Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι περίπτωση. Ποδοσφαιριστή αλλά και θεατρίνου. Οι πανηγυρισμοί του, τα δάκρυα, οι διαμαρτυρίες, οι χειρονομίες, οι γκριμάτσες του, τίποτε δεν είναι αυθόρμητο. Η δημόσια ζωή του είναι μια διαρκής παράσταση. Κανείς άλλος, απ’ όσους φορούν αθλητικό σορτσάκι, δεν μπορεί να πει τόσα πολλά χωρίς, καν, να μιλήσει.

Το βράδυ της Τρίτης, στο Ντόρτμουντ, «μίλησε» για τον προπονητή του. Είχε μόλις πετύχει το 95ο του γκολ στο Champions League -στην αναμέτρηση της Ρεάλ Μαδρίτης με την Μπορούσια- και έτρεξε προς τον πάγκο της ομάδας του για να το γιορτάσει. Ποιούς διάλεξε για να μοιραστεί τη χαρά του μαζί τους; Τον Πέπε και τον Κοεντράο. Τους συμπαίκτες του στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας, με τους οποίους ο Ζινεντίν Ζιντάν τα έχει τσουγκρίσει. Αμέσως μετά έδωσε το χέρι του στον γάλλο τεχνικό, σχεδόν χωρίς να του ρίξει ματιά.

Ηταν μια ξεκάθαρη «δήλωση»: ο Ζιντάν έχει μια… κίτρινη κάρτα. Η πριμαντόνα της Ρεάλ εξακολουθεί να τον στηρίζει, να βάζει καθοριστικά γκολ για πάρτη του, αρκεί να μην ξαναγίνει αυτό που συνέβη το περασμένο Σάββατο. Τον Ρονάλντο δεν τον κάνεις αλλαγή. Τον Ρονάλντο.

Τον κάνεις ή δεν τον κάνεις; Ιδού η απορία. Μετά το πρωτοφανές τόλμημα του Ζιντάν να αποσύρει τον «CR7» από τον αγώνα στις Καναρίους Νήσους (2-2 με τη Λας Πάλμας) χωρίς ο ίδιος να το ζητήσει, είκοσι λεπτά πριν από τη λήξη, η «βασιλική» οικογένεια έζησε ένα ταραχώδες τριήμερο. Την επομένη (Κυριακή) βγήκαν στη δημοσιότητα πλάνα, με τον 31χρονο σούπερ σταρ να βρίζει χυδαία τον προπονητή του. Πρώτα στα ισπανικά («Su puta madre») κι έπειτα, για όσους δεν κατάλαβαν, με την πορτογαλική έκφραση «foda se». Σε ελεύθερη μετάφραση, και τα δυο σημαίνουν «να πας να… απαυτωθείς».

Η συνέχεια είχε δοθεί στα αποδυτήρια. Εκεί, σύμφωνα με ισπανικά ΜΜΕ, ο Κριστιάνο -μπροστά σε όλους τους παίκτες της Ρεάλ- είπε στον Ζιντάν: «Είμαι πολύ απογοητευμένος από σένα». Ο «Ζιζού», αν και γνωστός για το οξύθυμο του χαρακτήρα του, κράτησε την ψυχραιμία του: «Ηρέμησε, Κρις, πρέπει να ξεκουραστείς. Θα παίξεις 90 λεπτά κόντρα στην Ντόρτμουντ». Οι υπόλοιποι παρακολουθούσαν σιωπηλοί. Μόνον ο αρχηγός της ομάδας, ο Σέρχιο Ράμος, τόλμησε να παρέμβει, απευθυνόμενος στον συμπαίκτη του: «Δεν πρέπει να κάνεις έτσι…».

https://www.youtube.com/watch?v=qh2C6HHquyo

Η ισπανική εφημερίδα AS -στην ηλεκτρονική της έκδοση- κάλεσε τους οπαδούς της Ρεάλ να διαλέξουν… στρατόπεδο. Στη συντριπτική τους πλειονότητα (περίπου 84%), απάντησαν οτι υποστηρίζουν τον Ζιντάν. Για πρώτη φορά από τότε που ο Πορτογάλος πάτησε το πόδι του στη Μαδρίτη, τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του αυτονόητου δικαιώματος του προπονητή, να αποφασίζει ποιος και πότε θα παίζει. Πριν από τον Ζιντάν, ποτέ δεν ήταν αυτονόητο. Αλλά, πώς φτάσαμε σε αυτή τη μεγάλη παρεξήγηση;

