Διαμαρτύρονται, σκαρφαλώνοντας στις στέγες της πόλης. Πού; Στη Μόσχα. Οπου μια ομάδα νέων ανθρώπων έχει ξεκινήσει μια νέα μορφή εξέγερσης κατά της εξουσίας για να «αισθάνεται ζωντανή, ακόμα και αψηφώντας τη βαρύτητα».

Τη ζωή των Rudex όπως αυτοαποκαλούνται,  περιγράφει  το Reuters: στα κατορθώματα της ομάδας, η οποία συγκροτήθηκε το 2008 από τέσσερις νεαρούς Ρώσους και έναν Γάλλο, συμπεριλαμβάνεται και εκείνο του Κονσταντίν Ντρίκιν  που το 2014 ανέβηκε στο πιο υψηλό δημόσιο κτίριο της εποχής του Στάλιν. Το κτίριο βρίσκεται κοντά στο Κρεμλίνο και έχει ύψος πάνω από 176 μέτρα. Ενα άλλο μέλος της ομάδας, ο Γκεόργκι Λαντσέβσκι, ανέβηκε το 2013 στην κορυφή του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας, σε ύψος 240 μέτρων.

Η πρόθεση των Rudex είναι να προτείνει τη ρωσική εκδοχή της δυτικής μόδας που είναι γνωστή ως «Urbex». Αυτό το χόμπι της «αστικής εξερεύνησης» συνίσταται στην «επίσκεψη σε ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα κτίρια που όμως εξακολουθούν να είναι μέρος του αστικού τοπίου».

Το κίνημά τους δεν έχει πολιτικές προθέσεις και απέχει από οποιαδήποτε ιδεολογία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, η ομάδα παίρνει φωτογραφίες από τα παρηκμασμένα κτίρια της Μόσχας και τις δημοσιοποιεί στα κοινωνικά δίκτυα, στα προφίλ των μελών της.

Οι νεαροί φοβούνται ότι οι αρχές μπορεί να απαγορεύσουν το αγαπημένο τους χόμπι. «Εχουμε απαγορεύσει τα πάντα και το κλίμα για τη νεολαία γίνεται πολύ βαρετό» αντιτείνει ο Γκριγκόρι Σουκόφ, μέλος του Rudex. «Τι πρέπει να κάνουμε; Να καθόμαστε στο σπίτι και να καταναλώνουμε αλκοόλ ή ναρκωτικά;».

Δίκιο βουνό.

Φωτό: Ετοιμος για το μεγάλο άλμα. Πηγή: Reuters/Maxim Shemetov

Οι Financial Times πιθανολογούν, όπως και σχεδόν όλοι οι άλλοι, ότι η Ανγκελα Μέρκελ θα κερδίσει στις εκλογές, την Κυριακή, την τέταρτη θητείας της ως καγκελάριος.

Και αν είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια κάποια αβεβαιότητα σχετικά με τον συνασπισμό που θα στηρίξει την κυβέρνηση (ένα κακό, μη αναμενόμενο αποτέλεσμα θα μπορούσε να ωθήσει τον Σοσιαλδημοκράτη Μάρτιν Σουλτς να πει όχι σε νέο μεγάλο συνασπισμό με το Cdu-Csu, πιέζοντας τη Μέρκελ να επιδιώξει την υποστήριξη των Φιλελευθέρων ή των Πρασίνων), η εφημερίδα του Σίτι σημειώνει ότι  «η προοπτική μιας σχετικά σταθερής κυβέρνησης και μιας έμπειρης ηγεσίας στο πιο ισχυρό ευρωπαϊκό κράτος είναι μια σπάνια αχτίδα φωτός σε ένα καταθλιπτικό γεωπολιτικό τοπίο».

Αλλά, όπως και ο Economist πριν από μερικές ημέρες, έτσι και οι Financial Times την παροτρύνουν από το κύριο άρθρο τους να τολμήσει περισσότερο κατά την επόμενη θητεία της. Γιατί με το Τραμπ στο Λευκό Οίκο, ο ρόλος της ως «καγκελάριος του ελεύθερου κόσμου» πιθανότατα θα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίος: «Η πιστή υπεράσπιση από την Μέρκελ των φιλελεύθερων, οικουμενικών και δημοκρατικών αξιών είναι μια καλοδεχούμενη αντίθεση με τον στενό εθνικισμό της Ουάσινγκτον. Παράλληλα, η εκλογή του Μακρόν στη Γαλλία παρέχει την ευκαιρία να αποκατασταθεί η συνοχή της ΕΕ».

