποδόσφαιρο δεν ευδοκιμεί. Οι νέοι στο Πριγκιπάτο κάνουν σκι, ιππασία και ιστιοπλοΐα, παίζουν τένις και σκουός, και δυο φορές τον μήνα -έτσι για… αλλαγή- πάνε να δουν μια ποδοσφαιρική παράσταση. Το «Λουί ΙΙ», ένα από τα πιο κομψά γήπεδα της Ευρώπης, μοιάζει περισσότερο με θέατρο. Στα γκολ της Μονακό, ακούς μόνο χειροκροτήματα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News