Πρώτα απ’ όλα, ο Ζιντάν βλέπει κάτι που ο εγωισμός του Κριστιάνο δεν τον αφήνει να δει: οτι το ταλαιπωρημένο του γόνατο, το οποίο στα δύο προηγούμενα χρόνια τον πρόδιδε προς τη λήξη της σεζόν, πλέον τον βασανίζει από τα πρώτα παιχνίδια. Φταίει το Euro, φταίει που οδεύει στα 32 του, αλλά -κυρίως- η εμμονή του με τα ρεκόρ. Εδώ και χρόνια, ο Ρονάλντο «κόβει δρόμο» στα διαστήματα της αποθεραπείας του, για να γράψει περισσότερα λεπτά συμμετοχής, περισσότερα γκολ, περισσότερες ασίστ… Για να μη λείπει ποτέ από το προσκήνιο. Για να εξακολουθήσει να είναι «ο πιο γκουγκλαρισμένος ποδοσφαιριστής», όπως αυτάρεσκα έχει δηλώσει για τον εαυτό του.

Ο Ρονάλντο έχει πιστέψει αυτό που λένε -και γράφουν- γι’ αυτόν: οτι είναι υπεράνθρωπος. Τον περασμένο Ιούλιο, στο Euro, ξεπέρασε τα 60 παιχνίδια και τα 5.000 αγωνιστικά λεπτά μέσα στη σεζόν 2015-2016. Μέχρι τη στιγμή του τραυματισμού του, στη Γαλλία, έχασε μόνο τρία απ’ όλα τα ματς στα οποία μπορούσε να αγωνιστεί. Οταν δεν έχει κάποιον πολύ σοβαρό τραυματισμό, παίζει οπωσδήποτε. Κι όταν παίζει, δεν γίνεται αλλαγή. Επειδή ποτέ δεν κουράζεται. Αλλά και γιατί, ακόμη και κουρασμένος, είναι καλύτερος από κάθε ξεκούραστο.

Αυτή τη μεγάλη ιδέα που έχει για το άτομό του, ήρθε -τώρα- ο Ζιντάν να την αμφισβητήσει. Ο Κριστιάνο δεν μπορεί να καταλάβει, οτι ο πολύπειρος προπονητής του θέλει να τον προστατεύσει από τη φθορά. Να του αυξήσει το προσδόκιμο της (ποδοσφαιρικής) ζωής του. Στο πρόσωπο του Γάλλου βλέπει μόνο μια εξίσου ισχυρή προσωπικότητα, που επιχειρεί να του επιβληθεί όπως κανένας προπονητής του στο παρελθόν δεν κατόρθωσε. Για τον «CR7», αυτό είναι ένα παιχνίδι επικράτησης που σκοπεύει να κερδίσει.

Το ίδιο είχε προσπαθήσει να κάνει και ο Λουίς Ενρίκε, με τον Μέσι, στο πρόσφατο παρελθόν. Κόντεψε να χάσει τη δουλειά του, και τα παράτησε. Ο Μέσι επέστρεψε από το τελευταίο του ταξίδι στην Αργεντινή με πόνους στη βουβωνική χώρα, όμως η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να το κρατήσει μυστικό. Ο αργεντινός σταρ αποφάσισε να παίξει επί 90 λεπτά στα ματς με τη Σέλτικ (7-0) και τη Λεγανές (1-5), με αποτέλεσμα, στον αγώνα με την Ατλέτικο, να… του σβήσει η μηχανή. Ούτε αυτός θέλει να χάνει λεπτό. Πιστεύει οτι θα τα καταφέρνει πάντα, να ξεπερνά τους τραυματισμούς του αγωνιζόμενος. Ο χρόνος βαραίνει το κορμί του, όμως στη Βαρκελώνη δεν υπάρχει αντίλογος. Ο Ενρίκε δεν είναι Ζιντάν. Νόμος είναι οι επιθυμίες του Μέσι.