Ωστόσο οι Γερμανοί – προσθέτουν οι FT – δεν έχουν ακόμα αποδεχθεί πλήρως την ιδέα ότι η εθνική ασφάλεια και η ευημερία εξαρτώνται από το γεγονός ότι θα υπάρχει τάξη και αλλού και όχι μόνο στη χώρα τους. Αυτή είναι η αποστολή της Μέρκελ στην τέταρτη θητεία. Πρέπει να προετοιμαστεί για ρίσκα που είχε αποφύγει τα προηγούμενα χρόνια.

Φωτό: Ναι, στις 24/9 νικάμε. Αλλά το θέμα είναι μετά τι κάνουμε; Πηγή: Reuters/ Stefanie Loos

Ήταν μια σπάνια στιγμή αυτοσχεδιασμού στη γαλλική πολιτική ζωή. Η κάμερα συνέλαβε τον Εμμανουήλ Μακρόν με ένα κοστούμι 1.600 ευρώ να μιλάει σε έναν εργαζόμενο για τη σημασία που έχει η σκληρή δουλειά για να έχει κανείς τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή. Ο Μακρόν ήταν τότε υπουργός Οικονομικών. Κατάφερε να ξεπεράσει τον θόρυβο που προκλήθηκε, επέλεξε ένα φθηνότερο κοστούμι όταν ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία και κέρδισε την προεδρία.

Oι Γάλλοι, όπως φάνηκε, ήταν πρόθυμοι να συγχωρήσουν στο παιδί-θαύμα της πολιτικής ζωής μια κακιά στιγμή ελιτισμού. Αλλά να που έξι μήνες μετά την ανάληψη της προεδρίας του, γράφει το Politico σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση, αυτό το πνεύμα συγχώρεσης έχει εξαφανιστεί. Οι θετικές γνώμες για τον Μακρόν έχουν μειωθεί κατά ένα τρίτο από την ημέρα των εκλογών και η πτώση δεν δείχνει να σταματά.

Και ο πρόεδρος, αντί να προσεγγίσει εκείνους που διαδηλώνουν κατά των εργατικών μεταρρυθμίσεων, τους εξοργίζει με δηλώσεις για «τεμπέληδες», «για ανθρώπους που δεν είναι τίποτα» και για μια «χώρα που είναι μη μεταρρυθμήσιμη».

Σε πολλούς υποστηρικτές του Μακρόν, η επιλογή των λέξεων, σε συνδυασμό με τις φιλελεύθερες οικονομικές μεταρρυθμίσεις, προκαλεί έκπληξη – εάν δεν τους θυμώνει. Δεν είναι αυτός ο ίδιος άνθρωπος που ορκίστηκε να ενώσει τη Γαλλία πίσω από το κίνημα La République en Marche (LRM), κι αυτός ο οποίος αγωνίστηκε για μεγαλύτερη «προστασία» για όλους τους Γάλλους;

Να γιατί, ανεξάρτητα από την πολιτική θέσου του καθενός, η στάση του Μακρόν περιγράφεται με μια και μόνο λέξη: αλαζονεία. «Υπάρχει η αίσθηση σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, εκείνες που υποδέχονται τα λόγια του Μακρόν σαν χαστούκι στο πρόσωπο, ότι ο πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτές», σημειώνει ο Ζερόμ Φουρκέ, επικεφαλής της ινστιτούτου δημοσκόπησης Ifop. «Υπάρχει μια αίσθηση, πραγματική ή φανταστική, ιδιαίτερα μεταξύ των εργατών, αλλά και μεταξύ κάποιων αριστερών της μεσαίας τάξης που υποστήριξαν τον Μακρόν, ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν έχει τίποτα άλλο από περιφρόνηση και συγκατάβαση για σένα».

Οι άνθρωποί του από την άλλη λένε ότι είναι άδικο να χρεώνει κανείς στον 39χρονο Μακρόν αλαζονεία. Ο Μακρόν, προσθέτουν, είναι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος που ανήλθε στην εξουσία με σκληρή δουλειά και αποφασιστικότητα και έχει επανειλημμένα δείξει την προθυμία του να ασχοληθεί προσωπικά με όλους τους τύπους των ανθρώπων,  ανεξάρτητα από το πόσο εχθρικοί θα μπορούσαν να είναι.

Θα μπορέσει άραγε να τους πείσει;

Φωτό: Είναι και η ξενάγηση στο Ελιζέ μια μικρή επίδειξη αλαζονείας; Πηγή: Reuters/ Thibault Camus

Οι υπεύθυνοι του Οδηγού Μισελέν είναι συνηθισμένοι σε γάλλους σεφ που ζητούν να συμπεριληφθούν στις σελίδες του. Να, όμως, που αιφνιδιάστηκαν όταν ένας από τους πιο επιφανείς μάγειρες της χώρας διατύπωσε ακριβώς το αντίθετο αίτημα. Ο 46χρονος Σεμπάστιαν Μπρα, το εστιατόριο  του οποίου Le Suquet στο Λαγκιόλ της Νότιας Γαλλίας έχει πάρει τρία αστέρια, δήλωσε ότι δεν θέλει να συμπεριληφθεί στον οδηγό επειδή δεν μπορούσε πλέον να αντέξει την πίεση της προσπάθειας να παραμείνει στην κορυφή.

Ο Μπρα,  του οποίου το πιάτο gargouillou  (μια συνταγή με λαχανικά, βότανα και ζωμό κοτόπουλου)  θεωρείται ένα από τα καλύτερα στη Γαλλία, ζήτησε από τον Μισελέν να αποφύγει κάθε αναφορά στο εστιατόριο, στην έκδοση του 2018 που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο. «Ίσως να χάσω τη φήμη μου, αλλά θα το αντέξω» είπε σύμφωνα με τους Times. Και υπάρχει λόγος: θέλει να ξεφύγει από αυτή την γαστρονομική κούρσα  πριν αναπτύξει το είδος του άγχους που έζησε ένας άλλος σεφ τριών αστέρων, ο Μπερνάρ Λουαζό, ο οποίος αυτοκτόνησε το 2003. «Η σκέψη αυτή είναι πάντα σε μια άκρη του μυαλού μου», είπε.

H Κλερ Ντορλάντ Κλοζέλ, διευθύντρια του οδηγού Μισελέν, εξέφρασε την έκπληξή της. «Είναι η πρώτη φορά που ένας σεφ μας ζήτησε να μην συμπεριληφθεί στον οδηγό. Σημειώσαμε το αίτημά του και το σεβόμαστε».

Στο παρελθόν  και άλλοι σεφ, όπως ο Aλέν Σεντεράν, που πέθανε φέτος, είχαν δηλώσει ότι είχαν κουραστεί να κυνηγούν αστέρια Μισελέν. Επέστρεψαν σε απλούστερες συνταγές και αποκλείστηκαν αυτόματα.

Η περίπτωση του Μπρα όμως είναι διαφορετική. Θα συνεχίσει να σερβίρει ακριβώς τα ίδια γεύματα, συμπεριλαμβανομένου του μενού  Balade κόστους 227 ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει  λιχουδιές όπως ψητή πάπια με ντομάτα, καυτερές κόκκινες πιπεριές και ευκάλυπτο, αλλά θέλει να τον αγνοήσει ο Μισελέν.

Το αίτημά του βάζει σε δύσκολη θέση τον οδηγό. Ο Μισελέν ισχυρίζεται ότι παρουσιάζει τα καλύτερα εστιατόρια στη Γαλλία, και το Le Suquet, ένα από τα 27 με τρία αστέρια, είναι αναμφισβήτητα μεταξύ τους. Η απουσία του θα άφηνε τον οδηγό ευάλωτο στην κριτική ότι η λίστα είναι ατελής, για  πρώτη φορά από την ίδρυσή του το 1900.

Φωτό: Ο Σεμπάστιαν Μπρα που αρνείται τα αστέρια. Πηγή: viepratique.fr