Εφέτος ο Ρονάλντο έχει κάνει τη χειρότερή του εκκίνηση από τη σεζόν 2009-2010, που φόρεσε τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Στις πρώτες έξι αγωνιστικές του ισπανικού πρωταθλήματος, έχει σκοράρει μόλις μια φορά. Το ξέρει και ο ίδιος, γι’ αυτό είναι μεσ’ στα νεύρα. Στο Ντόρτμουντ ήταν τυχερός, που ο διαιτητής δεν τον είδε να κλωτσάει τον αρχηγό των Γερμανών εκτός φάσης. Επρεπε να έχει αποβληθεί. Αλλά και το «πέσιμό» του στον Ζιντάν δεν δικαιολογείται, για έναν ποδοσφαιριστή που διάγει τις πιο ευτυχισμένες μέρες του.

Τον Μάιο πήρε το Champions League με τη Ρεάλ, τον Ιούλιο το Euro με την Πορτογαλία, γκρέμισε ένα σωρό ρεκόρ, περιμένει το καινούργιο του συμβόλαιο (με αυξημένες αποδοχές), ζει τον νέο του έρωτα. Τι άλλο θέλει, για να είναι cool; Θέλει να περνάει πάντα το δικό του. Σε αυτό το ζήτημα, είναι ανένδοτος. Δεν θα διστάσει -αν χρειαστεί- να επαναλάβει την απρέπειά του απέναντι στον Ζιντάν, τον θρύλο του ποδοσφαίρου, το μέγεθος που -προτού κλείσει χρόνο ως προπονητής- παρέλαβε από τον Ράφα Μπενίτεθ μια διαλυμένη Ρεάλ, και την ανέβασε στην κορυφή της Ευρώπης. Είναι πολύ εγωιστής για να μπορέσει να αντιληφθεί το ίδιο του το (μακροπρόθεσμο) συμφέρον.

Ο «Ζιζού», πιθανότατα, θα επιμείνει. Εχει δυο -ακόμη- σοβαρούς λόγους. Ο πρώτος είναι η αρμονία της ομάδας. Ο Γκάρεθ Μπέιλ, η ακριβότερη μετεγγραφή στα χρονικά της Ρεάλ, θέλει να φύγει από τη Μαδρίτη. Οχι μόνον επειδή ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ τον γέλασε στην αύξηση αποδοχών που του είχε τάξει, αλλά (κυρίως) επειδή βαρέθηκε να παίζει στην «ομάδα του ενός». Συχνά, ο 27χρονος Ουαλός βγαίνει πρόωρα από το παιχνίδι, ενώ ο Κριστιάνο παίζει ώς το τέλος. Ακόμη κι όταν «σέρνεται» στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτό, πλέον, δεν το αντέχει ούτε ο ίδιος ο Ζιντάν. Οσοι τον πρόλαβαν με την μπάλα στα πόδια, κατανοούν το γιατί. Τον θυμούνται με τη φανέλα μούσκεμα στον ιδρώτα. Κανένας άλλος ποδοσφαιριστής της δικής του κλάσης δεν έτρεξε τόσο πολύ όσο εκείνος. Κανένας άλλος καλλιτέχνης της μπάλας δεν υπηρέτησε την ομάδα του και ως απλός εργάτης, όπως ο Γάλλος. Ετσι, ως προπονητής πια, έχει μια παραπάνω δυσκολία να αποδεχθεί τους εξαιρετικούς που νοιάζονται μόνο να επιδείξουν την εξαιρετικότητά τους.

Στα πρώτα του βήματα στο τιμόνι αυτού του… βυζαντινού συλλόγου που λέγεται Ρεάλ Μαδρίτης, επέλεξε -σοφά- να αποφύγει τις συγκρούσεις. Σήμερα, όμως, με μία Μεγάλη Κούπα, ένα Σούπερ Καπ και μόλις δυο ήττες σε 35 αγώνες πρωταθλήματος, έχει τον λαό της ομάδας του στο πλευρό του. Δεν θα παραιτηθεί τόσο απλά από την προσπάθεια να θέσει αρχές στα αποδυτήρια, αλλά και να προστατεύσει τον Ρονάλντο από τον εαυτό του. Για όσους πιστεύουν οτι αυτό είναι το σωστό, ο «Ζιζού» είναι η τελευταία ελπίδα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News